Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
10.6°C16.5°C
1 BF 70%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
13 °C
11.1°C14.9°C
2 BF 67%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
8.0°C14.4°C
2 BF 65%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
12.8°C14.1°C
2 BF 82%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
5 °C
4.9°C11.8°C
0 BF 100%
Ταλίν: Μια μεσαιωνική Silicon Valley
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ταλίν: Μια μεσαιωνική Silicon Valley

Αν υπάρχουν κάποιοι ευρωπαϊκοί λαοί που παραμένουν σχετικά "άγνωστοι" μεταξύ τους, σε αυτούς θα πρέπει να περιληφθούν Έλληνες και Εσθονοί. Αυτό ισχύει σε πολλά πεδία, ακόμη και στο οικονομικό, όπου το εισαγωγικό - εξαγωγικό εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών είναι περιορισμένου μεγέθους. Για να καταλάβει ένας Έλληνας την νοοτροπία ενός Εσθονού, θα πρέπει να λάβει υπόψη ορισμένους καθοριστικούς παράγοντες, οι οποίοι διαμορφώνουν από την προσωπικότητά του μέχρι τις γενικότερες πολιτικές πεποιθήσεις του.

Όπως για παράδειγμα το κυρίαρχο θρήσκευμα των Εσθονών, που είναι η μη πίστη σε κάποιον θεό (μόλις το 16%, που είναι και το μικρότερο ποσοστό στην Ε.Ε., πιστεύει στον Θεό) και ο λουθηρανισμός (ένα δόγμα που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη δυνατότητα του ανθρώπου να παρέμβει στη μοίρα του, σε αντίθεση με άλλα δόγματα ή ακόμη και τους καλβινιστές, που πιστεύουν περισσότερο στη θεία βούληση) ή τη γεωγραφική τους θέση.

Ο Ναπολέων είχε πει ότι δεν μπορεί να μιλήσει κάποιος για εξωτερική πολιτική αν δεν γνωρίζει τους χάρτες. Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση της Εσθονίας το γεγονός ότι η χώρα αυτή, όπως και οι άλλες δύο βαλτικές δημοκρατίες Λετονία και Λιθουανία ή ακόμη και η Πολωνία, βρίσκονται ανάμεσα σε δύο παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις, τη Ρωσία και τη Γερμανία, δεν είναι κατ' ανάγκην ό,τι πιο ασφαλές για την ειρήνη και την ομαλή γειτνίαση στη μακραίωνη ιστορία της περιοχής.

Θυμίζει περισσότερο αυτό που λένε οι Μεξικανοί "...Pobre México, tan lejos de Dios y tan cerca de los Estados Unidos", δηλαδή "Κακόμοιρο Μεξικό, τόσο μακριά από τον Θεό, τόσο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες", καθώς η χώρα έχει κατακτηθεί (ή ακόμη και πωληθεί, όπως π.χ. από τους Δανούς στους Τεύτονες ιππότες) από Πολωνούς, Σουηδούς, Γερμανούς και Ρώσους.

Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας

Στις 24 Φεβρουαρίου 2018 οι Εσθονοί θα γιορτάσουν τα 100 χρόνια ανεξαρτησίας. Κάθε χρόνο την «Ημέρα Ανεξαρτησίας» διοργανώνονται παρελάσεις και συναυλίες, ενώ ο ουρανός του Ταλίν φωτίζεται από βεγγαλικά. Δύο εβδομάδες μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας, στις 3 Μαρτίου 1918, οι Σοβιετικοί παρέδωσαν με τη Συνθήκη Μπρεστ - Λιτόφσκ τις βαλτικές χώρες στη Γερμανία, προκειμένου να αποσυρθούν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όμως, η ήττα των Γερμανών και η αποχώρησή τους από τις βαλτικές χώρες άνοιξαν τις επεκτατικές ορέξεις της Μόσχας. Έτσι οι Εσθονοί βρέθηκαν να πολεμούν εναντίον γερμανικών και φιλογερμανικών ταγμάτων (Λιβονιανών και Κουρονιανών της Baltische Landsehr, που συνέχισε ανεπισήμως τον πόλεμο των ηττημένων Γερμανών) και Σοβιετικών. Στον διετή πόλεμο της ανεξαρτησίας οι Εσθονοί νίκησαν αποκτώντας και de jure ανεξαρτησία. Αυτή θα διαρκούσε μόλις 20 χρόνια.

