Του Αργύρη Παναγόπουλο
Οδύρεται ο Άδωνις Γεωργιάδης για τις απολύσεις που κάνει ο μεγαλοβιομήχανος Πάμπλο Ιγκλέσιας στην Ισπανία και ο υπουργός Ανεργίας Γιάννης Βρούτσης προσπαθεί να του πάρει τη δόξα των fake news.
O A. Γεωργιάδης και ο Π. Ιγκλέσιας έχουν δύο κοινά στοιχεία, ότι είναι αντιπρόεδροι των αντιστοίχων κυβερνήσεων και ότι αγαπούν τα βιβλία. Ο πρώτος είναι ως γνωστόν υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Ο δεύτερος είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για τα Κοινωνικά Δικαιώματα και την Ατζέντα 2030.
Ο Π. Ιγκλέσιας πριν ασχοληθεί με την πολιτική ήταν καθηγητής στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στη Μαδρίτη, και όχι βιομήχανος για να κάνει προσλήψεις ή απολύσεις, και έγραφε βιβλία. Ο Α. Γεωργιάδης πριν ασχοληθεί επαγγελματικά με την πολιτική πωλούσε βιβλία από τη μικρή οθόνη. Αυτά είναι τα κοινά των αντιπροέδρων των δύο κυβερνήσεων.
Για κακή τύχη του Γ. Βρούτση, όταν θεώρησε καλί να κάνει το παπαγαλάκι του Α. Γεωργιάδη και να ανακαλύψει και αυτός την… Ισπανία και τις απολύσεις της Αριστεράς, η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ είχε ήδη ανακοινώσει την απαγόρευση των απολύσεων στη χώρα της. Η Γιολάντα Ντίαθ ανήκει στο Unidos Podemos, στο συνασπισμό της Αριστεράς που ηγείται ο Ιγκλέσιας, και είναι ηγετικό στέλεχος της Ενωμένης Αριστεράς και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ισπανίας εδώ και δεκαετίες, παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Η Ντίαθ, που ανακοίνωσε την απαγόρευση των απολύσεων βγαίνοντας από το υπουργικό συμβούλιο, που έχει έναν σοσιαλιστή για πρωθυπουργό, είναι μια «μαδουρίστρια», «κομμουνίστρια» και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Για αυτό προσπαθεί να προστατεύσει τους 1,15 εκατομμύρια εργαζόμενους που θέλουν να πετάξουν στο δρόμο οι βιομήχανοι και οι επιχειρηματίες, προστατεύοντας παράλληλα και όλες τις επιχειρήσεις.
Εάν στην Ισπανία και την Ιταλία οι κυβερνήσεις απαγόρευσαν τις απολύσεις και προσπαθούν να στηρίξουν τους εργαζομένους δεν οφείλεται μόνο στην ευαισθησία τους. Οφείλεται και στην ευαισθησία και τον αγώνα των συνδικάτων τους, κυρίως των αριστερών Εργατικών Επιτροπών CC.OO. στην Ισπανία και της αριστερής CGIL στην Ιταλία. Εάν στην Ελλάδα οι Α. Γεωργιάδης και Γ. Βρούτσης έχουν αυτή την ελευθερία αθυροστομίας πιθανώς να οφείλεται ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια συνδικάτα.
Μιας και ο Α. Γεωργιάδης αποδείχθηκε ανελλιπής αναγνώστης της «Αυγής» ας διαβάσει και τις συνεντεύξεις που έχει δώσει η Γ. Ντίαθ στην εφημερίδα της ελληνικής Αριστεράς, για να μάθει τι λέει για τη διάλυση του ισπανικού συστήματος Υγείας και τη λιτότητα του Μαριάνο Ραχόι, του «κουμπάρου» της Νέας Δημοκρατίας στο δεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ας επιστρέψουμε όμως στους αντιπροέδρους των δύο κυβερνήσεων και ας δούμε επιτέλους τις διαφορές τους.
Τα έργα και τις ημέρες του Α. Γεωργιάδη τις γνωρίζουμε από την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου. Τώρα συνεχίζει απλώς τις προσπάθειες του να ιδιωτικοποιήσει – ξεπουλήσει και να καταστρέφει ότι έσωσε ή έστησε ξανά όρθιο η προηγούμενη κυβέρνηση.
Τι ξέρουμε όμως για τη δράση του μεγαλοβιομήχανου Ιγκλέσιας που απολύει κόσμο και κοσμάκη;
Στον Ιγκλέσιας, αλλά και τα ισπανικά συνδικάτα, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η χθεσινή απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης να κλείσει όλες τις μη απαραίτητες δραστηριότητες μπροστά στην εκατόμβη των νεκρών και τη διασπορά του κορωνοϊού.
Εδώ και ημέρες ο Ιγκλέσιας πίεζε και δημοσίως την κυβέρνηση να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση. Ο Σάντσεθ δεν χρειάστηκε να δει τις απεργίες των εργαζομένων στη βαριά βιομηχανία, όπως ο Κόντε στην Ιταλία, για να πάρει μια ακόμη σωστή απόφαση. Άκουσε τον κυβερνητικό του σύμμαχο Ιγκλέσιας, τα συνδικάτα των εργαζομένων και τις ενώσεις επιχειρηματιών, προφανώς και το κόμμα του, και έπραξε το δέον.
Οι ζωές και η υγεία των εργαζομένων και του πληθυσμού πάνε πάνω από τα κέρδη και οι εργαζόμενοι δεν είναι αναλώσιμες μεταβλητές μακροοινομικών σχεδίων, δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ο Ιγκλέσιας και οι Ισπανοί «μαδουραίοι».
Την ίδια στιγμή ο Ιγκλέσιας και το Unidas Podemos πιέζουν τους σοσιαλιστές να δημοσιεύσουν ένα διάταγμα για το πάγωμα της καταβολής των ενοικίων από τους ευάλωτους, και κυρίως προς τις μεγάλες εταιρείες διαχείρισης ακινήτων που έχουν στην κατοχή τους χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες κατοικίες. Για τους ιδιοκτήτες των κατοικιών προτείνει να καταβληθεί το 100% του ενοικίου σε όσους έχουν έως και 2 ακίνητα, ενώ σε όσους έχουν πάνω από 8 μόλις το 5%. Ακόμη και σε αυτό η πρόταση του Ιγκλέσιας στοχεύει να διασφαλίσει τους μικρο-ιδιοκτήτες έναντι των σπεκουλαδόρων στην αγορά κινήτων.
Παράλληλα ζητά τη θέσπιση ενός κατώτατου εισοδήματος για τους πολίτες και επίδομα ανεργίας για τις γυναίκες που εργάζονται στο σπίτι τους, αυτές που αποκαλούνται σχεδόν απαξιωτικά νοικοκυρές. Προτάσεις που συναντούν και τη συγκατάθεση ενός σημαντικού τμήματος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Τέλος, ο Ιγκλέσιας και το Unidas Podemos προτείνουν την υιοθέτηση ενός φόρου αλληλεγγύης στις μεγάλες περιουσίες για να υπάρξει ένα καλύτερο και πιο προοδευτικό φορολογικό σύστημα, που να λειτουργεί και ως «κοινωνική ασπίδα» στη μετά την πανδημία εποχή.
Το Λαϊκό Κόμμα έχει κηρύξει έναν αμείλικτο πόλεμο κατά του Ιγκλέσιας, εναντίον του οποίου ο Ραχόι είχε κινητοποιήσει παρακρατικά τμήματα της αστυνομίας για να κατασκευάσουν πλαστές αποδείξεις ότι χρηματιζόταν από τον Τσάβες και τον Μαδούρο. Γεγονότα που αποδείχθηκαν και στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Η Ντίαθ Αγιούσο, η πρόεδρος της τοπικής Περιφερειακής κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος, των Πολιτών και των φασιστών της Μαδρίτης, όπως και άλλοι δεξιοί περιφερειάρχες, απαγόρευσε στην τοπική κυβέρνηση να συνεργαστεί με την αντιπροεδρία Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Ιγκλέσιας.
