Ανταπόκριση από το Παρίσι. Μόδεστος Σιώτος
Τη Δευτέρα το πρωί οι Παριζιάνοι ξύπνησαν κανονικά για να πάνε στις δουλειές τους. Έστειλαν κανονικά τα mail τους, χρησιμοποίησαν το μετρό για να μετακινηθούν στην πόλη τους, προσπάθησαν να «ξορκίσουν το κακό» ώστε να μην αφήσουν την καθημερινότητά τους να διαταραχθεί.
Μία εβδομάδα μετά τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις της περασμένης Παρασκευής, οι δρόμοι της γαλλικής πρωτεύουσας δεν είναι άδειοι, ο κόσμος προσπαθεί διστακτικά να συνεχίσει τη ζωή του σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ατομικά και συλλογικά, οι Γάλλοι προσπαθούν να μην αφήσουν τη τρομοκρατία να αλλάξει τις συμπεριφορές τους, τις συνήθειές τους.
Ωστόσο, στο πολύβουο Παρίσι φαίνεται να επικρατεί μια απροσδιόριστη ησυχία που μοιάζει να συμπυκνώνει το αίσθημα ανασφάλειας που έχει ριζώσει από την περασμένη Παρασκευή στις καρδιές των κατοίκων της πόλης. Η αστυνομία και ο στρατός έχουν ισχυρή παρουσία στο δέκατο και το ενδέκατο διαμέρισμα, εκεί όπου σημειώθηκαν οι επιθέσεις την περασμένη εβδομάδα, αλλά στις περισσότερες περιοχές η ζωή κυλάει κανονικά.
Περισσότερο αγωνία, λιγότερο φόβος
«Δεν θα έλεγα ότι το συναίσθημα που κυριαρχεί στην πόλη είναι τόσο ο φόβος όσο η αγωνία» εξηγεί ο Ραφαέλ Προυστ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «L' Opinion» και κάτοικος στο προάστιο Σεντ Οουέν, όχι μακριά από την περιοχή του Σεντ Ντενί όπου η αστυνομία επενέβη σε διαμέρισμα τα ξημερώματα της Τετάρτης με αποτέλεσμα τον θάνατο δύο τρομοκρατών και επτά συλλήψεις. «Δεν βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου, σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, ο κόσμος αγωνιά ότι μπορεί να υπάρξει και άλλη επίθεση και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που κινείται μέσα στην πόλη».
Οι κάτοικοι της γαλλικής πρωτεύουσας προσπαθούν να μην αφήσουν τον τρόμο να εισβάλει στην καθημερινότητά τους. Παρ' όλα αυτά, στις οικογενειακές και φιλικές συζητήσεις, οι επιθέσεις στο Μπατακλάν και οι εξελίξεις γύρω από το κυνήγι των τρομοκρατών μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Ταυτόχρονα έχει (ξανα)ανοίξει μια συζήτηση γύρω από την αδυναμία ενσωμάτωσης των Γάλλων αραβικής καταγωγής στην κοινωνία. Οι Γάλλοι προσπαθούν να κατανοήσουν τους λόγους που οδηγούν νέους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει στο Παρίσι να πέφτουν στα χέρια της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Η συζήτηση αυτή δεν διεξάγεται αναγκαστικά με όρους ρατσισμού και αποκλεισμού. Αντιθέτως, υπάρχει μία γενική αναγνώριση ότι οι τζιχαντιστές αραβικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί και ζήσει στη Γαλλία είναι «Γάλλοι». Ωστόσο, αυτό που προβληματίζει την κοινωνία είναι πώς γίνεται «Άραβες Γάλλοι» να κηρύσσουν πόλεμο ενάντια στους συμπολίτες τους.
Στα βόρεια προάστια της πόλης, στο Σεντ Ντενί κυρίως αλλά και σε άλλες περιοχές, η κατάσταση είναι ελαφρώς διαφορετική. Οι κάτοικοί της είναι τραυματισμένοι από τις επιθέσεις της Παρασκευής αλλά και την αστυνομική επιχείρηση της Τετάρτης, ενώ υπάρχει ο φόβος για αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας και αδιάκριτης στοχοποίησης των μουσουλμάνων της περιοχής.
«Τις προάλλες ήμουν στο μετρό και μία γυναίκα, μεσήλικη, έβαλε τις φωνές σε μία άλλη γυναίκα που φορούσε μπούρκα. Εκείνη χαμογέλασε ευγενικά και κατέβηκε στην επόμενη στάση» αναφέρει ο δημοσιογράφος Ραφαέλ Προυστ. Στο μετρό και το λεωφορείο οι επιβάτες ανταλλάσσουν αμήχανες ματιές ψάχνοντας να εντοπίσουν υπόπτους. Υπάρχει μια διάχυτη ανησυχία ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις δεν έχουν σταματήσει και κανείς δεν γνωρίζει σε ποιο σημείο της πόλης μπορεί να ξαναχτυπήσουν οι τζιχαντιστές.
Επέκταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης
Την Πέμπτη η Γαλλική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε την τρίμηνη επέκταση του καθεστώτος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και της ενίσχυσης των μέτρων ασφάλειας σε όλη την επικράτεια. Το ψήφισμα εγκρίθηκε σχεδόν ομόφωνα από το Σώμα, με 551 ψήφους υπέρ και μόλις έξι κατά (πέντε βουλευτές του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος και μία των Πρασίνων) ενώ υπήρξε μια αποχή από έναν σοσιαλιστή βουλευτή.
Ο Αντρέ Σασέν, επικεφαλής του Μετώπου της Αριστέρας στην Εθνοσυνέλευση και στέλεχος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ψήφισε υπέρ παραδεχόμενος, όμως, την ανησυχία του ότι οι «εξελίξεις στο επίπεδο της περιστολής των ατομικών ελευθεριών είναι ανησυχητικές».
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί ένα πρώτο βήμα στο πλαίσιο της προσπάθειας της κυβέρνησης να προχωρήσει σε συνταγματική αναθεώρηση μέσα στο επόμενο τρίμηνο που θα θεσμοθετήσει το αποκαλούμενο «καθεστώς κρίσης» επεκτείνοντας τις κατασταλτικές αρμοδιότητες του γαλλικού κράτους.
