«Η μεσαία τάξη θα πρέπει να αντιληφθεί ότι παραδοσιακά ο στρατηγικός της σύμμαχος είναι η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ» τονίζει στην «Αυγή» ο υποψήφιος βουλευτής Δυτικής Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάντζας, υπογραμμίζοντας ότι οι εξαγγελίες της Ν.Δ. για τη μείωση των φόρων είναι «ένα κακοστημένο ρεσιτάλ», καθώς «η Δεξιά, και μάλιστα η επάρατη Δεξιά της Ν.Δ., είχε διαχρονικά ως προϊστάμενό της το κεφάλαιο και την πλουτοκρατία. Την ολιγαρχία και τα τζάκια. Τις ελίτ του τόπου που κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν τη χώρα».
Ο Γ. Πάντζας σημειώνει ότι τα στελέχη της Ν.Δ. «στις χειραποσκευές για την εξουσία κουβαλάνε μια κρυφή ατζέντα» με πολιτικές ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα και με στόχο την ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού κράτους.
* Έχετε συμπορευτεί με την Αριστερά από παλιά. Ποιες εμπειρίες σας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή εκείνες τις δύσκολες εποχές; Και γιατί συνεχίζετε να παραμένετε στρατευμένος στην Αριστερά σήμερα;
Ίσως κάτι που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι το γεγονός ότι προέρχομαι από αριστερή οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν καθοδηγητής του ΕΑΜ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας με έντονη πολιτική δράση. Ένας ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος, με διεισδυτικότητα στον απλό κόσμο. Η έντονη πολιτική του δράση καθώς και η επιρροή που είχε στις πλατιές λαϊκές μάζες του εξασφάλισαν για 17,5 χρόνια μια θέση στην εξορία. Αλλά, μια και ρωτάτε για βιώματα, θα σας αναφέρω ένα το οποίο είναι βαθιά χαραγμένο μέσα μου. Ήταν 3 του Δεκέμβρη του 1944 όταν, μικρό παιδί ακόμα, κάπου στην ηλικία των 7, βρέθηκα μαζί με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου στην πλατεία Συντάγματος. Τότε που ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά. Τότε που η ιστορία έγραψε 28 νεκρούς και 150 τραυματίες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη ματωμένη Κυριακή.
* Μετά τη διάσπαση της Περιφέρειας Αττικής επιλέξετε να πολιτευτείτε στη Δυτική Αττική. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή; Ποια προβλήματα των πολιτών της Δυτικής Αττικής θέλετε να αναδείξετε εφόσον επανεκλεγείτε;
Δεν είμαι ουρανοκατέβατος στη Δυτική Αττική. Εκλέγομαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια της Αττικής από το 2012, περιφέρεια στην οποία η Δυτική Αττική αποτελούσε κομμάτι της. Δεν είμαι χθεσινός λοιπόν στον τόπο. Αντίθετα, θα σας έλεγα ότι από το 2012, και κυρίως από το 2015 και μετά, ασχολήθηκα επισταμένα με τα προβλήματα της Δυτικής Αττικής και νομίζω ότι πετύχαμε πολλά. Και το έκανα συνειδητά αυτό, γιατί αφενός ήταν μια περιοχή που είχε συσσωρεύσει τα περισσότερα προβλήματα και αφετέρου γιατί το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. την είχαν ξεχασμένη για δεκαετίες και την αξιοποιούσαν μόνο ως «πλυντήριο» για τις ανάγκες του Λεκανοπεδίου.
Στα δικά μου μάτια, αλλά και για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται για μια περιοχή αδικημένη, που σηκώνει ένα δυσανάλογο φορτίο λόγω της υπερβολικής βιομηχανοποίησης, που δεν παύει όμως να έχει μια πλούσια πολιτιστική ιστορία και κληρονομιά με σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες ήπιας κλίμακας.
Έχουμε λοιπόν πολλή δουλειά να κάνουμε στη Δυτική Αττική. Έχουμε έναν σχεδιασμό που ξεκίνησε το 2016 και οφείλουμε να τον ολοκληρώσουμε. Αυτό προϋποθέτει να είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε διαφορετική περίπτωση, με κυβέρνηση της Ν.Δ. η Δυτική Αττική θα επιστρέψει στην εγκατάλειψη.
* Στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης έχει μπει η μεσαία τάξη και η φορολόγησή της. Ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία; Πόσο διαφέρουν από τις θέσεις της Ν.Δ.;
Η διαφορά μεταξύ ημών και της Ν.Δ. είναι χαοτική. Είναι βαθύτατα ιδεολογική. Η Αριστερά είχε πάντα μια προσέγγιση που ήθελε στο προσκήνιο τους όρους της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας. Πάντα είχε στον πυρήνα των πολιτικών της και των αγώνων της τον άνθρωπο. Πάντα πάσχιζε για την αλληλεγγύη του κράτους αλλά και της οικονομίας προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Αντίθετα, η Δεξιά, και μάλιστα η επάρατη Δεξιά της Ν.Δ., είχε διαχρονικά ως προϊστάμενό της το κεφάλαιο και την πλουτοκρατία. Την ολιγαρχία και τα τζάκια. Τις ελίτ του τόπου που κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν τη χώρα. Που καταπάτησαν κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών του εργατικού κινήματος.
Σήμερα λοιπόν βλέπουμε τη Ν.Δ. να δίνει τα ρέστα της στον ρόλο του ψεύτη. Δίνει ένα κακοστημένο ρεσιτάλ στο αφήγημα ότι τάχα θα μειώσει τους φόρους. Παρουσιάζει ένα συνονθύλευμα αόριστων υποσχέσεων την ίδια ώρα που οι ίδιοι οι βουλευτές της σε ιδιωτικές συζητήσεις παραδέχονται ότι λένε φούμαρα και τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον ελληνικό λαό.
Η μεσαία τάξη λοιπόν θα πρέπει να αντιληφθεί ότι παραδοσιακά ο στρατηγικός της σύμμαχος είναι η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί εμείς μιλάμε για μείωση του ΕΝΦΙΑ, της φορολογίας των φυσικών και νομικών προσώπων, την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης από ένα εισόδημα και κάτω και πολλά άλλα έχοντας συγκεκριμένο σχέδιο και στρατηγική. Ξέρουμε τον τρόπο να το πετύχουμε, όπως ακριβώς το κάναμε με άλλες πολιτικές μας στα δύσκολα χρόνια του Μνημονίου, όταν καταφέραμε και κερδίσαμε τις μάχες στα εργασιακά, στο κοινωνικό κράτος, στην Υγεία και την Παιδεία.
* Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη Ν.Δ. ότι έχει ως στόχο της να αποδημήσει το κοινωνικό κράτος. Ποιες θα είναι οι συνέπειες από μια εφαρμογή του προγράμματος της Ν.Δ. στον τομέα αυτό; Τι αντιπροτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Όταν μιλάμε για τη Ν.Δ., δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την οικογενειοκρατία που ζει και βασιλεύει στο κόμμα αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το παρελθόν και τον ρόλο της οικογένειας στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου. Ένα παρελθόν που ανέδειξε μια συγκεκριμένη και διαχρονική οικογενειακή προσέγγιση για τον ρόλο που θα πρέπει να έχει το κράτος σε μια κοινωνία. Έναν ρόλο που κατέταξε σε όλα τα επίπεδα το κοινωνικό κράτος σε θανάσιμο εχθρό του μητσοτακέικου. Αυτά δεν θα πρέπει να τα αγνοούμε.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με κάποιες εμφατικές δηλώσεις του προέδρου της Ν.Δ., μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στις χειραποσκευές για την εξουσία κουβαλάνε μια κρυφή ατζέντα στην οποία είναι υπογραμμισμένες πολιτικές όπως η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού κράτους σε ασφαλιστικό σύστημα, Υγεία και Παιδεία. Πολιτικές που θα οδηγήσουν την κοινωνία σε μια ζούγκλα, όπου τα μεγάλα συμφέροντα θα κυριαρχούν.
