Βρυξέλλες. Γ. Δαράτος
Κυριολεκτικά στον αέρα ετοιμάζεται να πετάξει η κυβέρνηση -με τη συμπαράσταση της Κομισιόν- 2 δισ. ευρώ, περίπου, που έχουν απομείνει από το Κοινωνικό Ταμείο, για την περίοδο 2007-2013, για να μειώσει εικονικά τον αριθμό των ανέργων, εντάσσοντάς τους σε ολιγόμηνα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης έναντι 300-400 ευρώ τον μήνα.
Για να γλιτώσει με κάθε τρόπο από την πανωλεθρία που την περιμένει στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου, η κυβέρνηση, με τη συνενοχή της Κομισιόν, μελετάει σχέδιο επείγουσας απορρόφησης των 2 δισ. ευρώ, περίπου, τα οποία η χώρα μας δεν έχει απορροφήσει από το Κοινωνικό Ταμείο στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ (2007-2013).
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, η Κομισιόν θα εγκρίνει την κοινοτική χρηματοδότηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων, χωρίς ελληνική συγχρηματοδότησή τους, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, έτσι ώστε η κυβέρνηση να εμφανίσει στην κοινή γνώμη της χώρας σοβαρά μειωμένο αριθμό ανέργων, οι οποίοι σήμερα ξεπερνούν το 1.500.000 άτομα. Με αυτό το κόλπο μπορούν, ως εκ θαύματος, να διαγραφούν τους μήνες της έντονης προεκλογικής μάχης από τους πίνακες της ανεργίας 130.000 - 150.000 άνθρωποι.
Το τραγικό σ' αυτή την ιστορία είναι πως, για εντελώς μικροκομματικούς και εκλογικούς λόγους, η κυβέρνηση πετάει από το παράθυρο τα 2 δισ. ευρώ που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για τη συγχρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων μονιμότερου χαρακτήρα. Δυστυχώς σ' αυτό το «παιχνίδι» έχει μπει και η Κομισιόν, που θέλει να στηρίξει πολιτικά τη δικομματική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ, κάνοντας τα στραβά μάτια στην ηθελημένη και προγραμματισμένη και από την ίδια κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων που δικαιούται ακόμη η Ελλάδα.
Σύμφωνα με άλλες κοινοτικές πηγές στις Βρυξέλλες, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ζητήσει, εκτός των 2 δισ. ευρώ της περιόδου 2007-2013, να της δοθούν χρήματα και από το επόμενο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ 2014-2020) προκειμένου να χρηματοδοτήσει επιπλέον 100.000 θέσεις προσωρινής επαγγελματικής κατάρτισης, πάντα στο ίδιο -προεκλογικό- χρονικό διάστημα, για να εμφανίσει στο ενεργητικό της ακόμη μεγαλύτερη μείωση του συνολικού αριθμού των ανέργων.
Το πρόβλημα που πρέπει να λύσουν τώρα η Αθήνα και η Επιτροπή είναι πώς η Ελλάδα, που δεν μπορεί να διαθέσει ούτε ένα ευρώ για τη συγχρηματοδότηση αυτών των προγραμμάτων (σ.σ.: αναλόγως του βαθμού ανάπτυξης της κάθε περιφέρειας, από 65% μέχρι και 85% του συνολικού κόστους του κάθε προγράμματος), θα καλύψει τη συμμετοχή της σ' αυτά.
Η κυβέρνηση ζητάει, όπως λένε οι ίδιες πηγές, να αφαιρεθούν αυτά τα ποσά από το ΚΠΣ της επόμενης επταετίας, αίτημα, την ικανοποίηση του οποίου μελετούν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν. Η έγκριση του ελληνικού αιτήματος σημαίνει λιγότερα χρήματα από τα κοινοτικά διαρθρωτικά ταμεία την επόμενη επταετία, 2014-2020, για αναπτυξιακές επενδύσεις στη χώρα μας και, επιπλέον, δείχνει την απόλυτη αδιαφορία των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν στον βωμό μιας εξαιρετικά αμφίβολης εκλογικής νίκης τα οικονομικά συμφέροντα των Ελλήνων.
Υπενθυμίζεται ότι μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2013 η Ελλάδα είχε απορροφήσει από το Κοινωνικό Ταμείο της Ένωσης το 49% (2,107 δισ. ευρώ) από το συνολικό ποσό των 4,3 δισ. ευρώ που της αναλογούν από αυτό την περίοδο 2007-2013. Την ίδια περίοδο, οι άλλες μνημονιακές χώρες είχαν απορροφήσει: η Ισπανία 54% των πόρων της από το Κοινωνικό Ταμείο, η Πορτογαλία το 76%, η Ιρλανδία το 62%, ενώ μικρότερη απορροφητικότητα και από την Ελλάδα εμφανίζει η Κύπρος, με 38%. Αξίζει να τονισθεί πως η απορροφητικότητα της χώρας μας είναι μικρότερη και από τον μέσο κοινοτικό όρο απορροφητικότητας, που είναι, σήμερα, της τάξης του 54%.
Η Κομισιόν διευκρινίζει ότι τα ποσοστά αυτά αφορούν πληρωμές (σ.σ.: και όχι απλώς αναλήψεις υποχρεώσεων), καθώς και ότι, τους τελευταίους μήνες, έχουν δεσμευθεί και άλλα ποσά. Από μόνο του, όμως, το ποσοστό του 49% που δημοσιεύει για τη χώρα μας δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά σχετικά με την αποτελεσματικότητα των υπουργείων Εργασίας, κυρίως, αλλά και Ανάπτυξης, αφού η Ελλάδα, ενώ έχει την υψηλότερη στην Κοινότητα συνολική ανεργία, αλλά και στις γυναίκες και στους νέους κάτω των 25 ετών, εμφανίζει μία από τις δύο χειρότερες επιδόσεις ως προς την απορροφητικότητα των πόρων του Κοινωνικού Ταμείου.
