Την ανάγκη μιας "αριστερής αντεπίθεσης", ενός νέου κύματος, δηλαδή, αριστερού και οικολογικού ριζοσπαστισμού, τονίζει η πρωτοβουλία των 53+ για την περίοδο μετά τα Μνημόνια στην απόφαση της πανελλαδικής σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο. Παράλληλα αναφέρονται στο ευρωπαϊκό και διεθνές σκηνικό, στη σχέση με την Τουρκία, στην επιτακτική ανάγκη επίλυσης των όποιων διαφορών με τους βόρειους γείτονες.
"Η πορεία μέχρι τον Αύγουστο, ο σχεδιασμός της μεταμνημονιακής περιόδου, αλλά και τι θα συμβεί μετά, σχηματοποιούν το πεδίο, στο οποίο μπορεί, και ασφαλώς πρέπει, να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο" επισημαίνουν οι 53+. Όπως τονίζουν, στόχος για να δοθεί η μάχη στο κοινωνικό και ταξικό πεδίο από κυβέρνηση, κόμμα και κίνημα είναι η βελτίωση στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο της θέσης του κόσμου της εργασίας.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο "μετά", στην "τομή" της εξόδου, το οποίο, όπως τονίζουν, προϋποθέτει διεξοδική συζήτηση εντός του κόμματος, δημόσιο διάλογο, όραμα και αξίες, "ως δρόμος και όχι ως μια στιγμή", με αφετηριακό σημείο στο έδαφος της Αριστεράς. "Η έξοδος από το 'πρόγραμμα', το οποίο ασφαλώς δεν ήταν ούτε για μια στιγμή ιδιοκτησία της Αριστεράς, αποτελεί σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο μια σημαντική τομή" σημειώνεται. Ωστόσο οι 53+ δηλώνουν την ανησυχία τους για το "μνημονιακό υπόστρωμα που αναμφίβολα έχει περικυκλώσει όχι μόνο το παρόν, αλλά ώς ένα βαθμό και το ορατό μέλλον".
Δρόμος με συνεχή εμπόδια
Όπως τονίζεται, η έξοδος από το μνημονιακό πρόγραμμα σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας στην Ε.Ε. δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση, αλλά "δρόμος με συνεχή εμπόδια". Ταυτόχρονα, θέτοντας τους άξονες για το "μετά", υπογραμμίζουν την ανάγκη διεύρυνσης και επανασυσπείρωσης του κοινωνικού "ακροατηρίου" και τις κοινωνικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ.
"Η πολυπόθητη 'έξοδος' δεν απαιτεί 'καθαρό τοπίο', που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει, αλλά ενότητα των δυνάμεών μας, ξεκάθαρη πολιτική, στοχοπροσήλωση, ειλικρίνεια, τομές και ρήξεις εκεί που χρειάζεται", σημειώνεται. Σε αυτό το πλαίσιο τονίζουν την ανάγκη δραστικής απομείωσης του χρέους χωρίς νέα προαπαιτούμενα. "Τα υπέρογκα πρωτογενή πλεονάσματα, που όσο υπάρχουν θα δυσκολεύουν τις προσπάθειες ανάκαμψης της πραγματικής οικονομίας, οι πλειστηριασμοί και η ανασφάλεια για την πρώτη κατοικία, οι ιδιωτικοποιήσεις, τα μέτρα και τα αντίμετρα, οι συντάξεις κ.ά. είναι ζητήματα για τα οποία ασφαλώς θα χρειαστούν συζήτηση και επαναδιαπραγμάτευση" υπογραμμίζεται. Στον αντίποδα, επισημαίνεται η ανάγκη για προστασία των αδυνάμων και του νομοθετικού πλαισίου προστασίας της κατοικίας των αδύναμων οικονομικά οφειλετών. "Η λιτότητα δεν καταπολεμάται με λιτότητα" αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Διεθνές περιβάλλον
Η συζήτηση των 53+ περιλαμβάνει και τη διεθνή συγκυρία. Όπως σημειώνουν, η συζήτηση "δεν γίνεται σε ένα ευνοϊκό για την Αριστερά πολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον", αναφέροντας τις εξελίξεις στη Συρία και τη Μ. Ανατολή. Την ίδια στιγμή, επισημαίνεται η αναθέρμανση των εθνικισμών στην Ευρώπη τονίζοντας πως "η Άκρα Δεξιά και οι ναζιστικές συμμορίες κερδίζουν έδαφος".