Η μοιρασιά Ρίμπεντροπ - Μολότοφ παραχώρησε τις βαλτικές χώρες στον Στάλιν. Έτσι οι τρεις αυτές χώρες, παρά τη σειρά συμφωνιών για σεβασμό της εθνικής τους κυριαρχίας, ενσωματώθηκαν το 1940 στην ΕΣΣΔ (3 Αυγούστου η Λιθουανία, 5 Αυγούστου η Λετονία και 6 Αυγούστου η Εσθονία, από την οποία η Ρωσία απέσπασε το 5% του εδάφους). Αμέσως μόνο από την Εσθονία εξορίστηκαν 60.000 πολίτες, ενώ το 1944-1955 εξορίστηκε πάνω από μισό εκατομμύριο κατοίκων της Βαλτικής, εκ των οποίων οι 124.000 Εσθονοί. Θα περνούσε έκτοτε μισός αιώνας, έως τις 20 Αυγούστου 1991, για να αποκτήσει εκ νέου την ανεξαρτησία της η Εσθονία.

Ο διμέτωπος πόλεμος εναντίον Γερμανών και Σοβιετικών, οι φρούδες ελπίδες πολλών Εσθονών ότι οι ναζί θα τους ελευθέρωναν από τους Σοβιετικούς, η ένταξη ομάδων αξιωματικών και οπλιτών στις δυνάμεις των συμμάχων, αλλά και η προσχώρηση ακόμη περισσότερων Εσθονών στους ναζί (μεταξύ άλλων λόγων και για να κερδίσουν την εύνοια των Δυτικών, ώστε να διώξουν τους Σοβιετικούς από τη χώρα, όπως είχαν κάνει οι Ινδοί πολεμώντας στο πλευρό των Βρετανών για να πετύχουν ευκολότερα την ανεξαρτησία τους) δεν ήταν παρά μερικοί κρίκοι στη μακρά αλυσίδα των "γεωπολιτικών" περιπετειών μιας περιοχής η οποία επί αιώνες πιεζόταν από δύο μεγάλες δυνάμεις, Ρωσία και Γερμανία.

Την τελευταία πάντως την αισθάνονται οι Εσθονοί γλωσσικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά πιο κοντά τους. Η πίεση αυτή των λαών της Βαλτικής από τους Ρώσους μεταφράζεται και σε διαχρονική ρωσοφοβία, που πήρε και τη μορφή αντισοβιετισμού.

Χαρακτηριστικό που πρέπει να λάβει κάποιος υπόψη για να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του Εσθονού είναι και η αγάπη στο "νοικοκύρεμα". Το 2015 ανάλυση του Bloomberg ανέφερε πως υπάρχει μια ευρωπαϊκή χώρα που μπορεί να υπερηφανευτεί πως είναι το αντίθετο της Ελλάδας. Εννοούσε την Εσθονία, που σε αντίθεση με την υπερχρεωμένη Ελλάδα διατηρούσε το χαμηλότερο χρέος στην Ευρωζώνη. Μόλις 9,7% του ΑΕΠ έναντι 170,2% της Ελλάδας.

Η σπουδή για σύνεση, νοικοκυρεμένη διαχείριση και διαβίωση ανάλογη με τους καρπούς που προσφέρει η εργασία βρήκε εφαρμογή ακόμη και στην άρνηση της εσθονικής κυβέρνησης στις προτάσεις να εκδώσει ομόλογα, να δανειστεί δηλαδή, για να χρηματοδοτήσει έργα ανάπτυξης.

Ο ισχυρότερος λόγος που με "μαγνήτισε" να επισκεφθώ το Ταλίν ήταν ο συνδυασμός του έντονου μεσαιωνικού στοιχείου, τόσο έντονα χρωματισμένου, ώστε να θυμίζει "παραμυθένια" πόλη, με τη σύγχρονη τεχνολογία. Το Ταλίν έχει χαρακτηριστεί "Silicon Valley της Ευρώπης", έχει τη μεγαλύτερη αναλογία startups ανά κάτοικο, ανήκει στις πιο ανταγωνιστικές επιχειρηματικά πόλεις διεθνώς και ταυτόχρονα περιλαμβάνεται στις 10 κυριότερες ψηφιακές πόλεις του κόσμου.

