Του Αργύρη Παναγόπουλου
Η Ισπανία σχεδιάζει την θεσπίσει ένα ελάχιστο εισόδημα, ξεκινώντας από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, που θα καλύπτει περισσότερα άτομα και με καλύτερο τρόπο όσους καλύπτονται σήμερα από την κοινωνική πολιτική των τοπικών – περιφερειακών κυβερνήσεων.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός στήριξε τις προτάσεις του Ιγκλέσιας και των υπουργών του Unidas Podemos για τη δημιουργία της αποκαλούμενης «Κοινωνικής Ασπίδας» και τη δημιουργία ενός κοινωνικού δικτύου στήριξης των ασθενέστερων στρωμάτων και απομακρύνθηκε από τις πλέον «ορθόδοξες» πολιτικές που προτείνει η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για Οικονομικά Θέματα και πρώην υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ, Νάντια Καλβίνιο .
Το ελάχιστο εισόδημα φαίνεται ότι θα καλύψει αρχικά τις οικογένειες με παιδιά που δεν έχουν εισοδήματα ή έχουν χαμηλά εισοδήματα, για να επεκταθεί σε όλους τους ευάλωτους ανθρώπους και οικογένειες.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για τα Κοινωνικά Δικαιώματα Πάμπλο Ιγκλέσιας και ο σοσιαλιστής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Χοσέ Λουίς Εσκριβά έχουν επεξεργαστεί την πρόταση, η οποία όμως φαίνεται ότι δεν είναι έτοιμη για να κατατεθεί για ψήφιση στο αυριανό υπουργικό συμβούλιο.
Η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Οικονομίας Γιολάντα Ντίαθ έχει ήδη υποσχεθεί στα συνδικάτα ότι το μέτρο αυτό θα εφαρμοστεί το αργότερο μετά τέλος τα έκτακτης κατάστασης και την επανεκκίνηση της οικονομίας της χώρας.
Το Unidas Podemos, τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα, οι αριστερές Εργατικές Επιτροπής CC.OO. και η «φιλοσοσιαλιστική» UGT, και ένα μεγάλο τμήμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποστηρίζουν ότι το μέτρο πρέπει να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί αμέσως για να καλύψει και τις ευάλωτες ομάδες που πλήττονται οικονομικά και κοινωνικά από την κρίση που προκάλεσε η πανδημία.
Το Unidas Podemos, τα συνδικάτα και ένα τμήμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποστηρίζουν ότι το μέτρο πρέπει να είναι μόνιμου χαρακτήρα και μην αφορά μόνο την περίοδο της κατάστασης ανάγκης, δεδομένου ότι συμπεριλαμβάνεται στην κυβερνητική συμφωνία ανάμεσα στο δύο κόμματα. Τα συνδικάτα ζητούν από την κυβέρνηση να υπάρξει ένα κοινό κριτήριο για όλη την χώρα και να μην αφεθεί στις τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες ήδη αντιμετωπίζουν τους πολίτες τους με τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
Ένα σημαντικό πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι η διαφορετική κοινωνική πολιτική που εφαρμόζουν οι τοπικές κυβερνήσεις, αφού στην Χώρα των Βάσκων η τοπική κυβέρνηση στηρίζει το 71,2% των ατόμων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, περίπου 120 από τα 170 χιλιάδες άτομα, στη Καστίλη Λα Μάντζα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μόλις στο 1,6%, καλύπτοντας λιγότερο από 8.500 άτομα από τα σχεδόν 530 χιλιάδες άτομα που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
