Αντιμέτωπες με έναν ακόμη κίνδυνο αποκλεισμού από την αγορά εργασίας μπορεί να βρεθούν τα επόμενα χρόνια οι γυναίκες λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στον κόσμο της τεχνολογίας. Αυτή η αγωνία διέτρεξε το σεμινάριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, την ώρα μάλιστα που υπάρχουν διαθέσιμοι κοινοτικοί πόροι για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό σε επίπεδο υποδομών και επιχειρηματικότητας.
“Πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στις νέες ηλικίες και να εντείνουμε τις προσπάθειες για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό και την ψηφιακή εκπαίδευση”, τόνισε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ισότητα στο πλαίσιο του σεμιναρίου. “Το ψηφιακό χάσμα είναι μια απειλή που θα προστεθεί στις ανισότητες που υφίστανται οι γυναίκες”, προειδοποίησε.
Προκρίνοντας την κατάρτιση, που θα ενδυναμώσει τη θέση των γυναικών, ο Δημ. Παπαδημούλης υπογράμμισε, μάλιστα, ότι “μαζί με τη μείωση του μισθολογικού χάσματος πρέπει να ενδυναμωθεί και η συμμετοχή των γυναικών στα μεσαία και υψηλότερα κλιμάκια της διοίκησης”. “Η Ε.Ε. αξιοποιεί μεγάλα ποσά για την ψηφιοποίηση, αλλά αυτό που απαιτείται είναι στοχευμένες παρεμβάσεις με έμφαση στην παιδεία και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει η διαδικτυακή χρήση πληροφορίας και επικοινωνίας (ΙCT)”, σημείωσε η Τέρι Ρέιντκε, ευρωβουλευτής των Πρασίνων.
Ανισότητες στον κλάδο της ενημέρωσης
Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, που μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη υποβάθμιση της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας, επηρεάζει και τον κλάδο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Να σημειωθεί ότι στην έκθεση που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων αποτυπώνονται έντονες ανισότητες εις βάρος των γυναικών στον κλάδο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Συγκεκριμένα, η αναλογία των γυναικών επαγγελματικών στα ΜΜΕ έχει αυξηθεί κατά 10% για την περίοδο 1995 -2015, καθώς η συμμετοχή τους έφτασε στο 25%, αλλά μόλις το 18% εμφανίζεται ως σχολιάστριες και το 23% ως εκπρόσωποι του Τύπου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γυναίκες υπολείπονται σημαντικά σε θέσεις ρεπορτάζ που σχετίζονται ευθέως με την πολιτική και τα πολιτικά κόμματα, καθώς μόλις το 30% είναι γυναίκες. Ενώ καλύτερη είναι η αναλογία σε ρεπορτάζ που σχετίζονται με την οικονομία και την κοινωνία, με αναλογία 43% γυναίκες και 57% άνδρες και αντίστοιχα 44% γυναίκες και 56% άνδρες. Την ίδια ώρα, η εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης στον κλάδο των ΜΜΕ αντιστοιχεί στο 38%, σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, παρ' ότι τα στοιχεία που αξιοποίησε στη μελέτη του 2017 αφορούν μόνο τα δημόσια μέσα ενημέρωσης.
Η απουσία γυναικών σε διευθυντικές θέσεις συνοδεύεται και από το μισθολογικό χάσμα, το οποίο κατά μέσο όρο αγγίζει το 17% σε σχέση με τους μισθούς των ανδρών. Δεν είναι, όμως, μόνο οι αποδοχές, αλλά και οι υποτιμητικές συμπεριφορές που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας, πράγμα που επηρεάζει την αυτοπεποίθησή τους στο να διεκδικήσουν καλύτερη θέση.
H ποσόστωση στον δημόσιο λόγο
“Οι γυναίκες γαλουχούνται με το αίσθημα ότι πρέπει να είναι άψογες, όχι απλώς καλές σε ό,τι κάνουν. Φαντάζεστε πόσο καταπιεστικό είναι αυτό για ένα κοριτσάκι;” είπε η Ισπανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Μάρτα Γκαρσία - Αλέρ, που μαζί με άλλες γυναίκες δημοσιογράφους διαδήλωσαν την Ημέρα της Γυναίκας στους δρόμους της Μαδρίτης διεκδικώντας ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες. “Δεν είμαστε μειονότητα, είμαστε ο μισός κόσμος”, είπε εμφατικά.
