Στις αρχές του περασμένου μήνα, η ολλανδική Ακροδεξιά ατένιζε με αισιοδοξία τις εκλογές του Μαρτίου καθώς έπνεε ούριος δημοσκοπικός άνεμος. Το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) εμφανιζόταν να υπερδιπλασιάζει τη δύναμή του και να φτάνει τις 30 έως 35 έδρες, έναντι των 15 στην απερχόμενη Βουλή που είχε προκύψει από τις εκλογές του 2012. Σήμερα, ενώ απομένουν λίγα 24ωρα για τις κάλπες της προσεχούς Τετάρτης, ο άνεμος αυτός φαίνεται πως έχει πέσει. Οι τελευταίες μετρήσεις δεν του δίνουν περισσότερους από 24 βουλευτές σε σύνολο 150. Άραγε, πόσο ασφαλείς είναι αυτές οι προβλέψεις;
Το ξενοφοβικό αντι-ισλαμικό PVV με αρχηγό τον Γκέερτ Βίλντερς είναι ο βασικός πολιτικός φορέας του ολλανδικού ακροδεξιού λαϊκισμού που φούντωσε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια εν μέσω της προσφυγικής κρίσης, αλλά και των πολλαπλών αδιεξόδων που έφεραν η επικράτηση του φιλελεύθερου μοντέλου και η συνακόλουθη υπονόμευση του κράτους πρόνοιας. Tα δύο κόμματα που αποτελούν την κεντροδεξιά κυβέρνηση του «μωβ» συνασπισμού του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε χάνουν ψηφοφόρους, παρ' ότι τις τελευταίες ημέρες φαίνεται να περιορίζουν τις απώλειες. Το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) του Ρούτε δεν φαίνεται να ξεπερνά τις 26 έδρες, έναντι 41 στην προηγούμενη Βουλή, ενώ το Εργατικό Κόμμα (PvdA) στο οποίο ανήκει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, χάνει τα δύο τρίτα της δύναμής του και πέφτει, από τις 38, στις 12 έδρες. Αντίθετα, ενισχύονται σημαντικά το χριστιανοδημοκρατικό CDA και το φιλελεύθερο D66, ενώ τριπλασιάζουν τη δύναμή τους οι Πράσινοι, που αναμένεται ότι θα έχουν περισσότερους από 12 βουλευτές. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δίνει μάχη για να διατηρήσει τις δυνάμεις και τις 15 έδρες του. Ανοδικές τάσεις εμφανίζουν εξάλλου μικρά κόμματα, όπως το Κόμμα για τα Δικαιώματα των Ζώων, καθώς και το κόμμα των συνταξιούχων 50+.
Βάσει αυτών των αριθμών, το πιθανότερο μετεκλογικό σενάριο είναι μια δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού, έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις, όπως είναι άλλωστε η ολλανδική πολιτική παράδοση.
Όλα τα μεγάλα κόμματα έχουν δεσμευτεί ότι δεν θα συνεργαστούν μετεκλογικά με τον Βίλντερς, ο οποίος προέρχεται από το κόμμα του Ρούτε. Σημειώνεται ότι το ξενοφοβικό κόμμα του Βίλντερς είχε δώσει ψήφο ανοχής στην πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού που είχε σχηματίσει ο Ρούτε με τους Χριστιανοδημοκράτες (2010-2012). Ο ακροδεξιός ηγέτης είχε ρίξει εκείνη την κυβέρνηση μειοψηφίας καταγγέλλοντας τη λιτότητα στην Ολλανδία αλλά και το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Παράλληλα, απαιτούσε μέτρα για τον δραστικό περιορισμό της μετανάστευσης και την απέλαση των μουσουλμάνων. Ο αρχηγός της ολλανδικής Ακροδεξιάς κατηγορεί τους «συστημικούς» αντιπάλους του ότι έχουν χάσει την επαφή με το εκλογικό σώμα.
Η άλλοτε ανοιχτή, πολυπολιτισμική κοινωνία της Ολλανδίας εμφανίζεται πλέον βαθιά διαιρεμένη. Το πιο σημαντικό νούμερο των δημοσκοπήσεων είναι το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων, που έφτασε σε μία μέτρηση το 75%. Οι αναγωγές των δημοσκόπων στο εκλογικό σώμα ίσως αποδειχθούν πάλι λανθασμένες.
Το αρχηγικό κόμμα του Βίλντερς δεν διαθέτει γραφεία, ενώ απευθύνεται στους οπαδούς του μέσω των κοινωνικών δικτύων και της τηλεόρασης. Δεν λείπουν βέβαια τα σόου, του αρχηγού, όπως η εμφάνισή του πριν από μερικές ημέρες μπροστά στην τουρκική πρεσβεία στη Χάγη, όπου περιστοιχισμένος από μερικές δεκάδες οπαδών και πολλές κάμερες, απαίτησε να απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα του Ταγίπ Ερντογάν και άλλων αξιωματούχων για προεκλογικές συγκεντρώσεις εν όψει του δημοψηφίσματος στην Τουρκία. Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές εκτίμησαν πως ήταν μια προσπάθεια του Βίλντερς να ανακτήσει το χαμένο έδαφος των τελευταίων εβδομάδων. Άλλοι σημείωσαν ότι απλά παραμένει συνεπής στις ξενοφοβικές αρχές του, οι οποίες έχουν μεγαλύτερη απήχηση στους Ολλανδούς από ό,τι καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις. Πρόκειται, λένε, για μια σιωπηλή δύναμη, η οποία δεν απαντά στις έρευνες της κοινής γνώμης, κρύβει τις διαθέσεις της και θα τις καταθέσει στην κάλπη.
