“Στοχεύουμε σε μια νέα κοινωνική Κεντροαριστερά. Η συνεργασία μας με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων μπορεί να υπάρξει μόνο εάν υποχωρήσει σε συμβιβασμούς σε κομβικά θέματα, όπως το μεταναστευτικό" τόνισε στην “Αυγή” λίγες ημέρες πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας στην Ιταλία ο Αρτούρο Σκότο, ο βουλευτής του Κινήματος Προοδευτικών Δημοκρατικών - Άρθρο 1 των Ντ' Αλέμα και Μπερσάνι και πρώην ηγετικό στέλεχος της Αριστεράς Οικολογίας Ελευθερίας. O Αρ. Σκότο στήριξε τη δημιουργία του ψηφοδελτίου Ελεύθεροι και Ίσοι, που φιλοδοξεί να μετατραπεί σε ρυθμιστή των μετεκλογικών ισορροπιών.
* Οι Ελεύθεροι και Ίσοι διεκδικείτε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιταλική πολιτική σκηνή...
Τμήματα της ιταλικής Αριστεράς, όπως το Κίνημα Προοδευτικών Δημοκρατικών - Άρθρο 1, το κόμμα της Ιταλικής Αριστεράς, η ομάδα Δυνατόν, κομμάτια της κοινωνίας των πολιτών και ανένταχτοι αριστεροί ξεκινήσαμε από την ανάγκη να ενώσουμε και να ανανεώσουμε την Αριστερά με επικεφαλής μια εμβληματική μορφή, όπως αυτή του Πιέτρο Γκράσο, ο οποίος έχει μια τεράστια θεσμική εμπειρία, αποτελώντας μία από τις μεγαλύτερες μορφές του αγώνα εναντίον της μαφίας και της διαφθοράς, δύο στοιχεία που αποτελούν από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Στο εκλογικό μας ψηφοδέλτιο Ελεύθεροι και Ίσοι συμμετέχει τόσο ο πρόεδρος της Γερουσίας Πιέτρο Γκράσο όσο και η πρόεδρος της Βουλής Λάουρα Μπολτρίνι, οι εκπρόσωποι των δύο πιο αναγνωρισμένων αιρετών από τους πολίτες θεσμών. Στόχος μας είναι να θέσουμε στο επίκεντρο της πολιτικής και της κοινωνίας τα δύο μεγάλα για εμάς θέματα, την απασχόληση - εργασία και την αντιμετώπιση των ανισοτήτων.
* Οι περισσότεροι από τον χώρο σας προέρχονται από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς και είχατε κερδίσει τις προηγούμενες εκλογές με το Δημοκρατικό Κόμμα ή σε συνεργασία με αυτό. Γιατί το Δημοκρατικό Κόμμα έχασε τον ηγεμονικό του ρόλο, αιμορραγώντας παράλληλα από τη φυγή πολλών επώνυμων στελεχών του;
Όταν εκλεχθήκαμε στη Βουλή, μπήκαμε με ένα προοδευτικό και αριστερό πρόγραμμα, το οποίο έλεγε ότι θα πρέπει να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων, να καταπολεμήσουμε το πρεκαριάτο, να αυξήσουμε τις δαπάνες για τη δημόσια Υγεία και τη δημόσια Παιδεία. Η θητεία της Βουλής τερματίστηκε πρόωρα και εμείς την αφήνουμε έχοντας καταργήσει το άρθρο 18 του Καταστατικού των Εργαζομένων για την προστασία των εργαζομένων από τις άδικες και παράνομες απολύσεις, που στην πράξη κατάργησε το ίδιο το Καταστατικό των Εργαζομένων. Βρεθήκαμε με 12 εκατομμύρια ανθρώπους που δεν μπορούν να πάνε πλέον στον γιατρό γιατί η δημόσια Υγεία δεν συμπεριλαμβάνεται πλέον στα δικαιώματά τους. Ο τομέας της δημόσιας Παιδείας έχει εξεγερθεί εναντίον του Δημοκρατικού Κόμματος γιατί επέλεξε να μετατρέψει τους διευθυντές σε μάνατζερ και να ενισχύσει την παρουσία των ιδιωτών. Γι’ αυτούς τους λόγους διασπάστηκε η Κεντροαριστερά, όπως διασπάστηκε και το Δημοκρατικό Κόμμα.
Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos
* Φαίνεται πως η Ιταλία δέχεται πιέσεις από τα δεξιά ή, ακόμη χειρότερα, ότι κινδυνεύει να οδηγηθεί στα δεξιά με αντιδραστικά και ρατσιστικά χαρακτηριστικά...
Η Ιταλία αναδιπλώνεται στον εαυτό της. Οι ανισότητες προκαλούν ένα κλείσιμο των λαϊκών στρωμάτων στον εαυτό τους, αυξάνοντας τον φόβο στη διαφορετικότητα και κυρίως απέναντι στους μετανάστες. Η ρατσιστική και ξενοφοβική Δεξιά ενισχύεται, όπως η Λέγκα του Σαλβίνι ή οι νεοφασίστες και νεοναζί της CasaPound, οι οποίοι έχουν σχέσεις με την ελληνική Χρυσή Αυγή. Μπροστά σε μια τόσο ισχυρή Δεξιά, χρειαζόμαστε ένα εντελώς ριζοσπαστικό και εναλλακτικό σχέδιο.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η Κεντροαριστερά χωριζόταν σε αυτούς που μιλούσαν με τόνους της Αποκάλυψης ή της ενσωμάτωσης σε αυτές τις λογικές. Οι οπαδοί της Αποκάλυψης υποστήριζαν πως μπροστά σε αυτή τη Δεξιά πρέπει να διατηρήσουμε την καθαρότητά μας και να διαχωριστούμε - απομονωθούμε από αυτή την κατάσταση. Αυτοί που υποστήριζαν την ενσωμάτωση θεωρούσαν πως, για να καταπολεμήσουμε τη Δεξιά, θα έπρεπε να κινηθούμε στο δικό της πλαίσιο.
Εμείς πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε ένα εναλλακτικό και κυβερνητικό σχέδιο εναντίον της Δεξιάς. Σήμερα οι Ελεύθεροι και Ίσοι προσπαθούν να εκφράσουν αυτή τη διάθεση, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ή το Podemos, όπως και άλλες πιο παραδοσιακές δυνάμεις του παραδοσιακού σοσιαλισμού, με αιχμή το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας του Αντόνιο Κόστα ή το βρετανικό Εργατικό Κόμμα του Τζέρεμι Κόρμπιν.
* Οι Ελεύθεροι και Ίσοι θέσατε το θέμα των μετεκλογικών συμμαχιών και με την Κεντροαριστερά, δηλαδή το Δημοκρατικό Κόμμα και τους συμμάχους του...
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εκλογικό σύστημα που είναι κυρίως αναλογικό. Η κάθε πολιτική δύναμη παρουσιάζεται με το πρόσωπο και τα χαρακτηριστικά της για να εκπροσωπηθεί στη Βουλή. Εμείς στοχεύουμε να οικοδομήσουμε στη Βουλή μια διαφορετική κεντροαριστερή πλειοψηφία, που να θέτει στο επίκεντρο τους πυλώνες που δημιουργήσαμε στους Ελεύθερους και Ίσους, την υπεράσπιση της εργασίας και την καταπολέμηση των ανισοτήτων. Θα πρέπει όμως να υπάρχουν και οι ανάλογες ισορροπίες. Το Δημοκρατικό Κόμμα εγκατέλειψε τις σημαίες και τα ιδανικά της Κεντροαριστεράς τα τελευταία χρόνια και έμοιαζε σαν φωτοαντίγραφο της Δεξιάς. Μπορεί όμως να αλλάξει πορεία μόνο εάν οι Ελεύθεροι και Ίσοι έχουμε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα.
* Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου σας Πιέτρο Γκράσο αναφέρθηκε επίσης στην προοπτική συνεργασίας σας και με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων...