Παίρνοντας τη σκυτάλη από την ευρωβουλευτή από τη Μάλτα, που ανήκει στην ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών, Μίριαμ Νταλί, για το θέμα της ποσόστωσης στις εκλόγιμες θέσεις, η Μάρτα Γκαρσία - Αλέρ έκανε ένα λογικό άλμα. “Μιλάμε για την ποσόστωση στις εκλογές, αλλά δεν μιλάμε για την ποσόστωση στην αρθρογραφία στον Τύπο. Στην πατρίδα μου την Ισπανία αλλά και στις άλλες χώρες, γιατί παρακολουθώ τον διεθνή Τύπο, τα άρθρα που δημοσιεύονται είναι κατά 80% γραμμένα από άνδρες και κατά 20% γραμμένα από γυναίκες”, επισήμανε και συνέχισε διερωτώμενη: “Πώς περιμένουμε οι αναγνώστες να έχουν άποψη, γνώση και γνώμη για τις δικές μας απόψεις;”. “Κι ακόμη δεν έχουμε σκεφτεί ότι ο κόσμος είναι μισές γυναίκες και μισοί άνδρες”, είπε τονίζοντας: “Αυτό πρέπει να αλλάξουμε. Κι αυτό δεν αλλάζει από μόνο του...”.
Η υποκρισία
“Πρέπει να σταματήσει η υποκρισία. Είναι αδιανόητο το μισθολογικό χάσμα να είναι 17% εις βάρος των γυναικών και η σύνταξή τους να είναι 40% χαμηλότερη” τόνισε ο Γάλλος σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Έντουαρτ Μάρτιν, μέλος της Επιτροπής για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε πως “δεν μπορεί η στόχευση να είναι μόνο στην οικονομική σύγκλιση και να υποχωρούν τα κοινωνικά δικαιώματα”. Ενώ μιλώντας για τη σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών σημείωσε πως “είναι πλημμελής η εφαρμογή από τα κράτη - μέλη των Οδηγιών που προστατεύουν τις γυναίκες”.
Ο αγώνας μετά τον βιασμό
Απαντώντας με την προσωπική της ιστορία στο έγκλημα της σεξουαλικής κακοποίησης και την ανάγκη να αλλάξει η νοοτροπία, όπου το θύμα διαπομπεύεται, η Ιταλίδα ηθοποιός Άσια Αρτζέντο έσπασε τη σιωπή της και μίλησε σε μια κατάμεστη αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον βιασμό που υπέστη δυο φορές από τον διάσημο σκηνοθέτη του Χόλιγουντ Χάρβεϊ Βέινστάιν όταν η ίδια ήταν 20 χρόνων. “Ήμουν 20 χρόνων ηλίθιο κοριτσάκι που νόμιζα ότι εάν τον είχα καταγγείλει, θα έχανα τα πάντα. Μας εκβίαζαν και φοβόμασταν ότι θα μας εξαφανίσουν επαγγελματικά”, είπε με λυγμούς. Η ίδια περιγράφει πως για χρόνια ήταν σε κατάθλιψη και πως κρατούσε το τραύμα του βιασμού της μυστικό γιατί η ίδια ντρεπόταν. Προτού η ιστορία της δημοσιοποιηθεί από δημοσιογράφους του "Yorker", η ηθοποιός αποφάσισε να ενημερώσει την οικογένειά της. “Ήταν ένα άλμα στο κενό όταν είπα την ιστορία μου στον πατέρα μου και την οικογένειά μου”, σημείωσε προσθέτοντας πως η δημοσιοποίηση του σκανδάλου των βιασμών στο Χόλιγουντ πήρε τέτοια διάσταση, που “δεν μου έμεινε χρόνος για να φοβηθώ”. Ωστόσο, η ίδια μιλά για τη διαπόμπευσή της από τα ιταλικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωση, που ούτε λίγο ούτε πολύ την χαρακτήριζαν πόρνη. Η ίδια κατέθεσε αγωγή και θα δώσει τα χρήματα σε ΜΚΟ για κακοποιημένες γυναίκες.
Η Άσια Αρτζέντο, ως μέλος του κινήματος “Me too”, πιστεύει ότι αφού κατάφερε να δημοσιοποιήσει το δράμα της, “τώρα πια οι γυναίκες είμαστε πιο δυνατές και μπορούμε να απαντήσουμε στη βία”. “Είμαστε στον νέο κόσμο και μπορούμε να επιτύχουμε την ισότητα”, καταλήγει με έντονη συγκίνηση και ένα ακροατήριο γυναικών δημοσιογράφων από όλες της χώρες της Ε.Ε. που την καταχειροκρότησαν.
