Η Ελλάδα και τα ζητήματα που την απασχολούν μάλλον απουσίαζαν από την ατζέντα των δύο υποψηφίων για τη θέση του Πλανητάρχη. Η επίσκεψη του απερχόμενου προέδρου Μπάρακ Ομπάμα στην Αθήνα -πέρα από το ενδιαφέρον που έχει για την ελληνική πλευρά- θα βάλει και τις βάσεις για την προσέγγιση του επόμενου ή της επόμενης ενοίκου του Λευκού Οίκου. Γενικά, οι βασικές εκτιμήσεις των αμερικανικών συμφερόντων μένουν μεσοπρόθεσμα αμετάβλητες, οπότε δύσκολα μπορεί να περιμένει κανείς μεγάλες ανατροπές με μια ενδεχόμενη αλλαγή φρουράς στη Δυτική Πτέρυγα.
Είναι σαφές ότι μια ενδεχόμενη εκλογή Κλίντον θα σημαίνει πως η αμερικανική πολιτική έναντι της Ελλάδας στα βασικά ζητήματα που την απασχολούν, που δεν είναι άλλα από το χρέος, το προσφυγικό, το Κυπριακό, την ενέργεια και τις επενδύσεις, θα ήταν παρόμοια. Παρά το γεγονός ότι ούτε η δημοκρατική υποψήφια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Ελλάδα, έδωσε ένα στίγμα στα τέλη Ιανουαρίου, όταν στη διάρκεια εκδήλωσης με παράγοντες της ομογένειας για την οικονομική ενίσχυση της εκστρατείας της, αναφέρθηκε στο Κυπριακό και το προσφυγικό εκφράζοντας τις γνωστές αμερικανικές θέσεις υποστήριξης.
Η ασυνέχεια και ασυνέπεια του απρόβλεπτου Ρεπουμπλικανού υποψηφίου θυμίζει το παρελθόν του ως ριάλιτι αστέρα. Όταν τον ρώτησαν στο κανάλι του Tea Party, Foxnews τι θα έκανε με την κρίση χρέους στην Ελλάδα είχε απαντήσει "θα έμενα λίγο πίσω, δεν θα συμμετείχα πολύ. Εμπλεκόμαστε πολύ σε άλλα πράγματα. Μην ξεχνάτε ότι η όλη κατάσταση με το ευρώ δημιουργήθηκε για να ανταγωνιστούν τις ΗΠΑ. Τώρα η Γερμανία είναι πολύ ισχυρή, πολύ δυνατή. Θα άφηνα τη Γερμανία να το χειριστεί. Αυτό δεν είναι τίποτα για τη Γερμανία, θα το φροντίσει. Ειλικρινά, ο Πούτιν πιθανότατα θα μπει μέσα να σώσει την κατάσταση αν δεν το κάνει η Γερμανία. Επομένως, πιστεύω ότι η Ελλάδα θα είναι σε καλύτερη κατάσταση απ ό,τι νομίζει ο κόσμος, αλλά οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συμμετέχουν σε κάθε διαμάχη. Και θυμηθείτε, όλο αυτό οργανώθηκε για να βλάψουν τις ΗΠΑ".
Αν και με τη Χίλαρι ξέρει κανείς τι να περιμένει, η νεοαπομονωτική εικόνα του Τραμπ μοιάζει λίγο με αυτή του Μπους Jr. πριν από την εκλογή του αλλά εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Σε ό,τι αφορά τα της Μέσης Ανατολής που είναι στην ευρύτερη γειτονιά μας, ο Τραμπ οραματίζεται ένα Ισραήλ χωροφύλακα της περιοχής χωρίς την ιδιαίτερη εμπλοκή των ΗΠΑ, είναι κατά της εξομάλυνσης των σχέσεων Δύσης - Ιράν, που θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την Ελλάδα, ενώ ετοιμάζεται να... πάρει τ' όπλο του κατά του ISIS. Μένει να φανεί, αν εκλεγεί ο απρόβλεπτος αυτός τύπος, το κατά πόσο θα ενταχθεί στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό των ΗΠΑ...
Την Ελλάδα, από την άλλη, θα επηρεάσει και η αντιπαράθεση- αντιπάθεια της Χ. Κλίντον για τη Ρωσία. Συνάγεται, λοιπόν, πως υπό την Κλίντον η ευθεία εμπλοκή των Αμερικανών στα ευρωρωσικά, σε ένα ήδη τεταμένο ψυχροπολεμικό κλίμα, θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας. Στο παρελθόν οι ΗΠΑ έχουν αντιδράσει σε όλα τα ενεργειακά ανοίγματα ελληνικών κυβερνήσεων ήδη από την περίοδο Καραμανλή, αλλά και τώρα η τρέχουσα πολιτική τους μπλοκάρει συχνά την Ελλάδα από το να προχωρήσει διαφορά ζητήματα στον ενεργειακό τομέα. Το τι μέλλει γενέσθαι με τον Τραμπ σε αυτόν τον τομέα είναι ασαφές, παρά το ότι έχει εκφραστεί θερμά για τον Πούτιν. Μένει λοιπόν να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια και πώς θα διαμορφωθεί στην πραγματικότητα το δίπολο Αμερική Ρωσία το οποίο επηρεάζει καθοριστικά την περιοχή μας..
