Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
10.6°C16.5°C
1 BF 70%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
13 °C
11.1°C14.9°C
2 BF 67%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
8.0°C14.4°C
2 BF 65%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
12.8°C14.1°C
2 BF 82%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
5 °C
4.9°C11.8°C
0 BF 100%
Το αδύνατο που είναι δίπλα μας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το αδύνατο που είναι δίπλα μας

1. Το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας

Με αφορμή τη συνδιάσκεψη πάντα συζητάμε στα πλαίσια του σχεδιασμού και της φυσιογνωμίας που θα έχει η υπό ίδρυση οργάνωση αφήνοντας εκτός των διαδικασιών μας την έννοια του αστάθμητου και πως αυτή επιδρά στην πρακτική και κατ' επέκταση στις ιδέες και τη φυσιογνωμία μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συγκυρία του Δεκέμβρη όπου εισέβαλε βίαια σε μια καθημερινότητα και ένα τρόπο παρέμβασης που μέχρι τότε θεωρούσαμε δεδομένα και θέτοντας περισσότερο ερωτήματα παρά δίνοντας απαντήσεις. Συγκεκριμένα, μας ανάγκασε να επαναδιαπραγματευτούμε συνολικά όλο το πλέγμα μέσα από το οποίο παράγουμε πολιτική αλλά και τα πρίσματα μέσα από τα οποία την αντιλαμβανόμαστε. Αποτέλεσε μια πρόδρομη έκφραση των από κάτω αναδεικνύοντας εμφατικά αυτό που αργότερα θα ονομάζαμε κρίση εκπροσώπησης και εισάγοντας την δημιουργικότητα και την φιμωμένη μέχρι τότε δυνατότητα έκφρασης με τα πλέον πρωτογενή και ωμά υλικά.

Στη συνέχεια, όπως το θέτει ο Μπένγιαμιν, η ανεκπλήρωτη μνήμη του Δεκέμβρη απαντήθηκε μερικά στα κινήματα των πλατειών με την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου και τη διεύρυνσή του, τις συμμετοχικές δομές και την διευρυμένη καταστολή ως συμπαγή άξονα να συνδέει τις δύο κινήσεις των από κάτω. Σαν μεθοδολογική απάντηση στα παραπάνω δεν μπορούμε παρά να βάζουμε με κεντρικό τρόπο το πρόταγμα της κυβέρνησης και κατά συνέπεια της πολιτικής εξουσίας. Αλλά έχοντας επίγνωση του ρόλου του κράτους ως συμπύκνωση ενός ταξικού συσχετισμού δυνάμεων που ενίοτε αυτονομείται ώστε να διασφαλίσει την ηγεμονία του αστικού μπλοκ εξουσίας, αναγκαζόμαστε να εμβαθύνουμε σε νέους τρόπους συνολικού κοινωνικού μετασχηματισμού που θα συνδέει οργανικά την άμεση με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

2. Η ανάγκη της μετωπικής παρέμβασης και της συμμετοχικότητας

Στα πλαίσια της παραπάνω σκέψης και αναλύοντας περαιτέρω τη στρατηγική μας ως προς τα ζητήματα της νεολαίας ανοίγει η συζήτηση για το ποια μεθοδολογία πρέπει να ακολουθήσουμε στους χώρους νεολαίας ώστε αφενός να μαζικοποιηθούμε, αφετέρου να υλοποιήσουμε με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα μια πολιτική πρακτική που θα εξυπηρετεί το στόχο που μοιραζόμαστε με το κόμμα: το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Σε κάθε τέτοια διαδικασία το βασικό ερώτημα είναι το ποια υποκείμενα δρουν, υλοποιούν και σχεδιάζουν τις προκείμενες της μετασχηματιστικής διαδικασίας συνδυάζοντας ήδη διαμορφωμένα αναλυτικά εργαλεία με μια νέα φιλοσοφία της πρακτικής. Αν ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην παρέμβασή μας είναι η κρίση εκπροσώπησης και η απεμπλοκή του πολιτικού από το κοινωνικό, τότε τα υποκείμενα που θέλουμε να συγκροτήσουμε στους κοινωνικούς χώρους που παρεμβαίνουμε δεν μπορούν να είναι απλά εργαλεία εξειδίκευσης του κεντρικού πολιτικού μας σχεδίου στις «απαίδευτες μάζες», αλλά η άρση του διαχωρισμού ανάμεσα στην προχωρημένη κεντρική επεξεργασία και την καθημερινή πολιτική πρακτική. Η σύζευξη εν τέλει του πολιτικού με το κοινωνικό.

