Και επειδή, όπως και να το κάνουμε, οι χοροί δεν κρατούν για πάντα, ούτε και η ευφορία που το καλό τραγούδι μάς κερνά, έρχεται η στιγμή να κάνουμε και έναν απαραίτητο απολογισμό για το τι μπορούμε και το τι δεν μπορούμε. Όπως πριν από περίπου εννέα μήνες, όταν οι διαμαρτυρίες κάποιων αγανακτισμένων και εξαπατημένων γονιών είχαν αναγκάσει το υπουργείο Παιδείας να στείλει στον εισαγγελέα και στη Δικαιοσύνη τις καταγγελίες πολιτών για το περίφημο και πολυδιαφημισμένο "Όλοι μαζί μπορούμε" της πανελλήνιας ομοσπονδίας των ιδιοκτητών φροντιστηρίων (ΟΕΦΕ) και τα μέσα ενημέρωσης του Ομίλου ΣΚΑΪ για 5.000 υποτροφίες σε φτωχά παιδιά που δεν δόθηκαν ποτέ.
Αξίζει να θυμηθούμε την υπόθεση που τον Νοέμβριο του 2016 πέρασε στα ψιλά της επικαιρότητας και αφορούσε τις καταγγελίες γονέων πως, “αντί 5.000 υποτροφιών που ανακοίνωσε η ΟΕΦΕ και προέβαλε κατά κόρον ο ΣΚΑΪ, με δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά μηνύματα και με συνεχείς εμφανίσεις του προέδρου της ομοσπονδίας Γιάννη Βαφειαδάκη, από τις αρχές Αυγούστου μέχρι τις ημέρες των τεστ στην καλύτερη περίπτωση δόθηκαν τελικά 952”. Τότε, λοιπόν, ο γενικός γραμματέας του ΥΠΠΕΘ Γιάννης Παντής είχε καταθέσει αναφορά στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών για πιθανή “απάτη των 5.000 υποτροφιών” φροντιστηριακής εκπαίδευσης σε μαθητές της Α' και της Β' Λυκείου από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα κατά την υλοποίηση προγράμματος υποτροφιών από την Ομοσπονδία Εκπαιδευτών Φροντιστών Ελλάδας και τον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ μέσω της πρωτοβουλίας “Όλοι μαζί μπορούμε”. Για “επιδέξια διαφημιστική καμπάνια” φροντιστηρίων και ΜΜΕ έκαναν λόγο τότε κύκλοι του υπουργείου Παιδείας, αλλά και της ΟΙΕΛΕ, που, μεταξύ άλλων, κατήγγειλε ότι “με την έναρξη της κρίσης, οι εκπρόσωποι των φροντιστών μείωσαν τις αποδοχές των εκπαιδευτικών έως και πάνω από 60% (το ωρομίσθιο των 11 ευρώ που προέβλεπε η τελευταία ΣΣΕ έπεσε στα περίπου 5 ευρώ μεικτά)”, κάνοντας λόγο για “αδήλωτη εργασία που αγγίζει ίσως και το 40% σε όλη τη χώρα, απλήρωτη εργασία, εξαναγκασμό δουλειάς σε αργίες και διακοπές και ασφαλιστική εξαθλίωση”.
Κάποια στιγμή, φαντάζομαι, θα μάθουμε και το αποτέλεσμα της εισαγγελικής έρευνας για τη συγκεκριμένη υπόθεση, που μας υποχρέωσε να αντιμετωπίζουμε με καχυποψία κάποιες εξάρσεις αλληλεγγύης από φορείς που, πριν το “Όλοι μαζί μπορούμε”, είχαν υιοθετήσει με φανατισμό το “όλοι μαζί τα φάγαμε”.
