“Οι εργαζόμενοι και οι πολίτες νιώθουν μοναξιά και ανασφάλεια και δεν βλέπουν στον ορίζοντα εναλλακτικές λύσεις. Ακόμη και οι αριστερές δυνάμεις στα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος δεν κατάφεραν να συγκινήσουν τις καρδιές των εργαζομένων. Χρειαζόμαστε την ενότητα των εργαζομένων για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, τον φασισμό και την ξενοφοβία, να στηρίξουμε την κοινωνία και το κοινωνικό κράτος, τις σχέσεις εργασίας, θέτοντας το πρόβλημα της μείωσης των ωραρίων εργασίας χωρίς μειώσεις μισθών, εισφορών και δικαιωμάτων” τόνισε στην “Αυγή” η Φραντσέσκα Ρε Ντάβιντ, η πρώτη γυναίκα γενική γραμματέας στην ιστορία του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου εργατών μετάλλου FIOM CGIL.
* Η προεκλογική εκστρατεία ολοκληρώθηκε και ανοίγουν οι κάλπες...
Η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, όπως και στην Ευρώπη, είναι ανησυχητική και ως εκ τούτου και οι εκλογές. Η προεκλογική εκστρατεία ολοκληρώνεται μέσα σε ένα κλίμα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. Αυτό αποτελεί μήνυμα μιας μεγάλης κοινωνικής δυσφορίας, που δεν βρίσκει δυνάμεις να την εκπροσωπήσουν. Οι άνθρωποι έχουν εγκαταλειφθεί στη μοναξιά τους, κλείστηκαν στους εαυτούς τους, αναζητούν εχθρούς, ψάχνουν κάτι για να ταυτιστούν. Η μοναξιά και η ανασφάλεια, το πρεκαριάτο σαν μορφή ζωής, χαρακτήρισαν αυτή την προεκλογική εκστρατεία. Η πολιτική δεν δίνει καμιά πειστική απάντηση.
Με την έννοια αυτή, το μέλλον είναι αβέβαιο. Θα φανεί και από τους πολίτες που δεν θα πάνε να ψηφίσουν. Τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια οι εργαζόμενοι δεν είδαν καμιά πειστική απάντηση. Συνεχώς δέχονται πλήγματα στις εργασιακές σχέσεις, το κοινωνικό κράτος, τις συντάξεις, το σύστημα Υγείας και Παιδείας. Υπάρχει τεράστια απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους και την πραγματικότητα που ζουν και την “πολιτική”.
Ο κόσμος στο τέλος ή θα απέχει ή θα ψηφίσει εναντίον κάποιου και όχι υπέρ κάποιου για τις ρεαλιστικές προτάσεις που κάνει. Εναντίον των μεταναστών, εναντίον του “ξένου”. Τα κοινωνικά προβλήματα κρύβονται πίσω από αυτή την κοινωνική μοναξιά.
* Γιατί οι πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν τον κανιβαλισμό εναντίον των μεταναστών και των ξένων και όχι εναντίον των πολιτικών που τους οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση;
Αισθάνονται ανασφάλεια μπροστά σε όλους τους συνασπισμούς. Η Κεντροαριστερά προχώρησε στη μεταρρύθμιση - διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η Κεντροδεξιά τη στήριξε. Εμφανίστηκαν οι έντονες ξενοφοβικές τάσεις. Έχουμε το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που υποτίθεται ότι αποτελεί τον νεωτερισμό, αλλά φαίνεται ότι είναι μια από τα ίδια.
Η πολιτική Αριστερά φαίνεται ότι δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσει αυτή την κοινωνική καταστροφή με ένα ενωτικό και εναλλακτικό πνεύμα. Ένα μεγάλο τμήμα του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου θα ψηφίσει το Δημοκρατικό Κόμμα και ό,τι βρίσκεται στα αριστερά του. Ο κατακερματισμός στην Αριστερά δείχνει ότι δεν μπορεί να παραγάγει κάτι νέο, συνεχίζοντας να ακολουθεί την ίδια πορεία που είχε στο παρελθόν. Ελπίζω οι αριστερές δυνάμεις στα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος να διασφαλίσουν κοινοβουλευτική παρουσία. Το θέμα είναι ότι η Αριστερά στα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος δεν κατάφερε να ζεστάνει τις καρδιές των αριστερών και όχι μόνο πολιτών και να πείσει ότι αποτελεί πραγματική εναλλακτική πρόταση.
