Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.
Η Κέιτ Μάλενι και το πρώτο γυναικείο συνδικάτο στις ΗΠΑ. Η μετανάστρια - εργάτρια από την Ιρλανδία κατάφερε να οργανώσει εκατοντάδες εργαζόμενες στα καθαριστήρια ρούχων και να πετύχουν όλες μαζί μεγάλες απεργιακές νίκες από το 1864 που ιδρύθηκε το συνδικάτο. Το γυναικείο συνδικάτο έδειξε τον δρόμο για την αυτοοργάνωση και τα συνεταιριστικά σχήματα αψηφώντας τον ανηλεή πόλεμο των εργοδοτών που εκβίαζαν τις εργαζόμενες ότι αν ήθελαν να επιστρέψουν στις δουλειές τους, έπρεπε να αποσυρθούν από τον συνδικαλισμό
Στο δεύτερο συνέδριο του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με καθολικό αίτημα το εκλογικό δικαίωμα για όλες τις γυναίκες και την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων.
Στις 19 Μαρτίου 2011 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία με αίτημα το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες και την ανάδειξη τους σε δημόσια αξιώματα. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη. Από την πρώτη μεγάλη φεμινιστική διαδήλωση στις 8 Μαρτίου του 1857, που οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη πλημμύρισαν τους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας μέχρι και σήμερα, ο αγώνας των γυναικών για ισότητα είναι διαρκής.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Στην Κίνα καθιερώθηκε από τον Μάο Τσε Τούνγκ ως αργία μόνο για τις γυναίκες.
Στην πορεία του χρόνου η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας εμπορευματοποιήθηκε και εξέπεσε ως άλλη μια γιορτή αφορμή για κατανάλωση και έκφραση συμπάθειας προς τις γυναίκες.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Νέα διάσταση λαμβάνει τα τελευταία χρόνια που ανακτήθηκε ο διεκδικητικός χαρακτήρας της από το γυναικείο φεμινιστικό κίνημα καθώς το αίτημα της Ισότητας παραμένει ζητούμενο. Ήδη από πέρσι καθιερώθηκε η διοργάνωση «Φεμινιστικής Απεργίας» ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Με φόντο τις γυναικοκτονίες που αυξάνονται, την απουσία από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, την ανισότητα στους μισθούς και την αμφισβήτηση ακόμα και του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος από παραθρησκευτικές οργανώσεις και αναχρονιστικές στερεοτυπικές αντιλήψεις που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην κυβέρνηση της Ν.Δ. οι γυναίκες διεκδικούν όπως σημειώνει το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ:
-Ίση συμμετοχή γυναικών και ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων (50-50)
-Εξάλειψη βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Όχι άλλες γυναικοκτονίες.
-Δημόσιες πολιτικές και ισχυρό συμπεριληπτικό κράτος πρόνοιας για όλες τις γυναίκες χωρίς διακρίσεις.
- Πλήρη εργασία και ίση αμοιβή, με ασφάλιση και ίσα εργασιακά δικαιώματα.
-Δωρεάν ιατροφαρμακευτική φροντίδα και περίθαλψη.
-Προστασία της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
- Ένταξη της σεξουαλικής αγωγής στη μαθησιακή ύλη όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
- Δικαίωμα στην αντισύλληψη, την άμβλωση και τη γέννα.
- Εξάλειψη του σεξισμού και των διακρίσεων με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου.
- Συμμετοχή των γυναικών στο σχεδιασμό, στην ανάπτυξη και στις εφαρμογές των προγραμμάτων της τεχνητής νοημοσύνης.
- Ενσωμάτωση του φύλου στις περιβαλλοντικές και κλιματικές αλλαγές.
-Υποδοχή στην Ευρώπη όλων των προσφυγισσών-μεταναστριών.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, το 2018 87.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους ή από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους.
Με σύνθημα «απεργία στο σπίτι, απεργία στη δουλειά», γυναίκες, εργαζόμενες και άνεργες, φοιτήτριες και μαθήτριες, μέλη φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙΑ+ συλλογικοτήτων, συνδικάτων και σωματείων, πολιτικών οργανώσεων, δημοτικών σχημάτων, μετανάστριες και προσφύγισσες, αλλά και άντρες αλληλέγγυοι, καλούνται την Κυριακή 8 Μαρτίου να συμμετάσχουν για δεύτερη χρονιά στη χώρα μας, στην Παγκόσμια Φεμινιστική Απεργία 2020 στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Κλαυθμώνος από τη «Συνέλευση 8 Μάρτη» και την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Οι φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις έχουν ανακοινώσει περισσότερες από 700 κινητοποιήσεις την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, ενώ σήμερα θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για τις γυναίκες σε τουλάχιστον 100 ισπανικές πόλεις.
Φεμινιστική Απεργία από Παραγωγική και Αναπαραγωγική Εργασία!
Στις 10:30 ξεκινάμε από την Καπνικαρέα και μοιράζουμε τρικάκια στις σερβιτόρες των Κυριακάτικων καφέ
Με τις Σερβιτόρες είμαστε μαζί!
Και
Λίγο πριν ξεκινήσει η πορεία τρώμε συλλογικά με τις κουζίνες Mano Aperta και ο Άλλος Άνθρωπος
Απεργία στην Κουζίνα!
Συνέλευση φεμινιστικών και εργατικών συλλογικοτήτων
Συμμετέχει η Καμία Ανοχή
Αναλυτικά η ανακοίνωση των γυναικών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς:
«Εμείς, οι γυναίκες του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και υποστηρίζουμε όλες τις κινητοποιήσεις που οργανώνουν τα φεμινιστικά κινήματα στην Ευρώπη.
Σήμερα, αντιμετωπίζοντας την ανάκαμψη της ακραίας και συντηρητικής δεξιάς, πρέπει να επαγρυπνούμε και να είμαστε σε θέση μάχης. Επιπλέον, η πατριαρχική κουλτούρα εξακολουθεί να διατηρείται από το σχολικό σύστημα και από τις περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες που διευκολύνουν τη χειραφέτησή μας. Πρέπει να πολεμήσουμε ενάντια σε αυτό το καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα που μας στερεί τα δικαιώματα μας!
Σήμερα, η Φεμινιστική Απεργία πηγαίνει πέρα από την απεργία για την ανισότητα στη μισθωτή εργασία. Αυτή η απεργία τοποθετεί την εργασία για τη φροντίδα στο προσκήνιο: καθημερινή, απλήρωτη και αόρατη, αλλά εξακολουθεί να είναι ο κινητήρας της οικονομίας. Ας δείξουμε λοιπόν ότι όταν οι γυναίκες σταματούν και ο κόσμος σταματά!
Ποιο είναι το νόημα να ζούμε σε μια κοινωνία που έχει ως κανονικότητα την αστάθεια στις συνθήκες ζωής των γυναικών;
Επαναβεβαιώνουμε τα δικαιώματά μας να διαθέτουμε ελεύθερα το σώμα μας, να ελέγχουμε τη γονιμότητά μας, να αποφασίζουμε για τη σεξουαλικότητά μας και για τη σχέση μας με τη μητρότητα.
Απαιτούμε, για όλες, την πρόσβαση σε δωρεάν άμβλωση, καθώς και την απόσυρσή της από τους ποινικούς κώδικες. #MyBodyMyChoice
Απαιτούμε αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο #MeToo, ακούγοντας τις φωνές των θυμάτων #YoTeCreo, καθώς και την αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία θεσπίζοντας την αποτελεσματική τιμωρία της από το νόμο #NiUnaMenos.
Απαιτούμε αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, το τέλος της υπερβολικής εκπροσώπησης των γυναικών στις υποτιμημένες θέσεις μερικής απασχόλησης και το τέλος των συντάξεων φτώχειας. Αρνούμαστε να αναλαμβάνουμε την οικιακή εργασία και τη φροντίδα των άλλων, για την οποία ούτε τα κράτη ούτε οι άνδρες αναλαμβάνουν τη συνυπευθυνότητα. Απαιτούμε ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας που να υποστηρίζει τις οικογένειες.
Απαιτούμε το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου συστήματος που καταστρέφει τη ζωή μας και τον πλανήτη. Οι πρώτοι άνθρωποι που πλήττονται από τις κλιματολογικές και οικολογικές κρίσεις είναι οι πιο επισφαλείς και είναι οι γυναίκες. Δεν θα υπάρξει κλιματική και κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς πραγματική ισότητα.
Ζητάμε να τερματιστεί η λιτότητα και οι πόλεμοι που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών, από τη διακίνηση μέχρι τη μετανάστευση. Σε όλα τα δεινά μας, οι ίδιοι ένοχοι!
Είναι καιρός να οικοδομήσουμε έναν διεθνισμό βασισμένο στην αλληλεγγύη, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την προστασία της ζωής όλων των γυναικών! Ακολουθούμε το μονοπάτι που έχουν χαράξει θαρραλέες γυναίκες όπως η Ρόζα Λούξεμπουργκ, προκειμένου να συγκλίνουμε και να οικοδομήσουμε "έναν κόσμο όπου είμαστε κοινωνικά ίσοι, ανθρώπινα διαφορετικοί και εντελώς ελεύθεροι"».
Γκουτέρες: Η ισότητα των φύλων δύναμη αλλαγής
Η ισότητα των φύλων είναι μέσο επαναπροσδιορισμού και δύναμη αλλαγής που θα αποβεί προς όφελος όλων, τονίζει στο μήνυμά του ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αν. Γκουτέρες και διαμηνύει πως είναι «ώρα να σταματήσουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τις γυναίκες και να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα συστήματα που τις εμποδίζουν να πετύχουν αυτά που μπορούν».
Στο μήνυμά του ο Αντόνιο Γκουτέρες αφού διαπιστώνει πως τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, από την κατάργηση νόμων που επέβαλαν διακρίσεις μέχρι την αύξηση του ποσοστού των κοριτσιών στα σχολεία, υπογραμμίζει πως «τώρα όμως αντιμετωπίζουμε μία μεγάλη οπισθοδρόμηση».
Διαβάστε επίσης:
Πλήθος κόσμου στην πορεία για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