 Η ανάγκη αυτή δε μπορεί να πραγματοποιηθεί με οχυρωματικού τύπου οργανωτικές δομές, αλλά με μετωπική παρέμβαση μέσω σχημάτων (όπως η ΑΡ.ΕΝ. στα πανεπιστήμια) που θα σέβονται την ιδιαίτερη αυτονομία του εκάστοτε κοινωνικού χώρου και τις ασύμμετρες δυναμικές που ενδεχομένως ανακύπτουν σε αυτούς και κυοφορούν νέα ριζοσπαστικά υποκείμενα. Εδώ έρχονται να δεθούν με την όλη κατάσταση και οι δομές αλληλεγγύης, ως μορφώματα που δεν απαντούν μόνο σε βασικές ανάγκες αλλά προτάσσουν και ένα πρότυπο σύνδεσης της καθημερινότητας με περισσότερο πρωτογενείς μορφές  συγκρότησης συλλογικών ταυτοτήτων. Προτείνουν μια κατεύθυνση μετασχηματισμού όλων των σχέσεων συνδικαλιστικής έκφρασης και οργάνωσης  επανατοποθετώντας τες στη βάση του κοινωνικού μακριά από λογικές κορπορατιστικού τύπου με τις οργανώσεις να είναι απλοί ιμάντες μεταβίβασης των κεντρικών πολιτικών γραμμών, χωρίς να εντάσσονται σε ένα πραγματικά ηγεμονικό σχέδιο, όπως στο σχέδιο ανατροπής που καλούμαστε να οικοδομήσουμε ως μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

3. Τα μέτωπα της νέας οργάνωσης και οι ταυτότητες της ελληνικής νεολαίας

Το κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης αναφέρει στο κομμάτι με τίτλο «Πεδία πάλης της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ» πως «Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια οργάνωση πολιτική, με ταξική ματιά στον κόσμο: συμπυκνώνει, δηλαδή, όλες τις επιμέρους αντιθέσεις που κυριαρχούν στη ζωή των νέων ανθρώπων, σ' ένα συνεκτικό σχέδιο άμεσης ανατροπής με ορίζοντα την κατάργηση κάθε εκμεταλλευτικής σχέσης». Στα πλαίσια αυτής της διατύπωσης θεωρούμε ότι τα μέτωπα τα οποία παλεύει η οργάνωσή μας ανακύπτουν από τις πολύπλευρες και διαφορετικές ταυτότητες που εντείνονται με την εμβάθυνση της κρίσης. Με άλλα λόγια, η ταξική σύγκρουση και η κοινωνική κίνηση δεν συγκροτείται με τη σχέση κεφαλαίου εργασίας ως βάση και όλες τις άλλες διεκδικήσεις να τοποθετούνται σε ένα δικαιοπολιτικό εποικοδόμημα, αλλά εγγράφεται ακριβώς μέσα σε αυτές. Το κάθε , δηλαδή, επιμέρους μέτωπο και η έκβασή του δεν εξαρτάται μόνο από το επίδικο που το συγκροτεί αλλά και από τις δομές μέσα από τις οποίες εκφράζεται και τις συμμαχίες που πράττει το πολιτικό μας υποκείμενο.

Αν κάνουμε την παραδοχή ότι το κομμάτι των δομών το συζητήσαμε στο προηγούμενο σημείο, τότε η κουβέντα γύρω από τις συμμαχίες πρέπει να γίνει με το σκεπτικό ότι αυτές θα πετύχουν αν συγκροτηθούν πάνω σε ταυτότητες οι οποίες δε θα είναι αμιγώς εργατικές αλλά θα διευρύνουν το πρόταγμα της κοινωνικής χειραφέτησης με όλες τις πιθανές διαδρομές, ειδικά στη νεολαία. Θα απαντούν στην έμφυλη καταπίεση, τη ρατσιστική ιδεολογία, το φασισμό, την εισβολή στον ελεύθερο χρόνο των νέων ανθρώπων, τον εξαναγκασμό σε μια παρατεταμένη εφηβεία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τα δημόσια και κοινά αγαθά με τρόπο ταυτόχρονα αυτόνομο και συνεκτικό. Αυτόνομο εξυπηρετώντας τις ιδιαίτερες ανάγκες των κινημάτων με την ισότιμη συμμετοχή μας στις διαδικασίες τους και τις συλλογικές τους επεξεργασίες. Συνεκτικό προσπαθώντας να συναρθρώσουμε τα επιμέρους μέτωπα εξυπηρετώντας τους όρους νίκης του καθενός και όλων μαζί.

Δήμας Παναγιώτης, μέλος ΟΜ νέων ΣΥΡΙΖΑ Αλίμου

Ζαρκαδούλας Άκης, μέλος ΟΜ νέων ΣΥΡΙΖΑ Πολιτικών-Τοπογράφων Μηχ. ΕΜΠ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL