Δεν προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι το Ποτάμι πρώτο εντόπισε και ανέδειξε τη λογοκρισία που έκανε η Ν.Δ. στο "ενημερωτικό σημείωμά" της για τις δηλώσεις του υποψηφίου του ΕΛΚ για την Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ αφαιρώντας την αναφορά του ότι "η Ευρώπη καλωσορίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών".
"Είναι προφανές ότι το καλωσόρισμα του κ. Βέμπερ στη συμφωνία απέχει πολύ από το 'έγκλημα' και 'προδοσία' που συνεχίζει να χρησιμοποιεί η Ν.Δ. για τη Συμφωνία των Πρεσπών" σχολίασε εύλογα. Μερικές μέρες νωρίτερα επέκρινε τη στήριξη του Κυρ. Μητσοτάκη προς τον Μ. Βέμπερ σχολιάζοντας ότι αυτά που έλεγε εναντίον των Ελλήνων ήταν "χειρότερα και από αυτά που έλεγε ο κ. Σόιμπλε".
Ομοίως δεν προκάλεσε εντύπωση ούτε το γεγονός ότι μόλις μια μέρα νωρίτερα, με αφορμή το θέμα Κυμπουρόπουλου - Πολάκη, ο Στ. Θεοδωράκης, αφού άσκησε κριτική στον υπουργό, δεν παρέλειψε να επιτεθεί και στη Ν.Δ. επί της ουσίας του ζητήματος. Κάτι που δεν έκαναν ποτέ το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και η Φ. Γεννηματά, η οποία αρκέστηκε να επιρρίψει ευθύνη στον Κυρ. Μητσοτάκη (μαζί και στον Αλ. Τσίπρα) περί επιχείρησης "πόλωσης". Έτσι ο επικεφαλής του Ποταμιού είπε ότι το κόμμα του στην πράξη μέσα στη Βουλή αποδεικνύει τη θέλησή του "το δικαίωμα του ενός να είναι δικαίωμα" πως "η Ν.Δ. κρύφτηκε στο παρελθόν όταν την καλέσαμε να υποστηρίξει κάποια δικαιώματα..." και πως "ήταν απούσα από τις μάχες για τα ατομικά δικαιώματα".
Αρχής γενομένης από την ομιλία του κατά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Στ. Θεοδωράκης έδειξε ότι μια βασική επιλογή του Ποταμιού μπροστά στις εκλογές θα ήταν να επενδύσει στην κριτική του για τον ακραίο κατήφορο της Ν.Δ. προς τα δεξιά.
Έκτοτε φροντίζει σε κάθε ευκαιρία να "ξεγυμνώνει" τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προκειμένου να επισημάνει αυτή την πραγματικότητα στους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους. Να τους καταδείξει δηλαδή ότι το φιλελεύθερο κεντροδεξιό προφίλ που κατά βάση θέλει να προβάλει ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι μια φενάκη.
Με άλλα λόγια, στο σπριντ προς τις ευρωεκλογές και τις εθνικές κάλπες ο Στ. Θεοδωράκης προσπαθεί να προσεγγίσει αυτό το κοινό με το επιχείρημα πως το Ποτάμι είναι εκείνο που μπορεί να εκπροσωπήσει τους πραγματικά προοδευτικούς φιλελεύθερους κεντροδεξιούς πολίτες που απορρίπτουν την Ακροδεξιά, την υστερική αντιπολίτευση προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές εξαλλοσύνες.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού πολύ συχνά υπενθυμίζει ότι στην παράταξή του υπάρχει τόσο το κεντροαριστερό όσο και το κεντροδεξιό πρόσημο, υποστηρίζοντας ότι και στα δύο μέρη μπορεί να εντοπιστεί η πρόοδος, η οποία τελικά κρίνεται από τις έμπρακτες θέσεις που με την ψήφο της στη Βουλή αποδεικνύει κάθε πολιτική δύναμη. Σε αυτά τα δύο κοινά προσπαθεί να ενισχύσει την απεύθυνσή του, συνυπολογιζομένων όλων των δυσκολιών με τις οποίες ξεκίνησε το προεκλογικό "κατοστάρι".
Έπειτα από το "διαζύγιο" με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ο Στ. Θεοδωράκης γνωρίζει ότι ως προς το κεντροαριστερό κοινό μπορεί να απευθυνθεί σε κόσμο του ΠΑΣΟΚ που διαφωνεί πλήρως με τις συντηρητικές επιλογές του ΚΙΝ.ΑΛΛ., με κορυφαία την καταψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Κοινό προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό, στο οποίο όμως ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει απευθυνθεί με τον ισχυρότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο έπειτα και από τη διαδικασία της "Γέφυρας".
Παράλληλα γνωρίζει ότι οι ψηφοφόροι από τη συντηρητική μεριά του πολιτικού φάσματος, που ως απογοητευμένοι δεξιοί από την προεδρία Μητσοτάκη αναζητούν εναλλακτική, δεν θα κατευθυνθούν προς το κόμμα της Φ. Γεννηματά και την όψιμη μικροπολιτική "πατριωτική" στροφή του. Συνεπώς, εκτιμά ότι σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν περισσότερα περιθώρια για να προσπαθήσει να πείσει ότι εκείνος μπορεί να τους εκπροσωπήσει αυθεντικά.
Παράλληλα -και στο ίδιο πλαίσιο- ο Στ. Θεοδωράκης προσπαθεί εναγωνίως να "απαντά" ότι η στάση του υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν συνιστά προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και δήλωσε ευθέως προ ημερών ότι "δεν είμαστε στην ίδια βάρκα με τον κ. Τσίπρα", δείχνοντας με σαφήνεια πως ο μετεκλογικός προσανατολισμός του γέρνει προς τη Ν.Δ., την οποία κάλεσε να σκεφτεί: "Θα είναι με τον Βελόπουλο ή με το Ποτάμι;".