Οι γείτονες

Η Εσθονία ήταν ο τέταρτος σταθμός μου σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε από Πολωνία και συνεχίστηκε οδικώς, σιδηροδρομικώς και ακτοπλοϊκώς προς Ανατολάς περιλαμβάνοντας τις χώρες που βρέχονται από τη Βαλτική. Μετά από αρκετές ημέρες σε Λιθουανία και Λετονία, κατάφερα να εντοπίσω αρκετές διαφορές μεταξύ αυτών των τριών λαών σε αισθητική, κουζίνα, αρχιτεκτονική, ρυμοτομία, φυσιογνωμίες και συμπεριφορά.

Οι Εσθονοί βρίσκονται εμφανισιακά πολύ εγγύτερα στους Φινλανδούς και στη νοοτροπία με τους Γερμανούς, παρά τη μεγάλη ρωσική μειονότητα και τη γειτνίαση με τη Ρωσία (η διαδρομή που θα έκανα οδικώς λίγες ημέρες αργότερα από Ταλίν για Αγία Πετρούπολη θα διαρκούσε μόλις έξι ώρες). Αντίθετα οι Λιθουανοί έχουν ομοιότητες και με τους Πολωνούς. Σε αντίθεση με τους Λιθουανούς, που δείχνουν πιο "λαϊκοί", και τους Λετονούς, που είναι περισσότερο προσιτοί, οι Εσθονοί δείχνουν περισσότερο τυπικοί και ευθείς, αλλά και πιο "σνομπ" από τους γείτονές τους, χωρίς ωστόσο να χάνουν την ευγένειά τους.

Η Πλατεία Ελευθερίας

Το πρώτο αξιοθέατο που επισκέφθηκα φθάνοντας στο Ταλίν ήταν η Πλατεία Ελευθερίας, στην οποία δεσπόζει το Μνημείο του Πολέμου της Ανεξαρτησίας. Η πλατεία βρίσκεται στο κέντρο του Ταλίν, στα νότια της παλαιάς πόλης, και είχε κατά καιρούς διάφορα ονόματα, όπως Σιταγορά, Πλατεία Πέτρου και Πλατεία Νίκης. Oνομαζόταν ακόμη Πλατεία Ελευθερίας από το 1939 έως το 1948 και ξαναπήρε το όνομα αυτό το 1989.

Επί εποχής ΕΣΣΔ έχασε την παλιά φυσιογνωμία της, που χαρακτηριζόταν, σύμφωνα με αφηγήσεις των παππούδων των σημερινών Εσθονών και τους χρονικογράφους, ήδη από την εποχή των τσάρων, από παρελάσεις, φανφάρες και μπάντες. Άρχισε να την ξαναβρίσκει μετά το 1991 και τα έργα αποκατάστασής της. Αρτ ντεκό προσόψεις, καφέ και γκαλερί ολόγυρα, ένιωσα να αναδίδουν την αύρα που πιθανότατα απέπνεε η πλατεία τη δεκαετία του 1930.

Το μνημείο που απαιτήθηκαν 90 χρόνια για να στηθεί

Το πρώτο αξιοθέατο που τράβηξε την προσοχή μου στην πλατεία ήταν ένας τεράστιος σταυρός από κομμάτια γυαλί. Το 1919, ενώ η Εσθονία πολεμούσε για την ανεξαρτησία που είχε κηρύξει έναν χρόνο νωρίτερα, προτάθηκε ανέγερση μνημείου προς τιμήν των πεσόντων για την ελευθερία. Ωστόσο, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η προσάρτηση στην ΕΣΣΔ ματαίωσαν το σχέδιο.

Μετά την ανεξαρτησία της από τη Μόσχα, η πρόταση επανήλθε και έτσι, το 2009, στις 23 Ιουνίου, Ημέρα της Νίκης (Võidupüha) σε ανάμνηση της νίκης κατά των Γερμανών και ενώ προηγουμένως είχαν νικήσει, σε συνεργασία με τους Λετονούς, και τους Σοβιετικούς εισβολείς, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν των 4.000 νεκρών και 14.000 τραυματιών του πολέμου.

