Σε συνέχεια της συνάντησης που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε την περασμένη εβδομάδα με ξένους δημοσιογράφους, υπήρξε βροχή, τις ημέρες αυτές, δημοσιευμάτων στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό Τύπο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.
"Αγωνιζόμαστε για μια πολύ μεγάλη πολιτική, ριζοσπαστική αλλαγή": λέει ο Αλέξης Τσίπρας στο χθεσινό φύλλο των New York Times, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να προσθέτει: «Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αποτελεί σπίλωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού».
Στο ίδιο δημοσίευμα υπογραμμίζεται ταυτόχρονα η εκτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ε.Ε. έχει καταστεί 'γερμανική Ένωση', με τον συντάκτη του ρεπορτάζ να καταγράφει την "οργή κατά της Γερμανίας", που είναι διάχυτη σε όλη τη νότια Ευρώπη, αλλά ιδιαίτερα οξεία στην Αθήνα.
Ενδιαφέρον όμως έχουν και αυτές καθαυτές οι εκτιμήσεις της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας, στην ίδια ανταπόκριση: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πλέον δημοφιλές, τούτη την ώρα, κόμμα στην Ελλάδα και ο Αλ. Τσίπρας, "πιθανός διάδοχος" του πρωθυπουργού. Από την άλλη, ο Αντ. Σαμαράς ηγείται μιας "εύθραυστης και βαθιά αντιδημοφιλούς" κυβέρνησης συνασπισμού. Εν τέλει, όλο και πιο πιθανή γίνεται η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και η θητεία του κ. Σαμαρά μπορεί εύκολα να σταματήσει πρόωρα.
Από αυτήν την ανταπόκριση, ξεχωρίζει εξάλλου η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα, για το ποιος είναι "ο μεγάλος εχθρός" του ΣΥΡΙΖΑ: "ο κύριος αντίπαλός μας είναι ο φόβος που η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν για τον ΣΥΡΙΖΑ και μια αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Αγωνιζόμαστε για μια πολύ μεγάλη αλλαγή, μια ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή. Μπροστά σε κάθε αλλαγή, υπάρχει πολύς κόσμος που φοβάται για το μέλλον», καταλήγει.
Τι θα φέρει η Ευρωπαϊκή Αριστερά
Σε άρθρο του, εν τω μεταξύ, στο περιοδικό New Europe, ο Αλέξης Τσίπρας γράφει, με αφορμή και την υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Κομισιόν, γιατί η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι "βασική πολιτική δύναμη αλλαγής" στην ήπειρο.
Αναλυτικά:
"* Υποστηρίζουμε την άμεση κατάργηση των Μνημονίων και τη συντονισμένη αναθέρμανση όλων των ευρωπαϊκών οικονομιών.
* Θέλουμε μία αυθεντική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα λειτουργεί ως δανειστής ύστατης καταφυγής, όχι μόνο των τραπεζών, αλλά και των κρατών.
* Πιστεύουμε ότι η Ευρώπη χρειάζεται τον δικό της νόμο Γκλας- Στίγκαλ, ώστε οι εμπορικές και οι επενδυτικές τραπεζικές δραστηριότητες να είναι διαχωρισμένες προκειμένου να αποτρέπεται η επικίνδυνη συγχώνευση των κινδύνων σε μια ανεξέλεγκτη ενιαία οντότητα.
* Θέλουμε μια ευρωπαϊκή νομοθεσία που θα φορολογεί τις υπεράκτιες οικονομικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες.
* Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στη διαφθορά σε όλες τις μορφές της. Προτεραιότητά μας είναι η καταπολέμηση της εταιρικής διαφθοράς και η ταυτόχρονη ενίσχυση της ικανότητας των οργανισμών και των λαών να αντιστέκονται σε αυτή. Η διαφθορά των μεγάλων εταιρειών συνεπάγεται δυσβάσταχτο οικονομικό και κοινωνικό κόστος για όλους τους λαούς, ακόμα και γι' αυτούς των χωρών στις οποίες αυτές οι εταιρείες έχουν τα κεντρικά γραφεία τους.
* Υποστηρίζουμε τη συλλογική, αξιόπιστη και οριστική επίλυση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη με τη διοργάνωση Συνδιάσκεψης για το Ευρωπαϊκό Χρέος, ανάλογης της αντίστοιχης συνδιάσκεψης που είχε πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο το 1953 για το χρέος της Γερμανίας.
* Εργαζόμαστε για την υποχώρηση του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη και όχι για την υποχώρηση της δημοκρατίας όπως κάνουν οι πολιτικές λιτότητας".
Και σε άλλο σημείο του ίδιου άρθρου: "Στη θέση μιας Ευρώπης όπου επικρατεί ο φόβος της ανεργίας, της ασθένειας, των γηρατειών και της φτώχειας, στη θέση μιας Ευρώπης η οποία δουλεύει για τις ανάγκες των τραπεζιτών, εμείς προτάσσουμε μια Ευρώπη στην υπηρεσία των ανθρώπινων αναγκών".
Και, εν κατακλείδι, "η εναντίωση στη λιτότητα υπερβαίνει τα όρια των εθνικών κρατών και δημιουργεί συμμαχίες μεταξύ κοινωνικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η λιτότητα βλάπτει τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία κατοικούν".
