Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος είναι ένας από τους πιο φιλόδοξους στόχους της κυβέρνησης Ολάντ - Ερό, των οποίων πλέον η δημοτικότητα έχει καθηλωθεί γύρω στο 30%. Ωστόσο οι αντιδράσεις στο κυβερνητικό νομοσχέδιο, που κινείται στο ίδιο πνεύμα με εκείνο του Νικολά Σαρκοζί και το οποίο παρουσίασε στις αρχές της εβδομάδας ο πρωθυπουργός σε κόμματα και συνδικάτα, έχει προκαλέσει πολλές και αρνητικές αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Έτσι ο Ζεράρ Φιλός, πρώην επιθεωρητής Εργασίας και μέλος του Εθνικού Γραφείου, εκτίμησε ότι η κυβέρνηση υπέκυψε στις πιέσεις των εργοδοτών και δεν άκουσε τις φωνές των εργαζομένων. «Δεν ταιριάζει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς να θέλει να μειώσει το κόστος εργασίας» είπε χαρακτηριστικά, ενώ και άλλα στελέχη της αριστερής πτέρυγας του Σ.Κ. εκφράζουν τη δυσφορία τους για το νομοσχέδιο και απειλούν ότι θα κατέβουν να διαδηλώσουν μαζί με τα συνδικάτα στις 10 Σεπτεμβρίου. Μάλιστα το ρεύμα με την ονομασία «Τώρα η Αριστερά», όπου μετέχουν η γερουσιαστής Μαρί Νοέλ Λινμάν και ο βουλευτής Ζερόμ Γκετζ, έκαναν έκκληση κατά της μεταρρύθμισης, που μέχρι τώρα έχει τη στήριξη 3.000 μελών, χαρακτηρίζοντάς την «μη επείγουσα, μη χρήσιμη» και προειδοποιώντας ότι «θα επιδεινώσει τις οικονομικές δυσκολίες στη χειρότερη συγκυρία».
Οι ίδιοι υπογράμμισαν ότι «δεν πρέπει οι συνταξιούχοι της χώρας μας να πληρώσουν για δεύτερη φορά το τίμημα της οικονομικής κρίσης». Η έκκληση επαναλήφθηκε και στο θερινό πανεπιστήμιο του Σ.Κ. το περασμένο σαββατοκύριακο στη Ροσέλ. Μπροστά στην πίεση αυτή, η κυβέρνηση έκανε κάποιες μικρές διορθώσεις, π.χ. μέτρα υπέρ γυναικών, νέων και εργαζομένων μερικής απασχόλησης, ωστόσο η Λινμάν εξακολουθεί να είναι «πλήρως αντίθετη» στη μεταρρύθμιση, λόγω της παράτασης του χρόνου των ασφαλιστικών εισφορών εκ μέρους των εργαζομένων.
Πράγματι, αυτό είναι το κεντρικό μέτρο του νομοσχεδίου: αυξάνεται η διάρκεια των ασφαλιστικών εισφορών από πλευράς των εργαζομένων, που πλέον περνά στα 44 έτη από το 2020 και μετά. Μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα έπειτα από 40,5 έτη εργασίας. Πάντως αρκετά στελέχη θεωρούν ότι η μεταρρύθμιση ευνοεί την εργοδοσία, καθώς δίνει το «πράσινο φως» σε μια παλιά διεκδίκηση των εργοδοτών, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 34 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μια παραχώρηση που ήλθε να προστεθεί σε άλλο ένα δώρο προς τις επιχειρήσεις - τη φοροαπαλλαγή ύψους 20 δισ. στο πλαίσιο του συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Έτσι εξηγείται και η μεγάλη αντίδραση της αριστερής πτέρυγας του Σ.Κ.
Και δεν είναι η μόνη. Και οι Πράσινοι, που μετέχουν στην κυβέρνηση, αντιδρούν. Οι τελευταίοι, αν και κάνουν λόγο για «μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης», τα θεωρούν «ανεπαρκή», ενώ εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην παράταση του χρόνου των ασφαλιστικών εισφορών. «Πρόκειται για πεπερασμένη λογική» που «δεν λύνει το πρόβλημα της χρηματοδότησης» τόνισαν.
Και οι αντιδράσεις αυτές, όπως των συνδικάτων και του Αριστερού Μετώπου, στηρίζονται στο γεγονός ότι η μεταρρύθμιση συνεχίζει στη γραμμή της περιόδου Σαρκοζί - Φιγιόν. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα των σχετικών μεταρρυθμίσεων της Δεξιάς. Δηλαδή την αύξηση του χρόνου καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών, κάτι που γίνεται πρώτη φορά από αριστερή κυβέρνηση και οδηγεί σε αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης και θα πλήξει κυρίως τους νέους. Επίσης το γεγονός ότι οι συνταξιούχοι καλούνται να συμβάλουν, αν και πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους για την κοινωνική τους ασφάλιση... Παράλληλα, η κυβέρνηση κάνει άλλο ένα δώρο προς την εργοδοσία: τη μείωση των οικογενειακών επιδομάτων από το 2014, ένα αίτημα που είχαν «υποδείξει» εγκαίρως οι εργοδότες προς τον πρωθυπουργό Ζαν Μαρκ Ερό, που φάνηκε ότι έχει μονόπλευρα οξυμένη ακοή...
Άχρηστη «αντιμεταρρύθμιση»
«Αντι-μεταρρύθμιση», που «δεν αποσκοπεί σε κανενός είδους πρόοδο», με «αναποτελεσματικά και άδικα μέτρα», τα οποία σηματοδοτούν «περισσότερη ανεργία και μικρότερη αγοραστική δύναμη», χαρακτήρισε τη μεταρρύθμιση το Αριστερό Μέτωπο. «Οι λαϊκές τάξεις, τα μεσαία στρώματα και οι συνταξιούχοι αναγκάζονται να συμβάλουν αντί να χρηματοδοτήσουν οι επιχειρήσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας» σημείωσε το Μέτωπο στην ανακοίνωσή του, τονίζοντας ότι η μεταρρύθμιση αυτή αντιστρατεύεται τις επιθυμίες όλων όσοι ψήφισαν κατά του Νικολά Σαρκοζί.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρώην υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, Ζαν Λικ Μελανσόν, που ήταν κατηγορηματικός: «Όταν ψηφίζετε μια κυβέρνηση Αριστεράς, περιμένετε μια αριστερή πολιτική» και «το ελάχιστο είναι: δεν θίγονται τα κοινωνικά κεκτημένα». «Όμως πού θέλει να καταλήξει η κυβέρνηση; Στην απόλυτη υπακοή στην Κομισιόν, που αποφάσισε, σε όλη την Ευρώπη, να καταστρέψει το συνταξιοδοτικό σύστημα;», συνέχισε ο ίδιος, παρατηρώντας ότι «η μεταρρύθμιση δεν χρησιμεύει σε τίποτε».
Το φθινόπωρο προβλέπεται λοιπόν θερμό, με τα συνδικάτα και την αντιπολίτευση να ετοιμάζονται για αγώνες κατά της μεταρρύθμισης - στις 18 Σεπτεμβρίου εισάγεται στο υπουργικό συμβούλιο προς συζήτηση, ενώ θα έχει προηγηθεί η άποψη των ασφαλιστικών ταμείων και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Στις 10 Σεπτεμβρίου τα συνδικάτα και η Αριστερά καλούν σε διαδήλωση και αυτό είναι το πρώτο βήμα σειράς κινητοποιήσεων.