Το Μνημείο του Πολέμου της Ανεξαρτησίας, το οποίο έχει στηθεί στην Πλατεία Ελευθερίας, επελέγη ανάμεσα σε 40 υποψήφια. Πρόκειται για στύλο 23,5 μέτρων αποτελούμενο από 143 γυάλινες πλάκες που καταλήγουν στο σχήμα του ανώτερου παρασήμου της χώρας, του "Σταυρού της Ανεξαρτησίας", το οποίο θυμίζει έντονα τον σταυρό του Μεγάλου Μάγιστρου του Τευτονικού Τάγματος

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου

Απέναντι από το μνημείο, στα ανατολικά της πλατείας, βρίσκεται μια τεράστια νεογοτθική λουθηρανική εκκλησία του 19ου αιώνα, αυτή του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού. Χτίστηκε μεταξύ 1862 και 1867. Αψιδωτές οροφές, κίονες, καμάρες και στασίδια όλα σε λευκά χρώματα, οι κρεμαστοί από μεγάλο ύψος πολυέλαιοι, επιτοίχια φωτιστικά αισθητικής αρχών του 20ού αιώνα, βιτρό με κυρίαρχο το μπλε, τρεις διάδρομοι, βαμμένα σε έντονα χρώματα κάγκελα του βωμού, κομψά ξυλόγλυπτα και σειρά από λεπτομέρειες συνθέτουν μια εντυπωσιακή εικόνα.

Οι τρεις αδελφές

Στη Ρίγα της γειτονικής Λετονίας είχα επισκεφθεί τις τρεις παλαιότερες κατοικίες της, ενωμένες η μία με την άλλη. Ονομάζονται "Τρεις Αδελφοί", καθώς ο θρύλος λέει ότι χτίστηκαν από τρεις άνδρες της ίδιας οικογένειας. Στην πρόσοψη της μεσαίας, που είναι η παλαιότερη, αναγράφεται η χρονολογία ανέγερσης (1646), ενώ μία επιγραφή αναφέρει "Soli Deo Gloria" (Δόξα μόνο στον Θεό").

Φθάνοντας στο Ταλίν έψαξα να βρω το αντίστοιχό τους. Τρεις ενωμένες εντυπωσιακές μεσαιωνικές κατοικίες με πεντάγωνες προσόψεις, με κορυφή επάνω, που χτίστηκαν το 1362 από τρεις εμπόρους, μου τράβηξαν αμέσως το βλέμμα. Το "Τρεις Αδελφές" (Kolm Õde) είναι το όνομα που πήρε το 23 δωματίων ξενοδοχείο στο οποίο μετετράπησαν το 2003 οι τρεις κατοικίες έξω από τα τείχη της προστατευμένης από την UNESCO παλαιάς πόλης. Μάλιστα, η ανακατασκευή βραβεύθηκε για την αποκατάσταση του μνημειακού αυτού κτηρίου.

Η καταγωγή των τριών εμπόρων δεν είναι γνωστή, όμως στο παλαιότερο ντοκουμέντο που έχει διασωθεί αναφέρονται ως ιδιοκτήτες οι Richard και Johannes Ryke από το ολλανδικό "Ryk" που σημαίνει "πλούσιος". Περνούσε σταθερά στα χέρια διαφόρων συνιδιοκτητών έως το 1649, οπότε αναφερόταν μόνο ένας ιδιοκτήτης και για τις τρεις κατοικίες. Πιο εντυπωσιακό από τα τρία κτήρια μου φάνηκε το γωνιακό, η "Μεγάλη Αδελφή", που διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα γοτθικά κτήρια της περιόδου.

Το παλαιότερο ευρωπαϊκό φαρμακείο

Στεκόμενος στη μία άκρη της πλατείας της παλιάς πόλης για να φωτογραφήσω στην απέναντι πλευρά το δημαρχιακό μέγαρο, διέκρινα σε ένα διώροφο κτίριο με μακρόστενα παράθυρα, το ένα δίπλα στο άλλο, που προφανώς θα επέτρεπαν στο εσωτερικό του να φωτίζεται επαρκώς στη διάρκεια της ημέρας, μια επιγραφή. Πλησιάζοντας είδα την λέξη Αpteek και το χαρακτηριστικό φίδι που τυλίγεται γύρω από ένα κύπελλο, καθώς και τη χρονολογία 1422.

Επρόκειτο για το Raeapteek, που θα πει "Δημοτικό Φαρμακείο" στα εσθονικά, το αρχαιότερο από τα λειτουργούντα σήμερα φαρμακεία της Ευρώπης, καθώς άνοιξε πριν από το 1422, χρονιά για την οποία υπάρχει η πρώτη γραπτή αναφορά. Πιθανότερη χρονιά έναρξης, σύμφωνα με τους μελετητές, ήταν το 1415. Αρκετά χρόνια μετά, ντοκουμέντα ανέφεραν κάποιον ονόματι Johann Molner ως πρώτο φαρμακοποιό της Raeapteek.

Στη διάρκεια των αιώνων που πέρασαν το φαρμακείο πουλούσε αρχικά διάφορα ματζούνια και μείγματα βοτάνων και ακολούθως κεριά, χαρτί, πυρίτιδα, δαυλούς, ισπανικό κηρό, μπισκότα, καραμέλες, ακόμη και αφορολόγητο γαλλικό κονιάκ και κρασί Ρήνου, ενώ ήταν το πρώτο κατάστημα στην Εσθονία, το οποίο πούλησε καπνό όταν αυτός εισήχθη στην Ευρώπη.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ιδιοκτήτες του φαρμακείου ήταν επί 329 χρόνια οι Burchart, απόγονοι ενός Ούγγρου μετανάστη από το Πρέσμπουργκ, τη σημερινή Μπρατσλάβα, ο οποίος έφθασε στο Ταλίν το 1579, του Johann Burchart Both Belavary de Sykava. Από αυτόν ξεκίνησε η παράδοση να ονομάζεται το πρώτο αγόρι της οικογένειας Γιόχαν και να αναλαμβάνει τη διεύθυνση του φαρμακείου. Η παράδοση αυτή διατηρήθηκε έως το τέλος του 19ου αιώνα, με τη γέννηση του 10ου πρωτότοκου Γιόχαν της δυναστείας (τα μέλη της οποίας είχαν εξαιρετική μόρφωση και ήταν κατά κανόνα και γιατροί), του Johan X Burchart.

Παλιά σκεύη, φιάλες, φιαλίδια, ζυγαριές, βαριά έπιπλα και ένα παράθυρο με φόντο την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης, τη Ρεκόγια Πλατς, δηλαδή Πλατεία Δημαρχείου, αναδίδουν μια πολύ ιδιαίτερη αύρα στον χώρο. Φεύγοντας αγόρασα και μερικές ντόπιες χειροποίητες σοκολάτες με ασυνήθιστες γεύσεις, από πιπέρι μέχρι κάνναβη.

Σοκολάτα και μαρζιπάν

Μία δημοφιλής τουριστική ατραξιόν του Ταλίν είναι οι σοκολατερίες του. Πιο γνωστός είναι ο οίκος Kalev, ο οποίος ιδρύθηκε το 1806 από τον Lorenz Caviezel. Από τον οίκο αυτόν προμηθευόταν γλυκά και σοκολάτες η αυλή των τσάρων της Ρωσίας, όταν ακόμη ονομαζόταν Kawe.

Επί σοβιετικής περιόδου, την 1η Απριλίου του 1948, διενεργήθηκε ψηφοφορία μεταξύ διαφόρων τοπικών παραγόντων για το ποιο θα ήταν το νέο όνομα της εταιρείας. Και τούτο διότι το Kawe παρέπεμπε στα αρχικά των παλαιών ιδιοκτητών και, καθώς η ιδιοκτησία ήταν απαγορευμένη, έπρεπε να αλλάξει και η ονομασία. Το 1995 η εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε για να μπει τον επόμενο χρόνο στο χρηματιστήριο.

