Του Ολύμπιου Δαφέρμου
Επέτειος: αναστοχασμός αν μη τι άλλο. Και πολύ περισσότερο αν συμμετείχες ο ίδιος. Αν εσύ είδες στην εξέγερση όσα ήθελες να δεις: υποκειμενικά και αντικειμενικά. Αλήθεια και φαντασία, επιθυμίες και απογοητεύσεις. Όλα μαζί σε απογείωναν και σε λίγο σε προσγείωσαν ανώμαλα. Τότε που οι ελπίδες, οι ιδεολογίες της αμφισβήτησης και οι προσδοκίες ενός φωτεινού μέλλοντος σε ζωντάνευαν. Τότε που υποχωρούσε το ατομικό υπέρ του συλλογικού. Τότε που η αυτονομία του κινήματος σε ανύψωνε στα σύννεφα της χειραφέτησης. Τότε που λειτουργούσες απόλυτα δημοκρατικά, δίχως εκπροσώπους, αντιπροσώπους, εξουσιαστές ή τις σοφές καθοδηγήσεις που τα ήξεραν όλα και εκ των προτέρων. Τότε που οι διαφορετικές απόψεις πλούτιζαν το κίνημα και, βεβαίως, δεν ήταν υπό διωγμό. Τότε που στο αντιαυταρχικό, αντι-ιεραρχικό κίνημα αισθανόσουν συμμέτοχος σ’ όλες τις αποφάσεις, δράσεις και αγώνες. Τότε που η αλληλεγγύη και η ανιδιοτέλεια ήταν αυτονόητη στάση ζωής. Τότε που ήμασταν έτοιμοι για άλμα στον ουρανό.
Τώρα τι; Μετά την κατάρρευση των ολοκληρωτικών σοβιετικών καθεστώτων έσβησε το άστρο όλων συλλήβδην των ιδεολογιών της αμφισβήτησης. Ο νεοφιλελευθερισμός, ιδεολογικά κυρίαρχος (πείθει ακόμη και τα θύματά του), καλπάζει και μαζί με την παραγωγή απίστευτου πλούτου παράγει φτώχεια, μιζέρια, ανεργία και τραυματική ανισότητα. Δεν υπόσχεται τίποτα για τους πολλούς. Αντίθετα, τους βυθίζει στην ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και τη μιζέρια. Πού είναι η Αριστερά να αντισταθεί; Να δώσει ελπίδα, θάρρος, έμπνευση και αγωνιστικότητα σε όλους τους αδικημένους τούτου του κόσμου; Αμήχανη συρρικνώνεται και βογκούσα τής φορτώνεται η εγκληματική σταλινική πολιτική. Πώς να σηκώσει κεφάλι; Το κενό της αμφισβήτησης το καλύπτει δυστυχώς το φίδι του κακού. Ξετρύπωσαν οι εγκληματικές ιδεολογίες του ναζισμού και του φασισμού και παριστάνουν τους προστάτες των θυμάτων της απάνθρωπης νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής. Και πείθουν σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Λες και η Ιστορία δεν διδάσκει. Λες και δεν ξέρουμε ότι όπου κυβέρνησαν αυτές οι απάνθρωπες ιδεολογίες όχι μόνο δεν έδρασαν αντισυστημικά, αλλά επιπλέον βύθισαν στον πόλεμο, στη βία και την εγκληματικότητα την ανθρωπότητα. Και τώρα τι λες; Που λέει και ο ποιητής...
