Η ώρα της αλήθειας θα σημάνει αύριο για τους δανειστές, οι οποίοι καλούνται να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να καταλήξουν σε μια βιώσιμη λύση για το χρέος, που θα ανοίξει τον δρόμο για την οριστική έξοδο της Ελλάδας από την επτάχρονη κρίση. Η προσδοκώμενη «συνολική» πολιτική συμφωνία στο αυριανό Εurogroup αναμένεται να έρθει ως αποτέλεσμα μιας σειράς από παρασκηνιακές συνομιλίες σε όλα τα επίπεδα κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου, οι οποίες θα συνεχίζονται μέχρι και αύριο το απόγευμα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αξιωματούχου που βρίσκεται κοντά στις διαπραγματεύσεις, το τελικό σύνθημα για την επίτευξη συμφωνίας θα πρέπει να δοθεί απευθείας από το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον, καθώς πρόκειται για ζητήματα που, όπως έλεγε χαρακτηριστικά, «μπορούν να λύσουν μόνο η Κριστίν Λαγκάρντ και η Άνγκελα Μέρκελ».
Σε αυτό το πλαίσιο, ένδειξη «επιτυχούς κατάληξης» θα αποτελούσε για όλους στις Βρυξέλλες η συμμετοχή της Κριστίν Λαγκάρντ στην αυριανή συνεδρίαση, κάτι που όμως μέχρι και την Παρασκευή το βράδυ δεν είχε αποφασιστεί.
«Κατά τη γνώμη μου, η κ. Λαγκάρντ θα πρέπει να είναι παρούσα και αυτό θα δείξει την πρόθεση του ΔΝΤ να υπάρξει συμφωνία» έλεγε πηγή της Ευρωζώνης, προσθέτοντας ότι, ως συνήθως, η «επιτυχία» ή όχι των διαπραγματεύσεων θα κριθεί σε διμερείς ή πολυμερείς συναντήσεις στο περιθώριο της συνεδρίασης στις οποίες θα βοηθούσε να παρευρίσκεται η Κ. Λαγκάρντ και όχι να συμμετάσχει μέσω τηλεδιάσκεψης.
Σε κάθε περίπτωση, στις Βρυξέλλες υπάρχει κοινή πεποίθηση ότι όλα θα κριθούν την τελευταία στιγμή, καθώς οι συζητήσεις θα είναι εξαιρετικά δύσκολες και η νύχτα προβλέπεται μακρά. «Αυτό είναι καλό σημάδι. Δείχνει ότι είναι όλοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη να υπάρξει συμφωνία, παρά τις δυσκολίες. Άλλωστε, είναι γνωστές σε όλους οι συνέπειες» σημείωνε στην «Α» η ίδια πηγή, επισημαίνοντας ότι ο στόχος όλων δεν είναι άλλος από την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος και την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Το να καταλήξει η αυριανή συνεδρίαση σε απόφαση αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς αφενός το οικονομικό κλίμα αυτή τη στιγμή είναι ευνοϊκό με την πτώση των επιτοκίων δανεισμού στις αγορές ομολόγων και αφετέρου υπάρχει μια σειρά από βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν προκειμένου να γίνει εγκαίρως η εκταμίευση της επόμενης δόσης δανείων. Όπως έχει γίνει σαφές από όλες τις πλευρές, προκειμένου να γίνει η εκταμίευση της επόμενης δόσης, το ΔΝΤ πρέπει να συμμετάσχει και χρηματοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα. Η συμμετοχή του όμως εξαρτάται από τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, παρά την αντίθετη γνώμη της Γερμανίας. Ως εκ τούτου, οι πιέσεις του ΔΝΤ το τελευταίο διάστημα έχουν ως αποτέλεσμα να τίθεται πλέον στο τραπέζι μια συμφωνία - πακέτο που περιλαμβάνει: την εφαρμογή των προαπαιτούμενων από την πλευρά της Ελλάδας για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, τον καθορισμό των πρωτογενών πλεονασμάτων που θα πρέπει να επιτύχει η Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος και τη διατύπωση συγκεκριμένων μέτρων που θα εφαρμοστούν μετά το 2018 προκειμένου να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο.
Δεδομένου ότι το ζήτημα της εφαρμογής των προαπαιτούμενων από την Ελλάδα αναμένεται να «κλείσει» αύριο σχετικά γρήγορα (καθώς απαιτείται μόνο μια τυπική ενημέρωση από τους θεσμούς ότι τα όσα ψήφισε η Βουλή την περασμένη Πέμπτη είναι συμβατά με τα συμφωνηθέντα), οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης -και νωρίτερα οι επιτελείς τους σε επίπεδο EuroWorking Group- θα επικεντρωθούν στο χρέος.
Τρία «αγκάθια»
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Α», στο προηγούμενο EWG την περασμένη Δευτέρα τέθηκαν στο τραπέζι διάφορα σενάρια για την επίλυση του ζητήματος του χρέους, ωστόσο η απόσταση που χώριζε Βερολίνο και ΔΝΤ ήταν ακόμα αρκετά μεγάλη.
Συγκεκριμένα, τα «αγκάθια» είναι τα εξής:
1. Πρωτογενή πλεονάσματα. Ενώ οι διαβουλεύσεις των προηγούμενων μηνών για την περίοδο που θα πρέπει η Ελλάδα να πετυχαίνει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% φαίνεται να έχουν αποδώσει καρπούς, καθώς ο συμβιβασμός μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ θα μπορούσε να επιτευχθεί εύκολα στα τέσσερα με πέντε χρόνια, δεν μπορεί κανείς να πει το ίδιο και για την περίοδο μετά το 2022-2023. Σύμφωνα με πηγή της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ ζητά να «πέσουν» απότομα οι στόχοι από το 3,5% στο 1,5%, κάτι που όμως δεν δέχεται η Γερμανία, καθώς κάτι τέτοιο θα είχε εξαιρετικά μεγάλη επίπτωση στη βιωσιμότητα του χρέους.
2. Προβλέψεις για ανάπτυξη. Παρά το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας στα σενάρια που κατέθεσε στο EuroWorking Group για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είχε βασιστεί σε εξαιρετικά συγκρατημένες προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, το ΔΝΤ θεωρεί ότι πρέπει να «κατέβουν» κι άλλο. Σε κάθε περίπτωση, αξιωματούχος της Ευρωζώνης επισήμαινε νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα ότι εφόσον η ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα φτάνει μέχρι το 2060, δεν είναι δυνατό να περιμένει κανείς συγκεκριμένα νούμερα, αλλά περισσότερο ένα φάσμα προβλέψεων.
3. Συγκεκριμενοποίηση των μέτρων. Η διαφωνία μεταξύ του ΔΝΤ και Βερολίνου έγκειται στο κατά πόσο μπορούν να γίνουν πιο συγκεκριμένα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που υπάρχουν στην απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαΐου του 2016. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Α», σε αυτό το σημείο το ΔΝΤ δείχνει περισσότερη ευελιξία, καθώς θεωρεί πως υπάρχει «χώρος» για διαπραγμάτευση. Σίγουρα όμως επισημαίνεται ότι η «γλώσσα» που θα χρησιμοποιείται θα πρέπει να είναι αρκετά ξεκάθαρη ως προς τις «προϋποθέσεις» κάτω από τις οποίες θα τεθούν τα εν λόγω μέτρα σε εφαρμογή μετά το τέλος του προγράμματος.
