Το Φάλοουφιλντ, όπου χθες έγινε μια σύλληψη για την επίθεση στο Μάνστεστερ και ελεγχόμενη έκρηξη, θεωρούνταν από τους Έλληνες φοιτητές εξορία, καθώς εκεί βρίσκονταν οι πιο μακρινές εστίες του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Πιο πέρα, το Βικτώρια Παρκ είχε το προσόν ότι βρισκόταν δίπλα στο Ράσολμ ή αλλιώς το Κάρι Μάιλ (το μίλι του κάρυ), την πολύχρωμη συνοικία με τα αραβικά, ινδικά και πακιστανικά εστιατόρια, μπακάλικα, καφενεία με ναργιλέδες, μαγαζιά που πουλούσαν σάρι ή κοσμηματοπωλεία με τα ανάλογα κοσμήματα.
Εκεί μπορούσες να βρεις μακαρόνια Μίσκο με τη σύσταση του Πακιστανού μπακάλη ότι είναι τα καλύτερα και να πιεις και ελληνικό καφέ βέβαια εκεί ήταν αραβικός. Εκεί με κοιτούσαν οι μπακάληδες με απορία, αφού ήταν φανερό ότι δεν ήμουν Αγγλίδα αλλά και για Ευρωπαία δεν τους έκανα. Κάποια δεύτερη γενιά θα σκέφτονταν κοιτώντας με.
Αυτές οι γειτονιές του Νότιου Μάντσεστερ είχαν μια νοσταλγία, μια προσμονή για καλύτερη ζωή αλλά και μια ωμότητα που σου ζητούσε να δηλώσεις τι είσαι και πού ανήκεις. Στο Μόσαϊντ η βόλτα για έναν λευκό δεν ήταν αυτονόητη και καλό ήταν να γίνεται πρωί, ωστόσο ποτέ κανένας δεν ενόχλησε τη φορτωμένη βιβλία και ζαρζαβατικά Ελληνίδα φοιτήτρια. Οι μετανάστες -στην πλειονότητά τους πολίτες χωρών της κοινοπολιτείας- δύο ή τρεις γενιές στην Αγγλία, είχαν χρωματίσει και αρωματίσει εκείνη την γκρίζα γωνιά του Μάντσεστερ που πριν έρθουν ήταν κακόφημη, καθώς εκεί βρίσκονταν τα πορνεία μετά τον πόλεμο.
Το νότιο Μάντσεστερ, που έχει στεγάσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο, για άλλη μια φορά, όπως διαβάζουμε, βρίσκεται στο μικροσκόπιο της Αντιτρομοκρατικής. Για όσους ζήσαμε εκεί όμως είναι συνώνυμο με τη γλυκόπικρη ανάμνηση της μετανάστευσης, ενός βιώματος που σε έκανε να νιώθεις μια πρωτόγνωρη οικειότητα με την Ινδή γειτόνισσα αλλά και συγκίνηση όταν έβρισκες κάτι που σου θύμιζε λίγο την πατρίδα. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να καταλάβει κάποιος και τη χθεσινή έκκληση του εκπροσώπου Τύπου της αστυνομίας του Μάντσεστερ για τη μη ανοχή ενδεχόμενης επίθεσης μίσους εναντίον κάποιας κοινότητας του Μάντσεστερ μαζί με την παράκληση να καταγγελθεί.
Άλλωστε, οι δεύτερες και τρίτες γενιές του νότιου Μάντσεστερ πιθανότατα έχουν πάει και αυτοί στο Μάντσεστερ Αρένα ή το Ακάντεμι ή στο θρυλικό Απόλο. Η πόλη αγαπούσε πάντα τη μουσική και δεν νοείται παγκόσμια τουρνέ καμίας μπάντας ή σταρ του πενταγράμμου που δεν περνούσε από το Μάντσεστερ.
Υ.Γ.: Δεν θα ήθελαν να σκεφτώ τι θα συνέβαινε στους τραυματίες μετά τη συρρίκνωση του NHS που ευαγγελίζονται οι συντηρητικοί της Μέι...