Μπαίνοντας νωρίς το απόγευμα στον χώρο της σοκολατερίας, τη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε το πλήθος των τουριστών που έσπευδαν για χειροποίητες σοκολάτες και μαρζιπάν, που είναι τα δύο δημοφιλέστερα γλυκίσματα στην πόλη. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να παρακολουθήσουν σε ειδικό χώρο τη διαδικασία παρασκευής και συσκευασίας ή ακόμη να πάρουν μαθήματα παρασκευής σοκολάτας.

Τείχη και οχυρά

Οι κατά καιρούς πόλεμοι που ξέσπασαν στη Βαλτική υποχρέωσαν, όπως ήταν φυσικό, τους Εσθονούς να δημιουργήσουν τείχη και διάφορα ακόμη οχυρωματικά έργα. Η οχύρωση του Ταλίν είναι από μόνη της αξιοθέατο. Μυστικά περάσματα από όπου περνούσαν στρατιώτες και διακινούνταν πολεμοφόδια, κιονοστοιχίες με καμάρες, στενοί διάδρομοι, πέτρινες σκάλες που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, τείχη και πυργίσκοι συνθέτουν ένα θέαμα που δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν επισκέπτη. Απαραίτητη προϋπόθεση για μια ξενάγηση στις οχυρώσεις είναι να συνοδεύεσαι από ειδικευμένο ξεναγό.

Ο Άγιος Όλαφ

Ένα από τα κτήρια που δεσπόζουν στην κορυφογραμμή της πόλης είναι και ο ναός του Αγίου Όλαφ. Πρόκειται για το υψηλότερο κτήριο της μεσαιωνικής περιόδου του Ταλίν και πήρε το όνομά του από τον βασιλιά της Νορβηγίας Όλαφ Β’ Χάραλντσον, ο οποίος ανακηρύχθηκε άγιος. Η εκκλησία, η οποία αναφέρεται για πρώτη φορά ήδη από το 1267, λειτουργούσε κατά βάση με ένα εκκλησίασμα που αποτελούνταν από Σκανδιναβούς εμπόρους και τεχνίτες και λιγότερο από ντόπιους.

Η χαρακτηριστική μυτερή οροφή του ναού, λειτουργώντας ως αλεξικέραυνο, δέχτηκε αστραπές οι οποίες προκάλεσαν τρεις πυρκαγιές, το 1625, το 1820 και το 1931. Αυτά που αξίζει να προσέξει κάποιος είναι ο τεράστιος πίνακας του Εσταυρωμένου στο ιερό και ο ύψους 124 μέτρων πύργος με μια πλατφόρμα στην οποία οδηγεί μια σκάλα από όπου προσφέρεται έναντι ενός σχετικά φθηνού εισιτηρίου πανοραμική θέα της πόλης.

Το πιο δημοφιλές πάντως σημείο για να δει κάποιος την πόλη είναι η πλατφόρμα στον λόφο Τουμπέα. Ένα απέραντο κόκκινο από τις στέγες των κτηρίων καλύπτει το μεγαλύτερο τμήμα του οπτικού πεδίου, το οποίο διακοσμείται με τις μυτερές οροφές, τα ψηλά κτήρια της νέας πόλης και με το λιμάνι και τον Κόλπο της Φινλανδίας στο βάθος.

To Kούμου

Από τα αρχικά των δύο μερών της σύνθετης λέξης "KunstiMUseum", που θα πει "Μουσείο Τέχνης", βγήκε το "υποκοριστικό" "Κούμου" (Kumu). Το μουσείο άνοιξε το 2006 και φιλοξενεί συλλογή η οποία εκτείνεται χρονικώς από τον 16ο αιώνα έως το 1991 και διαθέτει χώρους περιστασιακών εκθέσεων, βιβλιοθήκη, γκαλερί σύγχρονης τέχνης, αίθουσα συναυλιών και εκπαιδευτικό κέντρο.