Εμείς βρισκόμαστε σε αντιπαράθεση με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Αυτό θα πρέπει να επιλύσει δύο βασικά κομβικά σημεία. Το πρώτο αφορά την εγκατάλειψη της αυτεπάρκειάς του, γιατί η πολιτική χρειάζεται διάλογο, διαπραγματεύσεις, συμβιβασμούς ακόμη και ανάμεσα σε δυνάμεις που είναι ριζοσπαστικά αντίθετες. Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει να ξεπεράσει το διαγώνιο οικοδόμημα που δημιούργησε υποστηρίζοντας πως δεν ανήκει ούτε στη Δεξιά ούτε στην Αριστερά και κυρίως για τα μεγάλα θέματα με αιχμή του μεταναστευτικό. Πιθηκίζοντας τον Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας του Βορρά, δεν μπορεί να αποτελεί σύμμαχό μας.
Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των μεταναστών
* Η Ιταλία κινείται στο μεταναστευτικό στέλνοντας στρατό στον Νίγηρα, στα Νότια σύνορα της Λιβύης...
Την Τετάρτη στη Βουλή ψηφίσαμε κατά της αποστολής των στρατιωτών στον Νίγηρα και της ενίσχυσης της παρουσίας μας στη Λιβύη και την Τυνησία με τη Βουλή να έχει διαλυθεί και να έχουν προκηρυχθεί εκλογές. Εάν υπήρχε μια θεσμική ευαισθησία, θα έπρεπε την απόφαση για πρωτοβουλίες αυτούς του είδους να την έπαιρνε η νέα Βουλή και η επόμενη κυβέρνηση. Στην ουσία της, η πρωτοβουλία αυτή μου φαίνεται ότι είναι μυωπική, γιατί δεν βλέπει τους πραγματικούς κινδύνους που μπορεί να ανοίξει.
Η Αφρική είναι μια πυριτιδαποθήκη. Χρειάζεται σημαντικές επενδύσεις και συνεργασία, ανάπτυξη και όχι να την εκμεταλλεύονται εκ νέου με νεοαποικιακά χαρακτηριστικά. Δεν πρέπει να εκμεταλλεύονται τους τελευταίους ίσως πόρους της. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει μια στρατηγική επενδυτική πολιτική. Δημιούργησε το Ταμείο για την Αφρική, αλλά οι μόνοι πόροι που δαπανά αφορούν τις επαναπροωθήσεις και επιχειρήσεις στρατιωτικού χαρακτήρα. Αντίθετα, η θεσμοθέτηση αυτής της πολιτικής προέβλεπε μια οικονομική και κοινωνική παρέμβαση για να βοηθήσει την περιοχή να οικοδομήσει έναν νέο ορίζοντα αναδιανομής του πλούτου της και να διευκολύνει τη μείωση των μεγάλων ανισοτήτων που υπάρχουν. Η πολιτική που ακολουθούν μέχρι σήμερα θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών. Κλείνοντας τα σύνορα της Λιβύης από τον Βορρά και τον Νότο, το μεγαλύτερο τμήμα των μεταναστών δεν θα φτάσει καν στις ακτές για να περάσει από την ευρωπαϊκή πλευρά της Μεσογείου. Θα πεθαίνει από την πείνα και τη δίψα στην έρημο ή θα γίνεται όμηρος στα χέρια των εμπόρων ανθρώπινης σάρκας. Η διεθνής κοινότητα και η Ευρώπη έχουν καθήκον να υπερασπιστούν τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων.
Η Ιταλία και η Ελλάδα δεν μπορούν να αποτελούν τους φτωχούς συγγενείς της Ευρώπης που θα κινείται με γερμανική ατμομηχανή. Το μεταναστευτικό αφορά όλες ανεξαιρέτως τις ευρωπαϊκές χώρες. Η μετατροπή της Ιταλίας και της Ελλάδας σε αποθήκες μεταναστών τορπιλίζει τον δημοκρατικό ιστό των δύο χωρών που αντέχει ακόμη. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το προσφυγικό και το μεταναστευτικό πέρα από τους περιορισμούς και τις λογικές του Συμφώνου Σταθερότητας.
