Για ποιες εκλογές θα ξενυχτήσετε απόψε; Αν ρωτήσει κανείς τους Γερμανούς, η απάντηση θα είναι “για τις γαλλικές”. Ακόμη κι αν είναι κάτοικοι στο κρατίδιο του Σλέσβιχ Χόλσταϊν, όπου γίνονται επίσης σήμερα εκλογές. Έως και η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, όταν ρωτήθηκε σχετικά τις προάλλες, αυθόρμητα απάντησε “για τις γαλλικές” πριν θυμηθεί ότι κάτι παίζεται και στην εσωτερική της πολιτική σκηνή και προσθέσει ότι “Προφανώς, είμαι σε θέση να παρακολουθώ δύο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις ταυτόχρονα”.
Αυτό το τελευταίο είναι απλά έκφραση πολιτικής ορθότητας, αφού οι κάλπες στο Σλέσβιχ Χόλσταϊν δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν κρίσιμες, έστω και ως... ανεμοδείκτης για τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Κι αυτό διότι στο βορειότερο κρατίδιο της Γερμανίας, με σχεδόν 3 εκατομμύρια κατοίκους, τα δύο μεγάλα λαϊκά κόμματα, Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, έχουν περίπου την ίδια δύναμη εδώ και χρόνια -γύρω στο 30%-, με τους πρώτους να προηγούνται οριακά, ενώ στις προηγούμενες εκλογές αυτό που έκρινε το πώς θα σχηματιστεί η σημερινή κυβέρνηση συνασπισμού ήταν το κόμμα της δανέζικης μειονότητας (SSW).
Αυτό το μοναδικό στο είδος του κόμμα στη Γερμανία, που δεν δεσμεύεται ούτε από το όριο του 5% για να μπει στην τοπική Βουλή και θυμίζει λίγο σκανδιναβική σοσιαλδημοκρατία της δεκαετίας του 1970, είχε αποφασίσει μετά τις εκλογές του 2012 να συμμετάσχει σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό με το SPD και τους Πράσινους. Αν και το σχήμα αυτό διέθετε οριακή πλειοψηφία μίας έδρας στην τοπική Βουλή του Κιέλου, τα πήγε μάλλον καλά, χωρίς εντυπωσιακές επιτυχίες, αλλά και χωρίς δραματικά λάθη. Και οι ψηφοφόροι του Σλέσβιχ Χόλσταϊν, αν πιστέψει κανείς τις δημοσκοπήσεις, δεν “καίγονται” να αλλάξουν κυβέρνηση, αλλά ούτε έχουν πειστεί τόσο είτε από το SPD, είτε από το CDU, ώστε να αλλάξει δραματικά ο συσχετισμός των δυνάμεων μεταξύ τους.
Άλλωστε, ο νέος πρόεδρος του SPD Μάρτιν Σουλτς ελάχιστα έχει συμμετάσχει στον προεκλογικό αγώνα στον Βορρά, σχεδόν τόσο λίγο όσο και η Μέρκελ από την πλευρά των Χριστιανοδημοκρατών. Εκτός απροόπτου, λοιπόν, κανείς από τους δύο δεν περιμένει με αγωνία τις κάλπες του Σλέσβιχ Χόλσταϊν για να βγάλει συμπεράσματα για το Βερολίνο. Τα μικρότερα κόμματα, αντίθετα, έχουν στοιχήματα να κερδίσουν ή να χάσουν.
Μάχη με αξιώσεις η Αριστερά για να μπει στη Βουλή
Η Αριστερά, για παράδειγμα, θα δώσει για πρώτη φορά με αξιώσεις τη μάχη για να πιάσει το όριο του 5% και να μπει στην τοπική Βουλή και αν τα καταφέρει, έχει καλή “χημεία” με τις τοπικές οργανώσεις του SPD και των Πράσινων. Οι Πράσινοι, από την πλευρά τους, που βλέπουν το κόμμα τους να κατακρημνίζεται στις ομοσπονδιακές δημοσκοπήσεις, ελπίζουν να δείξουν στο Σλέσβιχ Χόλσταϊν ότι άλλο σφυγμομέτρηση κι άλλο κάλπη, διατηρώντας ένα διψήφιο ποσοστό.
Οι παραδοσιακά ισχυροί Φιλελεύθεροι (FDP) στον Βορρά θα άνοιγαν σαμπάνιες εάν έκαναν διψήφιο το ποσοστό τους και θα το ερμήνευαν ως προοίμιο “ολικής επαναφοράς” στην κεντρική πολιτική σκηνή, ενώ και η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) προσδοκά σε κάτι παραπάνω από 5% για να δείξει ότι το μπάχαλο στο πρόσφατο συνέδριό της δεν απωθεί τους δυνάμει ψηφοφόρους.
