Με δύο βασικά εσωτερικά μέτωπα βρίσκεται αντιμέτωπη η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής μόλις έναν μήνα έπειτα από το ιδρυτικό συνέδριο και ενώ οι ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο, καθιστώντας πολλαπλάσια την πίεση που δέχεται.
Το πρώτο σκέλος αφορά τις σχέσεις του νέου φορέα με τα δύο μεγάλα κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ., τόσο σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο όσο και σε μακροπρόθεσμο. Δηλαδή τόσο αναφορικά με μείζονα θέματα που προκύπτουν στην τρέχουσα περίοδο (“Μακεδονικό”, συνταγματική αναθεώρηση) και τη στάση που θα πρέπει να επιλέξει σε αυτά, όσο και αναφορικά με τις μετεκλογικές συνεργασίες. Το δεύτερο σκέλος συνδέεται άρρηκτα με το πρόβλημα που εξαρχής εντοπίζεται στο εγχείρημα της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς μέσω της διεύρυνσης της ΔΗ.ΣΥ.: Η οργανωτική διάρθρωση και, άρα, η πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος Αλλαγής.
Το δεύτερο σκέλος αφορά την κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ και των επιλογών της επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ. επί των άλλων συνεργαζόμενων κομμάτων. Ο Στ. Θεοδωράκης, ο Θ. Θεοχαρόπουλος και ο Γ. Καμίνης εξέφρασαν προβληματισμό στο τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο για “πασοκοποίηση” του νέου φορέα. Αφορμή στάθηκε η απόφαση της Φ. Γεννηματα να ορίσει στις θέσεις του γραμματέα, του εκπροσώπου Τύπου και του διευθυντή του ΚΙΝ.ΑΛΛ. τρία στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστική ήταν και η απάντηση του εκπροσώπου του Ποταμιού Δ. Τσιόδρα στον Ανδ. Λοβέρδο ότι “αν όντως το Κίνημα Αλλαγής γίνει ένα κλειστό club νυν και πρώην μελών ΠΑΣΟΚ, τότε οι εκτός ΠΑΣΟΚ (οποιασδήποτε εκδοχής) δεν χωράνε. Δεν ξεκινήσαμε γι' αυτό... Ούτε ο κόσμος ζητάει αυτό...”. Το ζήτημα δεν αποκλείεται να απασχολήσει τη σημερινή πρώτη συνεδρίαση της Κ.Ε. του νέου φορέα.
Η ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχει καταλήξει από νωρίς σε μια στρατηγική με την οποία εκτιμά πως θα μπορεί επ’ άπειρον (δηλαδή έως τις επόμενες εκλογές) να αποφεύγει απαντήσεις στα κρίσιμα πολιτικά διλήμματα: με ποιους και με τι πρόσημο. Το τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο επαναβεβαίωσε τη θέση της “αυτόνομης πορείας” της αποφυγής μετώπου είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με τη Ν.Δ., αλλά και του στόχου για εθνική συνεννόηση μετά τις εκλογές ανάλογα με τους συσχετισμούς που θα έχει διαμορφώσει ο λαός με την ψήφο του και στη βάση μιας “προοδευτικής” πρότασης σημείων, επί των οποίων θα ζητήσει από το πρώτο και το δεύτερο κόμμα να συμφωνήσουν. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή διαχωρίστηκε το θέμα των συνεργασιών από το θέμα των συναινέσεων στα εθνικά θέματα και σε σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, δείχνοντας έτσι ότι ο νέος φορέας θέλει να διατηρήσει περιθώρια ευελιξίας για συμφωνία με κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Το ενδιαφέρον εν προκειμένω έγκειται στο γεγονός ότι η απόφαση του Π.Σ. ήρθε λίγο μετά την πρόταση Σαμαρά για μετεκλογική συνεργασία της Ν.Δ. με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Την ίδια στιγμή, όμως, το πρόβλημα στο στίγμα του νέου φορέα έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι δεν απορρίπτει τη συνεργασία ούτε με το ένα κόμμα ούτε με το άλλο. Δηλαδή, τελικά, δεν απορρίπτει απαραίτητα το περιεχόμενο της πρότασης Σαμαρά.
Έτσι, όσο η Φ. Γεννηματά θα επιδίδεται σε ασκήσεις εσωκομματικών ισορροπιών με τη χρήση της ουδέτερης γραμμής των “ίσων αποστάσεων” απέναντι σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, τόσο οι εσωκομματικοί παίκτες που δείχνουν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση μετεκλογικών συγκλίσεων θα εντείνουν τις παρεμβάσεις τους και θα μεγεθύνουν το πρόβλημα. Ήδη ο Ανδ. Λοβέρδος υποστήριξε δημόσια την παρέμβαση του πρώην προέδρου της Ν.Δ., δηλώνοντας ότι “ήταν ένας πολύ καλός πρωθυπουργός” και ότι “εμείς δεκανίκι στον ΣΥΡΙΖΑ της πτώσης δεν πρόκειται να γίνουμε". Όσο για τον Ευ. Βενιζέλο, ο πρώην αντιπρόεδρος και ο πρώην πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ μοιράζονται το τελευταίο διάστημα ακόμα και την ίδια επιχειρηματολογία...
