Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
Τζιουζέπε Γκάτσια: Από τη Γένοβα στον Τσίπρα για ν' αλλάξουμε την Ευρώπη
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τζιουζέπε Γκάτσια: Από τη Γένοβα στον Τσίπρα για ν' αλλάξουμε την Ευρώπη

"Η πρόταση της Μπάρμπαρα Σπινέλι για ένα ψηφοδέλτιο της κοινωνίας των πολιτών αποτελεί έναν σωστό τρόπο για να αντιπαρατεθούμε στην πρόκληση, για να δημιουργήσουμε μια ευρεία συναίνεση γύρω από την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα. Ο Τσίπρας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, με την συμβολική και υλική σημασία που έχει, σαν μια κομματική μορφή. Τον βλέπουν και τον ακούν πάρα πολλοί, πολλές εμπειρίες, πολλές κοινωνικές πραγματικότητες» τονίζει στην «Αυγή» ο Τζιουζέπε Γκάτσια της διεύθυνσης του ανεξάρτητου ενημερωτικού δικτύου Global Project, ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος στη Βενετία και ακτιβιστής του Συνασπισμού Κοινωνικών Κέντρων, του μεγαλύτερου κινηματικού δικτύου, που συγκεντρώνει πάνω από 120 συλλογικότητες κυρίως στην Κεντρική και Βόρειο Ιταλία, στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες ενεργοί ακτιβιστές.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ

* Τι νέο φέρνουν οι ευρωεκλογές για να θεωρούνται σημαντικές;

Έπειτα από πέντε χρόνια κρίσης και λιτότητας είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να εκφράσουμε τι σκεφτόμαστε. Κατά τη γνώμη μας ο πολιτικός ευρωπαϊκός χώρος είναι μη αντιστρεπτός. Δεν μπορούμε να οπισθοχωρήσουμε σε ό,τι αφορά τον ευρωπαϊκό πολιτικό χώρο, που αποτελεί τον χώρο δράσης των κινημάτων. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει μια εθνική διέξοδος ή μια επιστροφή στα εθνικά κράτη σαν απάντηση από τα κάτω εναντίον των πολιτικών λιτότητας, την ένταση της εκμετάλλευσης και τη γενίκευση της φτώχειας. Το κοινωνικά κινήματα που αγωνιζόμαστε για την αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης θα πρέπει να αναμετρηθούμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Για τον λόγο αυτόν την τελευταία διετία βρεθήκαμε να διαδηλώνουμε έξω από την έδρα της ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη, στο AlterSummit της Αθήνας. Γι' αυτόν τον λόγο θα αντιμετωπίσουμε σαν ένα ευρωπαϊκό θέμα το πρόβλημα της μετανάστευσης στα τέλη Ιανουαρίου με τη «Χάρτα της Λαμπεντούζα», που θα παρουσιάσουμε στο ίδιο το νησί. Θα είναι μια μάχη εναντίον του «Φρουρίου Ευρώπη», εναντίον της λογικής του αποκλεισμού και της κατασταλτικής διαχείρισης της μετανάστευσης προβάλλοντας μια καινούργια ιδέα για την ευρωπαϊκή πολιτική υπηκοότητα, που να έρχεται σε ρήξη με τα σύνορα της Ένωσης, τους τοίχους και τα εμπόδια και να κατακτά νέα δικαιώματα για όλους.

Πώς αλλιώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την τρελή ιδέα δημιουργίας τεράστιων ευρωπαϊκών υποδομών με την έκδοση ευρωομολόγων; Πώς θα αντιμετωπίσουμε την καταστροφική πολιτική των μεγάλων έργων; Εμείς θέλουμε επενδύσεις στο κοινωνικό κράτος, την οικολογική μετατροπή ολόκληρων τομέων της παραγωγικής οικονομίας, που μολύνουν, που έχουν ξεπεραστεί με πεπαλαιωμένες τεχνολογίες, την υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού μισθού για όλους τους πολίτες της Ευρώπης.

* Μπαίνει λοιπόν το γνωστό πρόβλημα: «Τι κάνουμε;»

Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας θεσμικός νεωτερισμός, που οφείλεται και στη βαθιά κρίση απονομιμοποίησης των ευρωπαϊκών θεσμών. Η πολιτική και τα κόμματα δεν έχουν χάσει μόνο σε εθνικό επίπεδο την αξιοπιστία τους στα μάτια του κόσμου. Το ίδιο συμβαίνει και για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς μετά από πέντε χρόνια λιτότητας.

Η εκλογή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί έναν νεοτερισμό, που δεν είναι μικρής σημασίας. Αναπόφευκτα έχουμε ένα άλμα ποιότητας. Μέχρι σήμερα τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τους επιτρόπους τους επέλεγαν οι κυβερνήσεις, διά των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις εθνικές κυβερνήσεις. Μια διαδικασία βαθιά «α-δημοκρατική» και αντιδημοκρατική.

Ακόμη και οι πλέον αντιευρωπαϊκές δυνάμεις, της Ακροδεξιάς, της Δεξιάς, του λαϊκισμού ή του ρατσισμού, που επιθυμούν την επιστροφή στο εθνικό κράτος, που θα αποτελούσε μια οπισθοδρομική και αντιδραστική επιλογή, δεν κάνουν μια εκστρατεία μποϊκοταρίσματος των ευρωεκλογών και αποχή, αλλά ετοιμάζονται να θέσουν μια υποψηφιότητα, να διεκδικήσουν μια λαϊκιστική, αντιδραστική και ρατσιστική πλειοψηφία.

* Τι κάνουμε λοιπόν;

Το γεγονός ότι υπάρχει μια υποψηφιότητα σαν αυτή του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το γεγονός ότι η μορφή του Τσίπρα ενσαρκώνει υλικά και συμβολικά μια ρήξη με τις πολιτικές της λιτότητας και μια ξεκάθαρη εναλλακτική πρόταση για την Ευρώπη δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα απλό γεγονός.

Μας αφορά όλους. Αφορά και τα κινήματα. Το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο επίπεδο της αντιπροσώπευσης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ή ακόμη και στους εθνικούς, δεν αποτελεί το πεδίο δράσης των κινημάτων. Για να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή στην Ευρώπη χρειαζόμαστε μια πραγματική ανατροπή των κοινωνικών συσχετισμών δύναμης ανάμεσα στο χρηματοοικονομικό κεφάλαιο και τις τεράστιες και ζωντανές δυνάμεις της εργασίας.

Το πεδίο της εκπροσώπησης δεν μας ανήκει. Τα κινήματα δεν πρέπει να συμμετέχουν απευθείας στις ευρωεκλογές. Μας είναι όμως το ίδιο ξεκάθαρο ότι η υποψηφιότητα του Τσίπρα, με ό,τι αυτή σημαίνει, από την ιστορία της Ελλάδας, την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ, τις ξεκάθαρες θέσεις που πήραν εναντίον της λιτότητας, την επίσης ξεκάθαρη τοποθέτησή τους για την Ευρώπη ως χώρο δυνατών αλλαγών, πρέπει να ενδιαφέρει τα κοινωνικά κινήματα. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε εκτός. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό το πράγμα δεν μας ενδιαφέρει.

Η επιτυχία της υποψηφιότητας του Τσίπρα θα ανοίξει πολιτικά περιθώρια, θα καταστήσει ισχυρότερη την προοπτική εναλλακτικών λύσεων, των οποίων τα κοινωνικά κινήματα αποτελούν εκφραστές στην Ευρώπη. Εάν ο Τσίπρας τα πάει καλά στις εκλογές, θα έχουμε περισσότερη ισχύ οι δυνάμεις που αντιπαλεύουμε τη λιτότητα, την τρόικα, που υπερασπιζόμαστε τα κοινά αγαθά, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, το δικαίωμα για ένα κοινωνικό εισόδημα στην Ευρώπη. Αυτοί οι αγώνες θα ενισχυθούν εάν ο Τσίπρας έχει ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα.

* Πώς μπορεί να εκφραστεί ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο στην Ιταλία;

Χρειάζεται να κάνουμε μια εισαγωγή: στην Ιταλία βιώσαμε την τελευταία 15ετία πολλές αρνητικές εμπειρίες, που αφορούν και τις σχέσεις ανάμεσα στα κόμματα της αποκαλούμενης Ριζοσπαστικής Αριστεράς, την κοινωνία των πολιτών και τα κινήματα. Οι εμπειρίες μετά το μεγάλο κίνημα της Γένοβας εναντίον του G8 μέχρι σήμερα ήταν μόνο αρνητικές. Η επιτυχία του κινήματος εναντίον της παγκοσμιοποίησης εξαντλήθηκε στις υποψηφιότητες των ακτιβιστών στα ψηφοδέλτια της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης την εποχή του Μπερτινότι. Να πάρεις τους ακτιβιστές των κινημάτων με κοοπτάτσια στην πολιτική των κομμάτων οδήγησε σε μια τεράστια αποτυχία, τόσο για όσους από τα κινήματα πίστεψαν αυτή την προοπτική, που εμείς δεν πιστέψαμε ποτέ και δεν συμμετείχαμε σε αυτό, όσο και για τα ίδια τα κόμματα.

Σήμερα τα κόμματα της ριζοσπαστικής, κοινωνικής και οικολογικής Αριστεράς δεν μετράνε τίποτα, γιατί μετά τη Γένοβα οδηγήθηκαν στην αποτυχημένη εμπειρία της συμμετοχής τους στην κυβέρνησης Πρόντι το 2006. Όλες οι εκλογικές προσπάθειες που ακολούθησαν αποτέλεσαν ήταν αποτυχημένες, γιατί στηρίχθηκαν και στη λανθασμένη σχέση ανάμεσα στα κινήματα, και τις κομματικές δομές.

Κανένας από εμάς δεν θα συμμετάσχει άμεσα στο καλύτερο δυνατό ψηφοδέλτιο που θα κάνει ο Τσίπρας. Εύχομαι όμως αυτό το εγχείρημα να προχωρήσει. Ευχόμαστε να δημιουργηθεί ένα ευρύ ψηφοδέλτιο, που να είναι ικανό να περιλάβει προσωπικότητες, διανοούμενους, την κοινωνία των πολιτών, συλλογικότητες, άλλα κινήματα, διαφορετικά από εμάς. Ευχόμαστε ένα όσο το δυνατόν ανοικτό ψηφοδέλτιο.

Η πρόταση της Μπάρμπαρα Σπινέλι για ένα ψηφοδέλτιο της κοινωνίας των πολιτών αποτελεί έναν σωστό τρόπο για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση, για να δημιουργήσουμε μια ευρεία συναίνεση γύρω από τη υποψηφιότητα του Τσίπρα. Ο Τσίπρας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, με την συμβολική και υλική σημασία που έχει, σαν μια κομματική μορφή. Τον Τσίπρα τον κοιτάνε πάρα πολλά άτομα, πολλές εμπειρίες, πολλές κοινωνικές πραγματικότητες. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να ξεκινήσουμε με τον σωστό βηματισμό.

Αυτό το ψηφοδέλτιο θα πρέπει να είναι ανοικτό, χωρίς να αποκλείει κανέναν ή ακόμη χωρίς τον a priori αποκλεισμό των κομματικών μορφών από αυτή τη διαδικασία. Πρέπει όμως να δημιουργηθεί χωρίς την αίσθηση ότι υπάρχει κάποιος που διατάζει και ελέγχει την κατάσταση και τους άλλους. Πρέπει να δημιουργηθεί ισότιμα από όλους τους ενδιαφερόμενους, κοινωνικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς φορείς που να είναι διατεθειμένοι να δείξουν λίγη γενναιοδωρία, χωρίς να σκεφτούν την τοποθέτησή τους, το μέλλον τους, προσωπικό ή κομματικό. Πρέπει να δημιουργηθεί από τη γενναιόδωρη συνεισφορά όλων μας για να έχει μια δυναμική που να το ξεπερνά.

Ένα από τα μεγάλα ελαττώματα της ιταλικής Αριστεράς είναι ότι έχει συνηθίσει να αυτοαναφέρεται στον εαυτό της. Να σκέφτομαι ότι ο κόσμος ξεκινά και σταματά σε μένα. Δεν είναι έτσι. Ο κόσμος δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με τις εμπειρίες κομματικής οργάνωσης που είχαμε. Εάν θέλουμε να αλλάξουμε πραγματικά τον κόσμο και την Ευρώπη και να πυροδοτήσουμε μια διαδικασία ανατροπής της πολιτικής της λιτότητας και φτωχοποίησης, θα πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι, χωρίς να πιστεύουμε ότι υπάρχουν προκαθορισμένες συνθήκες και εγγυήσεις. Θα πρέπει να αποδεχθούμε τις προκλήσεις και να αγωνιστούμε.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL