"Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί ηχηρή υπόμνηση πως η χρήση της σεξουαλικής βίας ως πολεμικό όπλο και πολεμική τακτική σε ένοπλες συγκρούσεις συνιστά έγκλημα πολέμου και απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια" επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη βράβευση της ακτιβίστριας Νάντια Μουράντ.
"Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης φέρνει με επιτακτικό τρόπο στο προσκήνιο τα αιτήματα των ριζοσπαστικών κινημάτων ειρήνης και των σύγχρονων φεμινιστικών κινημάτων που καταδικάζουν την συνεχιζόμενη χρήση της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών ως τακτική πολέμου και την ομηρία αμάχων ως ανθρώπινων ασπίδων στη διάρκεια συγκρούσεων", παρατηρεί το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ.
"Το Νόμπελ για την Ειρήνη το 2018 απονεμήθηκε στην ακτιβίστρια Νάντια Μουράντ (Nadia Murad) από την εθνότητα των Γιεζίντι στο βόρειο Ιράκ, και στον ακτιβιστή Ντένις Μουκουέγκε (Denis Mukwege) από το Κονγκό που αγωνίζονται κατά των εγκλημάτων πολέμου και κατά της σεξουαλικής βίας στη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων.
Η Νάντια Μουράντ θύμα σεξουαλικής βίας και η ίδια, κατόρθωσε να δραπετεύσει από τους βασανιστές της, έσπασε το ταμπού της ντροπής, και αγωνίζεται με πάθος κατά της έμφυλης βίας και των βιασμών έχοντας γίνει η φωνή για χιλιάδες γυναίκες και νεαρά κορίτσια που έχουν απαγάγει και κακοποιούν μαχητές του Ισλαμικού Κράτους. Ο Ντένις Μουκουέγκε είναι ο γυναικολόγος που το 1999 δημιούργησε ειδική μονάδα περίθαλψης και ψυχολογικής υποστήριξης για θύματα βιασμού στο Κονγκό, έχοντας από τότε περιθάλψει χιλιάδες θύματα βιασμών, παραμένοντας με ακλόνητη αφοσίωση στο πλευρό των γυναικών και κοριτσιών που έχουν επιβιώσει από τους βιασμούς και την σεξουαλική βία, παρά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του και τις επιθέσεις που έχει δεχτεί η οικογένειά του.
Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί ηχηρή υπόμνηση πως η χρήση της σεξουαλικής βίας ως πολεμικό όπλο και πολεμική τακτική σε ένοπλες συγκρούσεις συνιστά έγκλημα πολέμου και απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Σύμφωνα μάλιστα με το Καταστατικό της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (1988), και το Ψήφισμα 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (2008), ο βιασμός, η σεξουαλική δουλεία, η καταναγκαστική πορνεία, η καταναγκαστική εγκυμοσύνη και στείρωση και κάθε άλλη μορφή σεξουαλικής βίας, στο πλαίσιο εμπόλεμων καταστάσεων, ορίζονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.
Από την άλλη, σύμφωνα με πρόσφατα Ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την θέση των γυναικών στον πόλεμο, αλλά και σχετικές μελέτες διεθνών οργανισμών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, παρά τον ορισμό Ειδικής Εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την σεξουαλική βία σε ένοπλες συγκρούσεις το 2010, και τις παραινέσεις ή οδηγίες των διεθνών οργανισμών για την πρόληψη και καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας στις ένοπλες συγκρούσεις,
• η σεξουαλική κακοποίηση γυναικών και παιδιών εξακολουθεί να χρησιμοποιείται με απαράδεκτο τρόπο ως πολεμική τακτική σε εμπόλεμες περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο
• η σωματική και ψυχολογική σεξουαλική κακοποίηση κατά τη διάρκεια του πολέμου, έχουν καταστροφικές συνέπειες για τα θύματα, δεδομένου ότι αποτελούν αντικείμενο στιγματισμού, απόρριψης και κακομεταχείρισης, ενώ θεωρούνται ατιμασμένα και συχνά εκδιώκονται από τις κοινότητές τους ή ακόμη και δολοφονούνται,
• οι οικογένειες των θυμάτων πλήττονται επίσης ιδιαίτερα σκληρά, δεδομένου ότι θεωρούν ότι η σεξουαλική βία συνιστά ταπείνωση
• τα παιδιά που γεννιούνται μετά από βιασμό μπορεί να αποτελούν αντικείμενο απόρριψης – να εγκαταλείπονται ως βρέφη κατά την γέννησή τους ή ακόμη και να θανατώνονται
• οι δράστες σεξουαλικής βίας στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν ατιμώρητοι, διότι η σεξουαλική βία κατά των γυναικών αποτελεί συστηματική και συγκαλυμμένη πρακτική η οποία απολαμβάνει σχεδόν απόλυτης ατιμωρησίας, παρά το γεγονός ότι έχει οριστεί ως έγκλημα πολέμου.
Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης φέρνει με επιτακτικό τρόπο στο προσκήνιο τα αιτήματα των ριζοσπαστικών κινημάτων ειρήνης και των σύγχρονων φεμινιστικών κινημάτων που καταδικάζουν την συνεχιζόμενη χρήση της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών ως τακτική πολέμου και την ομηρία αμάχων ως ανθρώπινων ασπίδων στη διάρκεια συγκρούσεων. Ενώνουμε την φωνή μας με την δική τους και αγωνιζόμαστε:
• για την πρόληψη και πλήρη εξάλειψη της χρήσης της σεξουαλικής βίας ως όπλο πολέμου, καθώς και την συστηματική και ολοκληρωμένη υποστήριξη όλων των θυμάτων και την αποζημίωσή τους σύμφωνα με το διεθνές και εθνικό δίκαιο
• για την συγκρότηση ενός διεθνικού, αντιφασιστικού και φεμινιστικού μετώπου με πρόταγμα την ειρηνική συνύπαρξη στα Βαλκάνια, στην Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή και σε παγκόσμια κλίμακα και για να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος στην Συρία και στην Παλαιστίνη
• για την ενεργητική συμμετοχή ακτιβιστριών της ριζοσπαστικής αριστεράς σε ειρηνευτικές διαδικασίες και διαπραγματεύσεις και σε θέσεις – κλειδιά για την ειρήνη και την ασφάλεια
• για να μπει τέρμα στην ατιμωρησία των υπαίτιων της σεξουαλικής βίας και για την επιβολή αυστηρών κυρώσεων (διοικητικών και ποινικών) σε περιπτώσεις σεξουαλικής βίας σε ένοπλες συγκρούσεις, είτε πρόκειται για προσωπικό που υπηρετεί σε στρατιωτικές και ανθρωπιστικές αποστολές, είτε πρόκειται για μέλη των ενόπλων δυνάμεων ή εκπροσώπους διεθνών οργανισμών και ειρηνευτικών επιχειρήσεων
• για την προστασία, υποστήριξη και ενδυνάμωση των προσφυγισσών και των παιδιών τους που ζουν σε συνθήκες μεγάλης ευαλωτότητας και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να βιώσουν (και πάλι) έμφυλη βία σε κέντρα και δομές φιλοξενίας".