Το στοίχημα του Ντίσελντορφ
Οι πρωταγωνιστές της γερμανικής πολιτικής σκηνής, λοιπόν, έχουν απόψε την... πολυτέλεια να ασχοληθούν πρωτίστως με το αποτέλεσμα της γαλλικής κάλπης και να αφήσουν τα στελέχη τους στο Κίελο να πανηγυρίσουν ή να στεναχωρηθούν.
Το βράδυ της επόμενης Κυριακής, όμως, το πολιτικό Βερολίνο θα αγωνιά για το αποτέλεσμα της παραδοσιακά πιο κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές. Αυτής στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία, στο κρατίδιο όπου ζει το ένα τέταρτο του γερμανικού πληθυσμού και οι κάλπες του οποίου συνήθως δείχνουν εάν υπάρχει κλίμα αλλαγής στη Γερμανία ή όχι.
Σ’ αυτή την αναμέτρηση τα δίνει όλα ο Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος μάλιστα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα είναι ο επικεφαλής της λίστας σ’ αυτό το κρατίδιο στις ομοσπονδιακές εκλογές. Αυτή την αναμέτρηση έχει από πάντα στον νου της και η Άνγκελα Μέρκελ. Υπενθυμίζεται ότι ο σημαντικότερος λόγος που άργησαν να ληφθούν στο ευρωπαϊκό επίπεδο οι κρίσιμες αποφάσεις τόσο για την Ελλάδα όσο και για το σύνολο της ευρωκρίσης το -τόσο κοντινό, αλλά και τόσο μακρινό- 2012 ήταν η επιμονή της Μέρκελ να μη γίνει τίποτε πριν ψηφίσει την προηγούμενη φορά η Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία.
Σήμερα, στο Κοινοβούλιο του Ντίσελντορφ την κυβερνητική πλειοψηφία έχουν οι Σοσιαλδημοκράτες με τους Πράσινους, ενώ η τοπική πρωθυπουργός Χανελόρε Κραφτ, παρά τις αδυναμίες της κυβέρνησής της, παραμένει η πιο δημοφιλής πολιτικός του κρατιδίου και έχει την... ακτινοβολία της “μαμάς”, όπως η Μέρκελ στο ομοσπονδιακό επίπεδο. Τις εκλογές του 2012 τις είχε κερδίσει με 13 μονάδες διαφορά από τους Χριστιανοδημοκράτες, μια διαφορά που, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, την ερχόμενη Κυριακή θα συρρικνωθεί, αλλά δεν θα ανατραπεί. Το “βαρετό” στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία είναι ότι οι δύο “μονομάχοι”, η Κραφτ και ο χριστιανοδημοκράτης Άρμιν Λάσετ, έχουν πολλά κοινά και το δείχνουν. Μπακάλικα θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Κραφτ ανήκει στη δεξιά πτέρυγα του SPD και ο Λάσετ στην αριστερή της CDU. Όσο κι αν πολλά κεντρικά στελέχη της Χριστιανοδημοκρατίας προσπαθούν να βάλουν στο επίκεντρο του προεκλογικού αγώνα τα θέματα του “νόμου και της τάξης”, ο Λάσετ δυσκολεύεται να παίξει τον ρόλο του σερίφη. Και στη μοναδική τηλεμαχία που στήθηκε για τους δυο τους ήταν πολύ δύσκολο για τον τηλεθεατή να αντιληφθεί σημαντικές διαφορές και να αγνοήσει την αμοιβαία τους συμπάθεια.
Ωστόσο, αυτό που “καίει” τα κομματικά στρατηγεία στο Βερολίνο είναι αφενός εάν θα λειτουργήσει στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία το “εφέ” Σουλτς και θα καταφέρει το SPD να διατηρήσει μια αξιοπρεπή διαφορά από την CDU -μεγαλύτερη από αυτή που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- και αφετέρου τι είδους κυβέρνηση θα σχηματιστεί την επόμενη μέρα στο Ντίσελντορφ, με -σχεδόν- δεδομένο ότι οι Πράσινοι θα δουν τα ποσοστά τους να μειώνονται, οπότε δεν θα φτάνουν τα κουκιά για να συνεχιστεί ο ίδιος κυβερνητικός συνασπισμός. Για πρώτη φορά, οι δημοσκοπήσεις δίνουν ελπίδες στην Αριστερά να μπει στην τοπική Βουλή, ενώ δίνουν οριακά διψήφιο ποσοστό και στους Φιλελεύθερους.
Εάν όλα αυτά επιβεβαιωθούν, το στοίχημα της επόμενης ημέρας θα είναι με ποιον τρίτο θα κυβερνήσουν στο Ντίσελντορφ οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι - και τι μήνυμα θα στείλει η επιλογή τους στο Βερολίνο. Με τους Φιλελεύθερους ή με την Αριστερά; Ή μήπως τα αποτελέσματα -και οι πολιτικές κόντρες μεταξύ των μικρότερων κομμάτων- θα οδηγήσουν σε έναν μεγάλο συνασπισμό;
