Ο Τζιουζέπε Κόντε, με τη στήριξη του Πέδρο Σάντσεθ και του Αντόνιο Κόστα, και τη βοήθεια του γαλλογερμανικού άξονα, σήκωσε στη σύνοδο κορυφής όσο κανείς άλλος το ανάστημά του στην πλούσια και εγωιστική Ευρώπη. Η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία αξιοποίησαν την ελληνική εμπειρία του καλοκαιριού του 2015 και διαπραγματεύτηκαν, ενωμένες, με μεγαλύτερη δύναμη έναν συμβιβασμό που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη και των οικονομιών των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου που κρύφτηκαν μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Μάλτα. Η προοπτική του συμβιβασμού οδήγησε το ευρώ έως τα 1,1465 δολάρια, στα υψηλότερα επίπεδα από τις αρχές Μαρτίου.
«Τον έλεγχο των δαπανών του ταμείου θα τον έχει η Κομισιόν, θα είναι κοινοτικός. Δεν θα επιτρέψω το μονοπώλιο της κάθε χώρας - μέλους» προειδοποίησε ο Κόντε, απορρίπτοντας την πρόταση των χωρών του Βορρά για τη δυνατότητα βέτο από την κάθε χώρα για το θέμα των επιχορηγήσεων και των δανείων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ή στο Ecofin. «Μου φαίνεται ότι εσύ θες να σπάσεις το χέρι σε μια χώρα για να μην χρησιμοποιήσει αυτούς τους πόρους με τον έλεγχο από τη σύνοδο κορυφής κάθε δαπάνης. Αυτά τα εμπόδια ταπεινώνουν την Κομισιόν πέρα από την κάθε χώρα - μέλος. Η χώρα μου έχει μια αξιοπρέπεια. Υπάρχει ένα όριο που δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν πανούργα κόλπα για να δημιουργήσουν δυσκολίες στις χώρες - μέλη. Αυτό δεν είναι σωστό και δίκαιο» προειδοποίησε ο Κόντε τον Ολλανδό πρωθυπουργό Ρούτε.
«Μπορεί να κάνεις τον ήρωα στη χώρα σου για λίγες ημέρες, αλλά μετά από μερικές εβδομάδες θα είσαι υπεύθυνος μπροστά σε όλους τους πολίτες της ηπείρου μας ότι μπλόκαρες μια κατάλληλη και αποτελεσματική ευρωπαϊκή απόφαση» συνέχισε ο Κόντε απευθυνόμενος στον Ρούτε.
Ο συμβιβασμός
Ο συμβιβασμός στα 390 δισ. σε επιχορηγήσεις, από τα 500 δισ. της πρότασης της Κομισιόν, και τα 360 δισ. σε δάνεια αποτελεί το ελάχιστον δυνατό που θα μπορούσαν να αποδεχθούν οι προοδευτικές κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, που έδωσαν την πραγματική μάχη στη σύνοδο κορυφής με τη στήριξη της Μέρκελ και του Μακρόν. Η χώρα με τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρωζώνη και τη μεγαλύτερη φτωχοποίηση του πληθυσμού της από τις πολιτικές της λιτότητας έδωσε το «παρών» της μόνο με τις χαμογελαστές φωτογραφίες του Μητσοτάκη, που ήταν πανταχού… απών, ενώ η Κύπρος και η Μάλτα προτίμησαν την αξιοπρεπή στάση του κομπάρσου μετά την ταύτισή τους στο Eurogroup με τον εκπρόσωπο των πολυεθνικών και των φορολογικών παραδείσων.
Η συμβιβαστική πρόταση του Μισέλ προβλέπει ότι «το μεγάλο φρένο στη χρηματοδότηση για την έκτακτη κατάσταση κινδύνου» θα μπορεί να ενεργοποιηθεί μόνο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με τη στήριξη του 55% των κρατών - μελών και των εκπροσώπων του 65% τους ευρωπαϊκού πληθυσμού. Στο τέλος ο Ρούτε, μιλώντας εκ μέρους των χωρών του Βορρά, φαίνεται ότι αποδέχθηκε την πρόταση.
«Το ταμείο ανάκαμψης δεν μπορεί να γίνει το εργαλείο διεξαγωγής ιδεολογικών μαχών. Εκείνοι που είναι σήμερα αντίθετοι στο κλείσιμο αυτής της διαπραγμάτευσης και πιστεύουν ότι θα αποκτήσουν άμεσα μεγαλύτερη συναίνεση στο εσωτερικό τους πρέπει ξέρουν ότι όχι μόνο η Ιστορία θα τους ζητήσει τον λογαριασμό, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες τους, όταν ξεπεραστεί η συναισθηματική αντίδραση, γιατί θα καταλάβουν ότι αυτή ήταν μια κοντόφθαλμη αξιολόγηση, που συμβάλλει στη βύθιση της ενιαίας αγοράς και την ελευθερία να ονειρευτούν οι νέες γενιές» είχε τονίσει τις πρώτες ώρες της Δευτέρας ο Κόντε.
«Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος, αγωνίζομαι για σημαντικούς πόρους για την Ιταλία, αλλά είναι η στιγμή να δώσουμε μια ευρωπαϊκή απάντηση, δεν μπορούμε να βλέπουμε τον εθνικό αφαλό μας» συμπλήρωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός.