Το θρυλικό Sõprus είναι ο παλαιότερος κινηματογράφος της πόλης. Η πρόσοψη του κτηρίου, που χτίστηκε το 1955, αντανακλά τις αρχιτεκτονικές τάσεις της σοβιετικής περιόδου. Το Sõprus προβάλλει αποκλειστικά ταινίες τέχνης για σινεφίλ, ενώ οργανώνει θεματικές προβολές ποιοτικού κινηματογράφου

Μπροστά στον ύψους 38 μέτρων πύργο Kiek in de Kök, που θα πει "Κρυφοκοιτάζοντας τις κουζίνες", καθώς από τα παράθυρά του μπορούσε κάποιος να βλέπει τις κουζίνες των κοντινών σπιτιών. Ο πύργος χτίστηκε το 1475

Το Ταλίν από ψηλά. Αριστερά η χαρακτηριστική μυτερή κορυφή της εκκλησίας του Αγίου Όλαφ

Στο κέντρο της πόλης και στη συμβολή των οδών Viru και Aia είναι ζωγραφισμένος ο χάρτης του παλιού Ταλίν. Δεξιά και αριστερά του απεικονίζονται ένας άνδρας και μία γυναίκα με μεσαιωνικές ενδυμασίες

Οι τρούλλοι του ορθόδοξου καθεδρικού ναού του Αλέξανδρου Νιέφσκι

Στο Μουσείο Ιστορίας της Εσθονίας εκτίθεται και η πρώτη έκδοση, το 1739, της Αγίας Γραφής στα εσθονικά. Εκδότης ήταν ο J.J. Köhler και επικεφαλής μεταφραστής ο Anton Thor Helle (1683-1748), κληρικός και συγγραφέας, ο οποίος συνεισέφερε στην ανάπτυξη της εσθονικής γλώσσας. Η βορειοεσθονική που χρησιμοποιήθηκε στη μετάφραση έγινε η κοινή γραπτή γλώσσα των Εσθονών.

Ο τίτλος έχει αισθητική μπαρόκ σε κόκκινο και μαύρο, ενώ η γκραβούρα με τις σκηνές της Αγίας Γραφής τυπώθηκαν στην Αγία Πετρούπολη και σχεδιάστηκαν από τον ιταλικής καταγωγής Ρώσο καλλιτέχνη Philipp Mattarnovy βασισμένα σε σχέδια του C.H. Strenge

Στη Ρίγα, την πρωτεύουσα της γειτονικής Λετονίας, οι τρεις παλαιότερες κατοικίες της πόλης, ενωμένες με μεσοτοιχίες η μία με την άλλη, ονομάζονται "Τρεις Αδελφοί", καθώς ο θρύλος λέει ότι χτίστηκαν από τρεις άνδρες της ίδιας οικογένειας. Στην πρόσοψη της μεσαίας από τις τρεις, η οποία είναι η παλαιότερη, αναγράφεται η χρονολογία ανέγερσής της (1646), ενώ μία επιγραφή αναφέρει "Soli Deo Gloria" (Δόξα μόνο στον Θεό").

Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στο Ταλίν. Τρεις εντυπωσιακές μεσαιωνικές κατοικίες με πεντάγωνες προσόψεις, δηλαδή με μια κορυφή επάνω, χτίστηκαν το 1362 από τρεις εμπόρους. "Τρεις Αδελφές" (Kolm Õde) είναι το όνομα που πήρε το 23 δωματίων ξενοδοχείο στο οποίο μετετράπησαν το 2003 οι τρεις κατοικίες που βρίσκονται έξω από τα τείχη της προστατευμένης από την UNESCO παλαιάς πόλης. Μάλιστα η ανακατασκευή βραβεύθηκε για την αποκατάσταση του μνημειακού αυτού κτηρίου.

Η καταγωγή των τριών εμπόρων δεν είναι γνωστή, όμως στο παλαιότερο ντοκουμέντο που έχει διασωθεί αναφέρονται ως ιδιοκτήτες οι Richard και Johannes Ryke, από το ολλανδικό "Ryk" που σημαίνει "πλούσιος". Το συγκρότημα περνούσε στα χέρια διαφόρων συνιδιοκτητών έως το 1649, οπότε αναφερόταν μόνο ένας ιδιοκτήτης και για τις τρεις κατοικίες. Το πιο εντυπωσιακό από τα τρία κτήρια είναι το γωνιακό, η "Μεγάλη Αδελφή", το οποίο διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα γοτθικά κτήρια της περιόδου

Το παλαιότερο ευρωπαϊκό φαρμακείο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL