Ο τομέας της ιδιωτικής εκπαίδευσης αποτέλεσε ένα από τα πεδία εφαρμογής των σκληρότερων νεοφιλελεύθερων μέτρων που εφήρμοσαν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στα χρόνια των Μνημονίων. Με βασική επιδίωξη την απορρύθμιση του συνόλου της ιδιωτικής εκπαίδευσης, δόθηκε η χαριστική βολή όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, αλλά και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Η προσπάθεια καθιέρωσης των αναιτιολόγητων απολύσεων, οι μειώσεις μισθών, οι αυθαίρετες μειώσεις ωραρίου ή χρημάτων, η υποδηλωμένη εργασία, η απόσυρση της κρατικής εποπτείας από το αγαθό της παρεχόμενης εκπαίδευσης, οι παράνομοι και πλαστοί τίτλοι εκπαίδευσης, η λειτουργία εκπαιδευτηρίων χωρίς άδεια ή η παράνομη λειτουργία φροντιστηρίων εντός των ιδιωτικών σχολείων αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα του χάους και της ανομίας που επικρατούσε πριν το 2015 στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Εργασιακές σχέσεις ζούγκλας
Το 2010 η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν η πρώτη υπουργός Παιδείας που νομοθέτησε την αναιτιολόγητη καταγγελία σύμβασης ενός εκπαιδευτικού ανά βαθμίδα. Λίγα χρόνια αργότερα ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος επιχειρεί με εγκύκλιο να μεταφέρει τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο υπουργείο Εργασίας.
Με το βλέμμα στραμμένο στην απόσυρση της κρατικής εποπτείας από το αγαθό της εκπαίδευσης, επιδιώκεται οι εκπαιδευτικοί να ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο προκειμένου να μειωθούν οι αποδοχές τους κατά 20% και οι ιδιοκτήτες να κερδίζουν, σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ, πάνω από 30 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αποφάσισε την αναστολή εφαρμογής της εγκυκλίου μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση.
Την ίδια εποχή, έρχονται στο φως της δημοσιότητας καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ για “οικονομικές κομπίνες” ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, αλλά και παραβάσεις σχετικά με κτηριακές εγκαταστάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της απουσίας πλήρους ελέγχου αποτελούν ορισμένα ιδιωτικά σχολεία στην περιφέρεια που άλλαζαν ονόματα από τη μια μέρα στην άλλη για να γλυτώσουν από τις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία και εργαζόμενους.
Σφοδρή επίθεση δέχθηκαν και οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια και τα κέντρα ξένων γλωσσών. Οι εργοδότες με όχημα ένα ψευδο-σωματείο επιχειρούν να συνάψουν “συλλογικές συμβάσεις” πλήρους απασχόλησης με μηνιαίο μισθό 250 ευρώ, δηλαδή κάτω από 3 ευρώ καθαρά την ώρα. Σύμφωνα μάλιστα με ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ, η συντριπτική πλειονότητα των 21 ιδρυτικών μελών του συγκεκριμένου σωματείου ήταν συγγενείς πρώτου βαθμού ιδιοκτητών φροντιστηρίων. Και όλα αυτά με τις “ευλογίες” της τότε κυβέρνησης.
Φρένο στην ασυδοσία
Οι “περίφημοι” για τη Ν.Δ. νόμοι Φίλη – Γαβρόγλου επιχείρησαν να βάλουν ένα φρένο στο καθεστώς ασυδοσίας, ανομίας και εκμετάλλευσης που κυριαρχούσε στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ο έλεγχος για την εξασφάλιση και την τήρηση της νομιμότητας θεωρούνται “ιδεολογικές εμμονές” και “οπισθοδρόμηση” για την αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ οι σχολάρχες μιλούσαν για απόπειρα “σοβιετικοποίησης” των ιδιωτικών σχολείων.
Η επαναφορά του ελέγχου και της εποπτείας των ιδιωτικών σχολείων στο υπουργείο Παιδείας ήρθε για να εξασφαλίσει ότι θα διατηρηθεί η παροχή δημόσιου αγαθού, εκείνου της εκπαίδευσης, στα ιδιωτικά σχολεία με την προϋπόθεση ότι αυτό μπορεί να γίνει με όρους συνταγματικής νομιμότητας, χωρίς εκπαιδευτικούς που εκβιάζονται και απειλούνται.
Με τον Νόμο 4415/2016 (ο οποίος αργότερα επικαιροποιήθηκε) ικανοποιείται το πάγιο αίτημα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και μπαίνει επιτέλους ένα δίχτυ προστασίας των εργαζομένων εξασφαλίζοντας αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και κατοχυρώνοντας τα εργασιακά δικαιώματα. Παράλληλα μπαίνει φραγμός στις αναιτιολόγητες καταγγελίες συμβάσεων και δημιουργείται ανεξάρτητη επιτροπή (αποτελούμενη από πρωτοδίκες) η οποία εξετάζει αν η σύμβαση εργασίας καταγγέλθηκε νομίμως και αν η καταγγελία είναι καταχρηστική.
Προβλέπεται ακόμη ότι κάθε είδους πρόσθετη εκπαιδευτική δραστηριότητα, πέραν του ωρολογίου προγράμματος, θα πρέπει να δηλώνεται στην οικεία Διεύθυνση Εκπαίδευσης μαζί με τον αριθμό των τμημάτων, των μαθητών και των διδασκόντων με στόχο να καταπολεμηθούν φαινόμενα αδήλωτης ή υποδηλωμένης εργασίας αλλά και να διασφαλιστεί η ποιότητα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Στα φροντιστήρια και στα κέντρα ξένων γλωσσών αναγνωρίστηκε επιτέλους η πλήρης ασφάλιση 25 ενσήμων τον μήνα με πλήρες ωράριο 21 ωρών την εβδομάδα, με κατώτατο ωρομίσθιο τα 5,62 καθαρά και ορίστηκαν οι ημέρες των αργιών και διακοπών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών. Ενώ τον Απρίλιο με νέα νομοθετική πρωτοβουλία ορίστηκε η διδακτική ώρα στα 45 λεπτά, η απουσία ορισμού της οποίας είχε ως αποτέλεσμα να γίνονται αλχημείες στο ωράριο των εκπαιδευτικών ή δημιουργούσε προβλήματα σε περιπτώσεις διεκδίκησης των δεδουλευμένων.