Ευτυχώς, όλοι οι δεξιοί δεν είναι απάνθρωποι και ανεγκέφαλοι με αποτέλεσμα ο Αλμπέρτο Ρεγιέρο, ο τοπικός υπουργός Κοινωνικών Πολιτικών της Μαδρίτης που ανήκει στους Πολίτες, να ζητήσει με προσωπική πρωτοβουλία τη βοήθεια του Ιγκλέσιας για να πραγματοποιηθούν έλεγχοι στους 500 οίκους ευγηρίας και τα γηροκομεία της Περιφέρειας της Μαδρίτης για τη διασπορά του ιού.
Τώρα, όμως, θα περάσουμε από τις προτάσεις στα έργα και τις ημέρες του Ιγκλέσιας στην εποχή της πανδημίας.
Μετά την αποκάλυψη των 20 ηλικιωμένων που πέθαναν στον οίκο ευγηρίας Μόντε Ερμόζο της Μαδρίτης, στο πλούσιο κέντρο της Μαδρίτης στην άκρη του πάρκου Κάσα Ντε Κάμπο, ο Ιγκλέσιας ανέλαβε, με τη βοήθεια του στρατού και των αστυνομικών αρχών, ελέγχους σε όλους τους οίκους ευγηρίας και τα γηροκομεία για να εξεταστούν οι συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων και να απολυμανθούν οι χώροι.
Η πρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης της Μαδρίτης Ντίαθ Αγιούσο είχε διακωμωδήσει από το Onda Cero τις προσπάθειες του Ιγκλέσιας να αποτρέψει νέα μακελειά από τον κορωνοϊό ανάμεσα στους ηλικιωμένους, ενώ ο αντιπρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης Ινιάθιο Αγουάδο παραδεχόταν δημοσίως ότι στο 20% από τους 500 οίκους ευγηρίας και γηροκομεία της Περιφέρειας της Μαδρίτης έχει διαγνωστεί ο κορωνοϊός.
Ο Ιγκλέσιας ανακοίνωσε επίσης ότι η αντιπροεδρία Κοινωνικών Δικαιωμάτων ξεκίνησε να μοιράζει στις περιφέρειες της χώρας 19.500 κρεβάτια για την περίθαλψη ασθενών, ενώ την ίδια στιγμή έχει αναλάβει το συντονισμό των κοινωνικών υπηρεσιών ανάμεσα στις περιφερειακές αρχές της χώρας, με εντολή του υπουργείου Υγείας.
Σε ημερήσια βάση το προσωπικό των κοινωνικών υπηρεσιών που υπάγονται στον Ιγκλέσιας, με τη βοήθεια του στρατού, μοιράζει στους άστεγους τρόφιμα και είδη υγιεινής, ενώ δημιουργήθηκαν χώροι υποδοχής των αστέγων με νοσηλευτικό προσωπικό για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και χώρους απομόνωσης των κρουσμάτων.
Ο Ιγκλέσιας βρέθηκε και στο στόχαστρο της δεξιάς γιατί ανακοίνωσε το ντοκουμέντο των 27 σελίδων με τα κοινωνικά μέτρα στήριξης του πληθυσμού και των ζώων, με την αποκτηνωμένη δεξιά να διακωμωδεί τα μέτρα που ανακοίνωσε για την προστασία των ζώων την εποχή της πανδημίας και της εγκατάλειψής τους από τους ιδιοκτήτες τους.
Στο κεφάλαιο των μέτρων των «Κοινωνικών Δικαιωμάτων» που ανακοίνωσε ο Ιγκλέσιας προβλέπεται το πάγωμα της καταβολής των δόσεων των στεγαστικών δανείων, η διακοπή πληρωμής των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος, του φυσικού αερίου και του νερού, η βοήθεια σε εξαρτημένα άτομα, ενώ στο κεφάλαιο «Νεολαία» συμπεριλαμβάνονται μια σειρά μέτρων στήριξης των νέων και κυρίως των φοιτητών του προγράμματος Erasmus. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον η ισπανική κυβέρνηση δεν έχει εγκαταλείψει τους φοιτητές και τους πολίτες της στους διαδρόμους κανενός αεροδρομίου.
Ο κορωνοϊός μας έδειξε για άλλη μια φορά ότι η επιλογή ανάμεσα στην Αριστερά και τη δεξιά είναι μια επιλογή ζωής και θανάτου.
