Η επανασύσταση της Κ.Ο. του Ποταμιού έδωσε μια «ανάσα» στον Στ. Θεοδωράκη, να δείξει προς τους οπαδούς του ότι το κόμμα του, παρά τα μεγάλα πλήγματα που δέχτηκε φτάνοντας κοντά στην εξαφάνιση, παραμένει ζωντανό και διεκδικεί την επιστροφή του.
Κομβικός σταθμός όμως για τον απώτερο σκοπό της παραμονής του Ποταμιού στη Βουλή είναι η δυναμική που θα καταγράψει στις ευρωεκλογές. Η εκλογή ευρωβουλευτών θα ενισχύσει ακριβώς αυτή την εικόνα της μάχης που δεν έχει χαθεί, αλλά συνεχίζεται από νέα αφετηρία.
Η στρατηγική του Στ. Θεοδωράκη ενόψει των ευρωεκλογών, και η οποία θα συνεχιστεί και στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές, εστίασε εξαρχής στην αντιπαράθεση με τη Ν.Δ. και τον Κυρ. Μητσοτάκη. Με προμετωπίδα την προοδευτική επιλογή του Ποταμιού στη Συμφωνία των Πρεσπών, εν αντιθέσει φυσικά με τη στάση της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛΛ., ο Στ. Θεοδωράκης χρησιμοποιεί ως ισχυρότερο επιχείρημά του τη συντηρητική διολίσθηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκειμένου να αποδείξει την υποκριτική απεύθυνση που επιχειρεί ο αρχηγός της για δήθεν προοδευτικά καλέσματα προς τους ψηφοφόρους του Κέντρου. Στο ίδιο πλαίσιο, και δεδομένου ότι το Ποτάμι στηρίζει την ατζέντα Μακρόν στις ευρωεκλογές, επιτέθηκε με κάθε ευκαιρία στον υποψήφιο του ΕΛΚ για την προεδρία της Κομισιόν Μ. Βέμπερ και μέσω αυτού στον ομογάλακτό του Κυρ. Μητσοτάκη, τον οποίο κατηγορεί ότι συντάσσεται με έναν υποψήφιο οι θέσεις του οποίου είναι εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Με την παράλληλη επίθεσή του προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τις διευκρινίσεις ότι «δεν είμαι στην ίδια βάρκα με τον ΣΥΡΙΖΑ», ο Στ. Θεοδωράκης θέλει να δείξει ότι ο κεντροδεξιός ψηφοφόρος, ο προοδευτικός κεντρώος ψηφοφόρος που δεν θα επιλέξει ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να ελπίζει τίποτα από τη ΝΔ, αλλά από το Ποτάμι. «Το Ποτάμι πρέπει να είναι κρίσιμος παράγων ώστε η χώρα μετά τις εθνικές εκλογές να γείρει στο Κέντρο και να μη μετακυλήσει στη Δεξιά» αναφέρει.
