Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.1°C24.7°C
2 BF 40%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
18.6°C23.8°C
3 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C23.2°C
2 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.9°C22.4°C
2 BF 52%
Βρετανοί Εργατικοί / Βρετανοί Εργατικοί: Το φάντασμα του Τόνι Μπεν
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Βρετανοί Εργατικοί / Βρετανοί Εργατικοί: Το φάντασμα του Τόνι Μπεν

Από πολλές απόψεις, ο Τζέρεμι Κόρμπιν αντιπροσωπεύει εκείνο που απομονώθηκε, τέθηκε στο περιθώριο και τελικά ηττήθηκε πολιτικά με την εκλογή του Τόνι Μπερ στην ηγεσία των Εργατικών. Ήταν μια ήττα που τελικά άφησε έντονα τα σημάδια της και στα υπόλοιπα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης.

Για να κατανοήσει κανείς το φαινόμενο Κόρμπιν, θα πρέπει να ανατρέξει στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και στην περίοδο όπου ο Τόνι Μπεν αποτελούσε τον βασικό εκφραστή του αιτήματος για στροφή των Εργατικών προς τα αριστερά. Η τάση τέθηκε σταδιακά στο περιθώριο και οι Εργατικοί σαρώθηκαν στη συνέχεια από τον τυφώνα Θάτσερ. Η επανεκλογή της “σιδηράς κυρίας” το 1983 συνοδεύτηκε μάλιστα από την εκλογική συντριβή των Εργατικών. Ήταν όμως και η χρονιά που τόσο ο Κόρμπιν όσο και ο Μπλερ εξελέγησαν για πρώτη φορά βουλευτές.

Το άμεσο μέλλον ανήκε στον τελευταίο, που σαν μέλος της νέας ηγετικής ομάδας έπαιξε κεντρικό ρόλο στην κατεδάφιση κάθε αριστερού χαρακτηριστικού τής μέχρι τότε φυσιογνωμίας του κόμματος. Οι “Νέοι Εργατικοί” κέρδισαν τις εκλογές του 1994, αγκάλιασαν ασφυκτικά την οικονομία της ελεύθερης αγοράς και πήραν τεράστιες αποστάσεις από τον πιστότερο μέχρι τότε σύμμαχό τους, τα συνδικάτα. Στα 13 χρόνια της παραμονής τους στην εξουσία, ο Κόρμπιν ήρθε σε αντίθεση με την κομματική γραμμή εκατοντάδες φορές, αλλά η άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των Εργατικών άφηνε στην ηγεσία περιθώριο να τον αγνοεί.

Τόσο το 2010 όσο και το 2015, οι Εργατικοί έχασαν τις εκλογές από τους Συντηρητικούς. Έπειτα από τη δεύτερη ήττα, ο Κόρμπιν αποφάσισε να διεκδικήσει την ηγεσία. “Πίστευα ότι ήταν μια ευκαιρία για την Αριστερά να κατανοήσει ότι με τη διστακτική αποδοχή της λιτότητας κατορθώσαμε να χάσουμε τις εκλογές” τόνιζε.

Δεν ήταν όμως μόνο η αποδοχή της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού. Με ελάχιστους δισταγμούς, ο Μπλερ είχε ταυτιστεί με την πιο επιθετική εκδοχή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, συμπαρασύροντας τη χώρα του στον καταστροφικό πόλεμο του Ιράκ. Η βρετανική κοινή γνώμη, και ιδίως η σαστισμένη εκλογική βάση των Εργατικών, ήταν έτοιμη για μια ριζική αλλαγή. Και ο Κόρμπιν τους την πρόσφερε εκμεταλλευόμενος και το “ολέθριο”, όπως αποδείχτηκε για την μπλερική πτέρυγα, λάθος να μαζικοποιηθεί η διαδικασία εκλογής προέδρου.

Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων και του ενεργειακού τομέα, αύξηση της φορολογίας για τις μεγάλες επιχειρήσεις, διπλασιασμός των κονδυλίων για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δραστική αύξηση του κατώτατου μισθού, ενίσχυση του ρόλου των συνδικάτων, μια εξωτερική πολιτική βασισμένη “σε πολιτικές και όχι στρατιωτικές λύσεις” και εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματος είναι μερικά από τα μέτρα που προτείνονται στο νέο πρόγραμμα των Εργατικών.

“Σε αυτό το κόμμα δεν χρειάζεται πια να ψιθυρίζετε το όνομά του, λέγεται σοσιαλισμός” ξεκαθάρισε πρόσφατα από το βήμα του τελευταίου συνεδρίου των Εργατικών ο στενότερος συνεργάτης του Κόρμπιν, ο “σκιώδης” υπουργός Οικονομικών Τζον Μακντόνελ.

Είναι μια λέξη που εξακολουθεί να αποτελεί ανάθεμα τόσο για τη δεξιά πτέρυγα των Εργατικών όσο και για τα μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ που παραδοσιακά τους στήριζαν - η “συνεννόηση” μεταξύ Μπλερ και Μέρντοκ ήταν άλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους για τη μετάλλαξη των Εργατικών. Η μπλερική πτέρυγα έχει ήδη προσπαθήσει να ανατρέψει δύο φορές τον νέο ηγέτη του κόμματος και έπεται συνέχεια. Σύμφωνα άλλωστε με την αγαπημένη ρήση του Μακντόνελ, “Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να φανταστούν πιο εύκολα το τέλος του κόσμου, παρά το τέλος του καπιταλισμού”.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL