Η ανάδειξη των προβλημάτων που υπάρχουν στη λειτουργία του συστήματος υγείας, το οποίο παίζει κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη των μεταμοσχεύσεων, και ταυτόχρονα η υπεύθυνη ενημέρωση και τροποποίηση της διστακτικότητας, της δυσπιστίας, της χαμηλής κουλτούρας διαθεσιμότητας από την πλευρά των πολιτών για την προσφορά οργάνων, είναι οι σκοποί του συνεδρίου για τη δωρεά οργάνων και μεταμοσχεύσεων, που πραγματοποιείται στην Αθήνα στις 6 και 7 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Ξανθό.
«Υπάρχουν δυσκολίες και το ξέρουμε και υπάρχουν και προβλήματα που προϋπήρχαν και επιδεινώθηκαν στην περίοδο της κρίσης. Είναι διαχρονικό αυτό το έλλειμμα, και σήμερα πραγματικά κατατάσσουν τη χώρα μας σε μία από τις τελευταίες ουσιαστικά θέσεις, είμαστε προτελευταίοι στον αριθμό των δοτών, των πτωματικών δοτών ανά εκατομμύριο πληθυσμού», ανέφερε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο υπουργός Υγείας.
Όπως υποστήριξε, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μικρή βελτίωση, ωστόσο η απόκλιση από τους μέσους όρους των άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι τεράστια. Σύμφωνα με τον κ. Ξανθό, έχει σημειωθεί μία προσπάθεια να γίνουν θετικά βήματα, όπως η προκήρυξη όλων των κενών οργανικών θέσεων των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, να στηριχθεί λειτουργικά και χρηματοδοτικά ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), ώστε να μπορέσει να προωθήσει ένα συγκροτημένο σχέδιο, ένα εθνικό σχέδιο για την αναθέρμανση αυτής της υπόθεσης. «Μίας υπόθεσης που έχει βαλτώσει και λόγω της κρίσης και των μέτρων λιτότητας και των περιορισμών που επιβλήθηκαν στη χώρα μας» πρόσθεσε.
Ο υπουργός Υγείας τόνισε ότι ο ΕΟΜ, αυτήν την περίοδο, κάνει μία μεγάλη προσπάθεια να καταθέσει προτάσεις, ιδέες και νομοθετικές ρυθμίσεις, που να ξεπερνούν αυτό το κλίμα δυσπιστίας και έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι σε ένα ανώνυμο σύστημα. «Νομίζω ότι αυτός είναι ο πυρήνας του προβληματισμού και της ανασφάλειας, ενδεχομένως, που νοιώθουν αρκετοί πολίτες και πραγματικά είναι πολύ προβληματικό το ότι, απ' ότι διάβαζα σε μια μελέτη πρόσφατα, το 50% των συγγενών των δυνητικά δοτών αρνούνται να συναινέσουν στο να δοθούν τα όργανα του συγγενούς τους. Ενώ το αντίστοιχο ποσοστό σε άλλες χώρες της Ευρώπης είναι περίπου στο 20%. Είναι μία πολύ μεγάλη απόκλιση», επισήμανε.
Ο κ. Ξανθός αναφέρθηκε σε παρεμβάσεις, όπως η κάρτα του δωρητή οργάνων, το εθνικό μητρώο δωρητών οργάνων και το εθνικό μητρώο αρνητών δωρητών οργάνων και η ιδέα, όπως είπε, είναι ότι οι οικογένειες ερωτώνται εάν θέλουν να παραχωρήσουν τα όργανα του συγγενή τους μόνο στην περίπτωση που ο συγγενής δεν είναι εγγεγραμμένος είτε στο ένα είτε στο άλλο μητρώο. «Αλλιώς, η διαδικασία κινείται χωρίς αυτήν τη διαμεσολάβηση, που πολλές φορές αναστέλλει τα πράγματα» πρόσθεσε.