Πριν όμως αποδεχθεί τη μείωση του ποσού που προέβλεπε η πρόταση της Κομισιόν, ο Κόντε τηλεφώνησε στον υπουργό Οικονομικών Γκουαλτιέρι, που του κατέστησε σαφές ότι η Ιταλία θα λάβει με βάση τη νέα πρόταση Μισέλ από 7 έως 10 δισ. λιγότερα από τα 80 δισ. που υπολόγιζε. Η Ιταλία, με βάση την αρχική πρόταση της Κομισιόν, θα έπαιρνε 173 δισ., εκ των οποίων τα 82 δισ. σε επιχορηγήσεις.
Λίγα και καλά
«Καλύτερα λιγότερα χρήματα, αλλά που μπορούμε να τα ξοδέψουμε αμέσως, παρά πολλά χρήματα, που δεν θα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε» τόνισε ο Κόντε στους συνεργάτες του επαναλαμβάνοντας την πεποίθησή του ότι η Ιταλία δεν θα πρέπει να ζητήσει τη στήριξη του ESM. Ο Κόντε έχει άμεση ανάγκη τουλάχιστον 20 δισ. για να στηρίξει την ανάκαμψη της ιταλικής οικονομίας και να αποφύγει νέες πιέσεις των spreads δεδομένου ότι θα πρέπει να εκδώσει ομόλογα αξίας 250 δισ. το δεύτερο εξάμηνο, η Ισπανία αξίας 110 δισ. και η Πορτογαλία 20,3 δισ. το τρίτο τρίμηνο.
Οι πρωθυπουργοί της Ολλανδίας και της Αυστρίας, με τη στήριξη της Δανίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας, επί τρεις νύχτες και τρεις ημέρες άλλαζαν διαρκώς τις απαιτήσεις τους όχι μόνο για να περιορίσουν το ύψος του ταμείου ανάκαμψης, αλλά στην πράξη και τις εισφορές στον κοινοτικό προϋπολογισμό απαιτώντας μεγαλύτερες επιστροφές. Στο τέλος απαίτησαν και το βέτο της κάθε χώρας στη χρήση των κοινοτικών πόρων, κάτι που ο Κόντε απέρριψε «για την αξιοπρέπεια της Ιταλίας».
Την ίδια στιγμή, ο Ρούτε υποστήριζε ότι «είμαστε όλοι ενωμένοι» διαψεύδοντας τις εικασίες ότι υπήρξαν ρήξεις ανάμεσα στις χώρες του Βορρά, ενώ ο Κουρτς, περισσότερο ικανοποιημένος, τόνιζε ότι το μέτωπό τους ξεκίνησε με τέσσερις χώρες, για να κερδίσει στον δρόμο μια πέμπτη, την κεντροαριστερή Φιλανδία. «Διαπραγματευτήκαμε με επαγγελματικό τρόπο» συμπλήρωσε περιχαρής ο Κουρτς. Ο Κουρτς πάντως δεν είχε κανένα πρόβλημα να προκαλεί τους πάντες, όπως τον Γάλλο Πρόεδρο, δηλώνοντας πως «είναι κατανοητό ότι ορισμένοι, εάν κοιμηθούν λίγο, κάποια στιγμή γίνονται νευρικοί».
Έκπληξη Όρμπαν
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι ο ακροδεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν αποφάσισε να σταθεί στο πλευρό της Ιταλίας και να στραφεί κατά της Ολλανδίας. «Η Ολλανδία ευθύνεται γι’ αυτό το χάος. Εμείς είμαστε με την πλευρά της Ιταλίας» τόνισε ο Όρμπαν ενοχλημένος από τον Ρούτε.
«Δεν ξέρω γιατί ο Ολλανδός πρωθυπουργός με μισεί εμένα προσωπικά ή την Ουγγαρία και μας επιτίθεται σκληρά αφήνοντας ξεκάθαρο ότι στην Ουγγαρία, κατά τη γνώμη του, δεν σεβόμαστε το κράτος δικαίου και ότι θα πρέπει να τιμωρηθούμε οικονομικά. Δεν υπάρχει μια (ευρωπαϊκή) απόφαση για την κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ουγγαρία. Ο Ολλανδός είναι υπεύθυνος της καταστροφής».
Από την Ιταλία πάντως ένα πισώπλατο χτύπημα στον Κόντε έφτασε από τον Ρέντζι, που, ούτε λίγο ούτε πολύ, ακολουθώντας τις συστάσεις του Ρούτε, υποστήριξε ότι ο Κόντε θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τους κοινοτικούς πόρους προχωρώντας σε μεταρρυθμίσεις, όπως την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας.
Στη δημοσκόπηση της Demos που δημοσιεύτηκε στη «Repubblica» ο Κόντε συγκαταλέγεται πάντως ανάμεσα στους καλύτερους πρωθυπουργούς της χώρας από το 1994 έως σήμερα, ενώ ο Ρέντζι και ο Μπερλουσκόνι στους χειρότερους. Ο Κόντε βρίσκεται ανάμεσα στους τρεις καλύτερους πρωθυπουργούς της Ιταλίας ακόμη και για τους ψηφοφόρους της Λέγκας, της Φόρτσα Ιτάλια και των Αδελφών της Ιταλίας, εκτός από αυτούς του Δημοκρατικού Κόμματος και του Κινήματος Πέντε Αστέρων, έχοντας τη στήριξη του 30% του εκλογικού σώματος παρά το ότι δεν έχει δικό του κόμμα.
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
