Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.2°C25.8°C
2 BF 33%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.4°C26.8°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.0°C24.8°C
2 BF 49%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.0°C
2 BF 69%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
25 °C
24.0°C24.9°C
2 BF 33%
Γαλλία / Γαλλία: Στη σκιά του φόβου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Γαλλία / Γαλλία: Στη σκιά του φόβου

Ο δεύτερος και τελικός γύρος της γαλλικής προεδρικής εκλογής εξελίσσεται σε μάχη όχι για την ανάδειξη του πλέον κατάλληλου για το ανώτατο αξίωμα υποψηφίου, αλλά για την απόρριψη του χειρότερου, πιο ακατάλληλου και πιο επικίνδυνου. Όχι προς επιβράβευση του νικητή, αλλά προς αποκλεισμό του ηττημένου.

Kύριο επιχείρημα του άχαρου, ατάλαντου και κενού περιεχομένου διεκδικητή του τίτλου δεν είναι η υποστήριξη κάποιου προγράμματος, αλλά κυρίως η διαφύλαξη της χώρας από τους κινδύνους που θα συνεπαγόταν η ενδεχόμενη κατίσχυση της αντιπάλου του με την εθνικιστική αναδίπλωση που η ίδια προαναγγέλλει.

Ομοίως, κύριο επιχείρημα της ακροδεξιάς Λεπέν δεν είναι η υποστήριξη κάποιου προγράμματος, το οποίο δεν παύει συνεχώς να αναδιπλώνεται προς ευκαιριακό καθησυχασμό των ψηφοφόρων, αλλά κυρίως οι κίνδυνοι από την ενδεχόμενη επικράτηση του ανθρώπου των τραπεζών και της χρηματιστικής παγκοσμιοποίησης.

Το πρόγραμμα καθενός δεν βρίσκεται στους λόγους του, αλλά στην παρωδία που προς ανασκευή του αποδίδει ο αντίπαλος.

Η προεκλογική εκστρατεία διεξάγεται χωρίς εξάρσεις και εκλείπουν οι προγραμματικές επαγγελίες επ’ ωφελεία της δαιμονοποίησης του αντιπάλου. Ο χλωμός και εύθραυστος Μακρόν επιβαρύνεται με το «αβάστακτο φορτίο» της παγκοσμιοποίησης και ειδικότερα του ευρώ, που έχει συνδεθεί με την «επική καταστροφή» κάθε οικονομίας και κοινωνίας στον ευρωπαϊκό χώρο, όπως επισημαίνουν οι “Τάιμς της Νέας Υόρκης” (30.05.2017).

Εκτός αυτού, για τον νεαρό και φιλόδοξο υποψήφιο περισσότερο επιβαρυντική είναι η προσωπική του ανεπάρκεια για το αξίωμα παρά η ιδιότητά του ως τραπεζίτη και η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία του.

Σε ό,τι αφορά τη Λεπέν, όποιος ακούει το κατηγορητήριό της, συμφωνεί τουλάχιστον με τα τέσσερα πέμπτα των διαπιστώσεών της. Χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται και υιοθέτηση των προτεινόμενων από την ίδια «λύσεων», που σε κάθε περίπτωση παραμένουν ακόμη πιο καταστροφικές από ό,τι η σημερινή κατάσταση.

Εάν οι ακρότητες της παγκοσμιοποίησης και η παράδοση των ευρωπαϊκών κοινωνιών σε αυτήν οδηγούν στον σημερινό μαρασμό της Γαλλίας, πόσο σώφρον θα ήταν να αντιτάσσεται στη θλιβερή προοπτική μια άλλη θλιβερότερη, η μιζέρια της εθνικής αναδίπλωσης και της αποκοπής της χώρας από τον υπόλοιπο κόσμο;

Σε κάθε περίπτωση, είτε με την τρέχουσα «εσωτερική υποτίμηση» προς ανάκτηση ανταγωνιστικότητος εντός του ευρώ είτε με την «εξωτερική» και ονομαστική υποτίμηση εκτός ευρώ, τα βάρη της προσαρμογής επιρρίπτονται πάντα και αποκλειστικά στον κόσμο της εργασίας.

Όμως, κατά συντριπτική πλειονότητα η γαλλική κοινή γνώμη δεν επιθυμεί την έξοδο από το ευρώ ούτε την απομόνωση από την υπόλοιπη Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Οι ακροδεξιές διαπιστώσεις, ακόμη και αν επισείουν πραγματικά προβλήματα, ως προτάσεις θα οδηγούσαν τη χώρα σε πιο δραματικά και εκρηκτικά αδιέξοδα.