Στην ίδια ανάλυση επισημαίνεται ότι, παρά τις αμφισβητήσεις, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός παραμένει κυρίαρχος. Ταυτόχρονα ασκούν κριτική όσον αφορά τον ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας, η οποία "τραυματισμένη, όπως φάνηκε δυστυχώς και στη Γερμανία -με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως αυτή του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας- παραμένει προσδεδεμένη στο άρμα της ευρωπαϊκής νεοφιλελεύθερης Δεξιάς".
Παράλληλα τονίζεται ότι οι διεργασίες Μακρόν- Μέρκελ για τη λείανση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη "δεν αποτελούν ελπίδα ούτε μπορεί να αφορά τη ριζοσπαστική ευρωπαϊκή Αριστερά". "Το ενδεχόμενο πρόσδεσης της Αριστεράς, με τον έναν ή άλλο τρόπο, στο όχημα μιας πορείας προς έναν δήθεν πολιτικό ορθολογισμό, θα οδηγούσε σε βίαιη μετάλλαξη, θα τη μετέτρεπε σε συμπληρωματική δύναμη ενός συστήματος, που αμφισβητείται πανταχόθεν" σημειώνουν οι 53+.
Αναφορικά με το ζήτημα της Τουρκίας τονίζεται η ανάγκη για ψυχραιμία, σύνεση και πρωτοβουλίες συγκρότησης ενός πολύμορφου κινήματος ειρήνης σε Ελλάδα και Ευρώπη. "Ερασιτεχνισμοί, επιπολαιότητες, πρακτικές παλαιάς κοπής, πολεμική ορολογία, γραφικότητες, όπου δεν θα δίναμε σημασία, αν δεν ήταν στην παρούσα φάση επικίνδυνες, δεν έχουν σχέση με τη δική μας Αριστερά και επιπλέον θέτουν το όριο αντοχής των πολιτικών μας συμμαχιών" υπογραμμίζουν οι 53+. Παράλληλα κάνουν λόγο για αποφασιστικά βήματα στην επίλυση των διαφορών με την Αλβανία και την ΠΓΔΜ με βάση τις αξίες της Αριστεράς, όπως ο διεθνισμός και η συναδέλφωση των λαών.
Μπορούμε και αλλιώς
Σύμφωνα με τους 53+, βασικό στοιχείο της συνολικής προσπάθειας είναι η συγκρότηση μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη που θα βασίζεται στον σεβασμό, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά και τα εργασιακά δικαιώματα. "Οι παρεμβάσεις και τα συμπεράσματα από τα περιφερειακά συνέδρια, που έγιναν σε όλη την Ελλάδα, μπορούν να διαμορφώσουν ένα θετικό τοπίο μετά τον Αύγουστο, αν πράγματι ενσωματώσουν τις δικές μας αξίες, κόντρα σε νεοφιλελεύθερες επιλογές" σημειώνεται. Ως κεντρικό θέμα του στρατηγικού σχεδίου τίθεται το ζήτημα της εργασίας, με τη μείωση της ανεργίας, την αντιμετώπιση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας, την αύξηση του βασικού μισθού και τις συλλογικές συμβάσεις.
"Το μετά δεν μπορεί να αγνοήσει το πριν" επισημαίνουν οι 53+, κάνοντας λόγο για ανάγκη "ειλικρίνειας, αναστοχασμού, αυτοκριτικής, παραδοχής των λαθών που έγιναν, των καθυστερήσεων και των άχρηστων υποχωρήσεων σε τομείς και πλευρές που η κυβέρνηση είχε ελευθερία κινήσεων". Μεταξύ άλλων επισημαίνεται η ανάγκη προοδευτκής συνταγματικής μεταρρύθμισης, του διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας και μεγάλες θεσμικές τομές προς όφελος "των πολλών και του αόρατου, παροπλισμένου κόσμου", φέρνοντας ως παράδειγμα την τομή στην Υγεία με την κάλυψη των ανασφάλιστων. Τονίζεται ακόμη πως πρέπει να υπάρξουν ιδεολογικές συγκρούσεις που να ανοίγουν τον δρόμο στον μετασχηματισμό κράτους και κοινωνίας.
"Μπορούμε κι αλλιώς, μακριά από αχρείαστες ισορροπίες και συμβιβασμούς, που συμβάλλουν στην απαξίωση ή στην αίσθηση ότι είναι όλοι ίδιοι" σημειώνουν, τονίζοντας τα "δείγματα γραφής", όπως οι νόμοι για την ιθαγένεια, τον αντιρατσιστικό νόμο, το σύμφωνο συμβίωσης, τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ', την ουσιαστική κατάργηση φυλακών ανηλίκων και τη φαρμακευτική κάνναβη.
Oλόκληρο το κέιμενο δημοσιεύεται στο commonality.gr