* Χρησιμοποιήσατε την έννοια της “μοναξιάς” για τους πολίτες. Τα συνδικάτα δεν αισθάνονται ένα είδος μοναξιάς, μετά τις επιθέσεις που δεχθήκατε από το πολιτικό σύστημα, όπως για παράδειγμα από τον Ρέντζι, τον Γκρίλο και άλλους; Τα συνδικάτα δεν έχουν απομονωθεί” από την πολιτική;
Η θητεία της απερχόμενης Βουλής χαρακτηρίστηκε από ένα νομοθετικό έργο εναντίον της εργασίας. Το ίδιο συνέβη και στην Ευρώπη. Η ιδέα ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το δημόσιο χρέος φορολογώντας τους πολίτες και διαλύοντας το κοινωνικό κράτος, πλήττοντας τους συνταξιούχους και τους μελλοντικούς συνταξιούχους, η ιδέα ότι οι κοινωνικές σχέσεις θα πρέπει να διακανονίζονται από τις αγορές άφησε μόνες τους τις κοινωνικές οργανώσεις, όλες τις κοινωνικές οργανώσεις και όχι μόνο τα συνδικάτα. Κατακερμάτισαν την εργασία. Η εργασία και οι δυνάμεις της μπορούν να είναι ισχυρές εάν είναι ενωμένες, συνασπισμένες και κάνουν συμμαχίες και κινήματα.
* Πώς είδατε τη συμφωνία που υπέγραψαν οι Γερμανοί συνάδελφοί σας της IG Metall;
Έχει ορισμένα εξαιρετικά θετικά στοιχεία. Στη Γερμανία, που έχει πλήρη απασχόληση, αναδιανέμεται ο πλούτος προς όφελος των εργαζομένων, αφού οι αυξήσεις είναι στο 4%, σε διπλάσια επίπεδα από τον πληθωρισμό. Το άλλο θετικό στοιχείο αφορά τα ωράρια εργασίας, που προσαρμόζονται στις ανάγκες των εργαζομένων και όχι μόνο των επιχειρήσεων. Η συμφωνία ανοίγει δύο θέματα, ο πλούτος πρέπει να κατανέμεται με μεγαλύτερη δικαιοσύνη και το ωράριο δεν αφορά μόνο τις επιχειρήσεις. Άλλα σημεία της συμφωνίας θέλουν μεγαλύτερη προσοχή, όπως, για παράδειγμα, για τις 28 ώρες εργασίας την εβδομάδα, τις συνθήκες που τις διέπουν, το γεγονός ότι η μείωση των ωραρίων συνδέεται με τα οικογενειακά εισοδήματα και προβλήματα και άλλα ειδικά θέματα. Στην πράξη δεν επιστεγάζεται η μείωση αλλά η ελαστικότητα των ωραρίων για μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Η συμφωνία όμως έθεσε μια αρχή, ότι με την ανανέωση της τεχνολογίας τίθεται το θέμα της μείωσης των ωραρίων εργασίας. Δεν υπήρξε ποτέ μια τεχνολογική επανάσταση στη βιομηχανία που να μην οδήγησε στη μείωση των ωραρίων εργασίας. Η μείωση των ωραρίων χωρίς μειώσεις μισθών και ασφαλιστικών εισφορών και συντάξεων αποτελεί το μεγάλο θέμα της αντιπαράθεσης για το επόμενο διάστημα. Όλα τα ευρωπαϊκά συνδικάτα εξετάζουν αυτό το θέμα και θα πρέπει να γίνει ουσιαστική συζήτηση.
* Πώς είναι δυνατόν το μεγαλύτερο συνδικάτο εργατών μετάλλου, το μεγαλύτερο του “ανδροκρατούμενου” βιομηχανικού τομέα, να έχει για γενική γραμματέα μια γυναίκα;
Είναι δύσκολο να το περιγράψει κανείς, γιατί είμαι πάρα πολλά χρόνια στην FIOM. Φαίνεται σαν κάτι φυσικό, παρ' όλο που η FIOM είναι “ανδροκρατούμενο” συνδικάτο, όπως και η δομή του, γιατί οι εργάτες μετάλλου είναι... συνήθως άνδρες. Η FIOM είναι συνδικάτο που στάθηκε πάντα μπροστά σε πολλά πράγματα αναγνωρίζοντας ότι βρισκόμαστε σε πολύπλοκες καταστάσεις και προβλήματα.Οι γυναίκες εκφράζουν ίσως διαχρονικά αυτή την πολυπλοκότητα.