Πέρα από το πρόσωπο της Λεπέν και τις επιλογές της, που δεν ευαγγελίζονται κάτι θετικό, αλλά παραμένουν εκδικητικές στους αντίποδες της σημερινής κοινωνικής απόγνωσης, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με το απεχθές πρόσωπο του κομματικού επιτελείου της, που παραπέμπει σε εφιαλτικές εικόνες από το παρελθόν της κατοχής και του πολέμου της Αλγερίας. Ενώ η «αποδαιμονοποιημένη» υποψήφιος συχνά επικαλείται το παράδειγμα του Ντε Γκωλ, πεισματικά οι επιτελείς της παραμένουν στο ρατσιστικό υπόδειγμα των αντιπάλων του, του ΟΑΣ, που είχαν μέχρι θανάτου αντιταχθεί σε αυτόν.

Η γαλλική Αριστερά, παρά την απρόσμενη και οπωσδήποτε εντυπωσιακή αναβάθμισή της με τον Μελανσόν απο τον πρώτο γύρο, αφού δεν εξασφάλισε τη συμμετοχή της στον τελικό, θα μπορούσε να είναι ρυθμιστής στην αντιπαράθεση ανάμεσα στον εκπρόσωπο ενός κόσμου που μαραίνεται και ενός που διεκδικεί κατευθείαν τον μαρασμό. Κριτήριο για την επιλογή της θα ήταν το ποιος εκ των δυο υποψηφίων προσφέρει πλαίσιο ευνοϊκότερο για τις κοινωνικές και δημοκρατικές διεκδικήσεις: ο εκπρόσωπος των τραπεζών και της παγκοσμιοποίησης ή αυτή του ακροδεξιού απομονωτισμού;

Πολλές δυνάμεις από τον χώρο της, όπως οι Σοσιαλιστές, το ΚΚΓ και τα εργατικά συνδικάτα, έχουν ήδη τοποθετηθεί υπέρ του Μακρόν, παρά τις ρητές και κάθετες διαφωνίες τους με αυτόν. Αν όχι για άλλο λόγο, για τη διατήρηση του δημοκρατικού πλαισίου και της δυνατότητος για νέους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην επερχόμενη προεδρία Μακρόν, αφού παρόμοια δυνατότητα θα ήταν εξαιρετικά αβέβαιη σε περίπτωση κατίσχυσης της αντιπάλου του.

Όσον αφορά τους ψηφοφόρους της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν, με 19,5% από τον πρώτο γύρο, παραμένει αβέβαιο εάν θα πειθαρχήσουν όλοι στην οδηγία του ηγέτη τους «οτιδήποτε εκτός από Λεπέν». Κάποιοι εξ αυτών, κυρίως νεανικές ηλικίες, τείνουν προς την αποχή και το λευκό επικαλούμενοι ότι «ο Μακρόν ανοίγει δρόμο στη Λεπέν». Ορισμένοι δεν ενοχλούνται από το αν η αποχή και το λευκό θα θεωρηθούν διακριτική συμβολή στην κατίσχυση της ακροδεξιάς υποψηφίου, στην οποία αποδίδουν ικανότητες «εξολοθρευτή» του κατεστημένου συστήματος.

Κατά περίεργο τρόπο ανάλογη αντίληψη υπέρ της Λεπέν διακινείται και στους συντηρητικούς της ρεπουμπλικανικής Κεντροδεξιάς. Αφού έχασαν στον πρώτο γύρο με υποψήφιο τον Φιγιόν, δεν πείθονται από τις παραινέσεις του υπέρ του Μακρόν και στρέφονται προς τη Λεπέν με την πεποίθηση ότι «τιμωρούν» έτσι τον επίγονο του Φρανσουά Ολάντ. Φυσικά, ενώ άγνωστο παραμένει το ποια πλευρά -η Δεξιά ή η Αριστερά- «τιμωρείται» πράγματι με την ενίσχυση της Λεπέν, αυτό επί του παρόντος της επιτρέπει να προσελκύει δυνάμεις από αμφότερες τις πτέρυγες της γαλλικής πολιτικής σκηνής.

Εκτός από την «εκδικητική ψήφο» των «κολασμένων της παγκοσμιοποίησης» του πρώτου γύρου, εκτός από την «ψήφο απόγνωσης» των νέων ανέργων που βλέπουν κλειστές τις πόρτες της ζωής, η ακροδεξιά υποψήφιος φιλοδοξεί να υπερδιπλασιάσει τις δυνάμεις της στον τελικό προσελκύοντας και την «τιμωρητική ψήφο» όσων αισθάνονται αποκλεισμένοι από τον τελικό.

Ωστόσο, κατά πόσο το χρονίζον πρόβλημα της χώρας μπορεί να ανάγεται σε ζήτημα μιας και μοναδικής ψηφοφορίας παραβλέπoντας ότι πολύ περισσότερα πράγματα θα κριθούν την πενταετία που ακολουθεί; Γιατί άραγε να προεξοφλείται ότι ο τραπεζίτης Μακρόν «στρώνει δρόμο» στη Λεπέν και όχι στην ανάπτυξη των κοινωνικών κινημάτων και στην Ανυπότακτη Γαλλία; Ήδη ο Μελανσόν διαβλέπει στον ορίζοντα «γενική κοινωνική ανάφλεξη», της οποίας την έκβαση «ουδείς είναι σήμερα σε θέση να προβλέψει».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL