Ο αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης Πάμπλο Ιγκλέσιας επανεκλέχθηκε με το 92,19% για τρίτη φορά γενικός γραμματέας του Podemos, που ολοκλήρωσε αργά το βράδυ της Πέμπτης τις εσωτερικές διαδικτυακές εκλογές, χωρίς την παρουσία των τροτσκιστών Αντικαπιταλιστών, που αποχώρησαν καταγγέλλοντας την συμμετοχή του Unidas Podemos στην κυβέρνηση συνασπισμού με τους σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ. Στην ουσία η πανδημία ανάγκασε το Podemos να αναβάλλει το 3ο Συνέδριο του κόμματος που είχε προγραμματιστεί για να πραγματοποιηθεί από τις 15 έως τις 21 Μαΐου, αλλά στο τέλος προτίμησε να αψηφήσει την πανδημία και να πραγματοποιήσει τις εσωτερικές ψηφοφορίες για την εκλογή της νέας ηγεσίας του κόμματος και των πολιτικών ντοκουμέντων του.
Στο Podemos συμμετέχουν διαδικτυακά 516.492 πολίτες, αλλά στις εκλογές για την επανεκλογή της ηγεσίας συμμετείχαν 59.201 μέλη, λιγότερα από τα μισά που είχαν συμμετάσχει στις εσωτερικές εκλογές για το 1ο Συνέδριο του κόμματος πριν από έξι χρόνια. Ο Φερνάντο Μπαρέδο από την Καστίλη Λα Μάντζα πήρε μόλις το 7,81%, αποτελώντας την μόνη υποψηφιότητα σε αντιδιαστολή με αυτή του Ιγκλέσιας, ενώ το ψηφοδέλτιό του είχε μόλις 24 από τους 84 υποψηφίους. Στην πράξη στο επόμενο Πολιτικό Συμβούλιο του Podemos, την αντίστοιχη Κεντρική Επιτροπή, θα εκπροσωπηθεί μόνο η λίστα του Ιγκλέσιας, αφού θα έχει 83 από τα 84 μέλη του.
Στο 1ο Συνέδριο του Podemos το 2014 είχαν ψηφίσει 112.070 άτομα, στο 2ο Συνέδριο το 2017 ψήφισαν 155.275. Για το 3ο Συνέδριο ψήφισαν 59.201 μέλη, από τους 516.492 πολίτες που έχουν εγγραφεί στην πλατφόρμα του κόμματος, το 11,5%, που φθάνουν όμως στο 27% από τα 219.158 «ενεργά» μέλη του κόμματος, που θεωρούνται αυτά που έχουν εισέλθει στην πλατφόρμα από τις αρχές του έτους. Από την ίδρυση του Podemos το 2014 αποχώρησε ο Ινίχο Ερεχόν, που δημιούργησε πρώτα το «Περισσότερο Μαδρίτη» και μετά το «Περισσότερο Χώρα», και οι Αντικαπιταλιστές τροτσκιστές, που στις 28 Μαρτίου αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το Podemos και να επιστρέψουν να αποτελούν ένα ανεξάρτητο κόμμα.
Τα μέλη του κόμματος ψήφισαν επίσης του οργανωτικό, πολιτικό, ηθικό ντοκουμέντο και τα φεμινιστικά ντοκουμέντα του κόμματος, γιατί αναφέρονται στον φεμινισμό στον πληθυντικό.
Στη λίστα του Ιγκλέσιας «Το Podemos μαζί σου» συμμετείχαν όλα τα γνωστά στελέχη του κόμματος και αυτά που έχουν πλαισιώσει τον κρατικό μηχανισμό με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συνασπισμού.
Τα μέλη αποδέχθηκαν την πρόταση του Ιγκλέσιας να καταργηθεί η καταβολή της υψηλότερης αποζημίωσης στο τριπλάσιο του κατώτατου μισθού, «γιατί αυτός έφθασε στα 900 ευρώ [μικτά]», με τα 2.700 ευρώ μικτά για τους βουλευτές, ευρωβουλευτές και δημάρχους να θεωρούνται πολλά, δεδομένου ότι μπορούσαν να λάβουν το 50% επιπλέον ενός κατώτατου μισθού εάν έχουν ανήλικα παιδιά. Οι αποζημιώσεις των αιρετών και των στελεχών που απασχολούνται στο κόμμα θα υπολογίζονται πλέον με άλλα κριτήρια και θα έχουν σχέση και με τις συνδρομές και τις δωρεές που δέχεται το κόμμα. Ακόμη δεν έχουν καθοριστεί τα ποσά, αλλά φαίνεται ότι οι αιρετοί θα καταβάλουν ως άμεση δωρεά στο κόμμα από το 5% έως το 30% της αποζημίωσης που λαμβάνουν, αναλόγως της θέσης που έχουν εκλεγεί, από τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια έως τα κοινοβούλιο και το ευρωκοινοβούλιο ή στις διάφορες θέσεις του κρατικού μηχανισμού.
«Το Podemos μαζί σου» πρότεινε να καταργηθεί το όριο των 12 ετών για την συμμετοχή ενός μέλους σε εσωτερικά όργανα ή αιρετούς θεσμούς, αλλά το χρονικό περιθώριο θα μπορεί να παραταθεί μόνο με απόφαση εσωτερικής ψηφοφορίας μεταξύ των μελών του κόμματος. Αυτό βέβαια θα αρχίσει να ισχύει από το 2026, όταν θα έχουν περάσει 12 χρόνια από την ίδρυση του Podemos.
Η πρόταση του Ιγκλέσιας φιλοδοξεί να μετατρέψει το Podemos σε ένα κινηματικό και θεσμικό κόμμα, με «έναν θεσμικό ρόλο και σαν δύναμη της κυβέρνησης, με μια μεγαλύτερη σχέση με τους δρόμους, στο πλευρό των κοινωνικών κινημάτων που αποτέλεσαν τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της προοδευτικής ώθησης των τελευταίων ετών». Στην τελευταία συνεδρίαση του παλιού Πολιτικού Συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή, ο Ιγκλέσιας υπερασπίστηκε την επιλογή του σχηματισμού της κυβέρνησης συνασπισμού με τον Σάντσεθ έναντι όσων θεωρούσαν ότι τα οδηγήσει στη διάλυση του κόμματος ή στην αλλαγή των χαρακτηριστικών του.
