Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
Οι... τρελή του Σαγιό
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Οι... τρελή του Σαγιό

Από τη θεατρική ομάδα της Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας «Οι... κιμωλία»

Η ευθεία αντιπαράθεση και η τελική σύγκρουση μέχρις εσχάτων των ένθερμων υποστηρικτών μιας αγαπησιάρικης ευτοπίας και των οπαδών μιας μισητής δυστοπίας, που απειλεί το Παρίσι και ειδικά το Σαγιό, αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο σκαρώνεται τελικά μια ευρηματική ουτοπία, «Η τρελή του Σαγιό», από τον Γάλλο θεατρικό συγγραφέα Ζαν Ζιροντού.

Αυτό το αισιόδοξο θεατρικό έργο, που γράφτηκε στα σκοτεινά χρόνια της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία (1943), απολαύσαμε πρόσφατα από τη θεατρική ομάδα των εκπαιδευτικών της Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, που αυτοτιτλοφορείται "Οι... κιμωλία». Και δεν είναι το πρώτο τους τόλμημα. Ήδη τα δύο προηγούμενα χρόνια «Οι... κιμωλία» ανέβασαν το «Κοίτα τους» του Μάριου Ποντίκα και το «Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Φρίντριχ Ντίρενματ.

Στην «τρελή του Σαγιό» το καλό όχι μόνο τριτώνει, αλλά τελικά, όπως συμβαίνει σε κάθε αξιοπρεπή ευτοπία, στο τέλος θριαμβεύει. Πριν φτάσουμε όμως στον τελικό, δίκαιο θρίαμβο του καλού, το Σαγιό δοκιμάζεται σκληρά, καθώς «ο παλιός κόσμος του ρομαντισμού και της αθωότητας δέχεται την επίθεση ενός εσμού απληστίας και αγυρτείας από τα ανελέητα τρωκτικά του χρήματος».

Η απάντηση έρχεται από την κόμισσα Ωρελί, την «τρελή του Σαγιό», και την εξωτική της παρέα. Η συνειδητοποίηση του κινδύνου προκύπτει βήμα - βήμα, η εγρήγορση χτίζεται όχι χωρίς αντιστάσεις, οι συμμαχίες τελικά οικοδομούνται στο ολισθηρό έδαφος της αποκοτιάς και του παραλογισμού και η λύση ακολουθεί μοιραία: οι δυνάμεις του κακού επιστρέφουν εκεί που πάντα ανήκαν, στους δύσοσμους υπονόμους της κοινωνικής απαξίωσης.

Σκηνοθετικά το έργο ευτύχησε, παρά τα λιτά μέσα, με την κίνηση και τις πλούσιες εναλλαγές στις τοποθετήσεις, να δει ζωή και παλμό σε κρίσιμα σημεία του. Τα κοστούμια και ο φωτισμός, με κάθε κατανόηση για τις ατέλειές τους, συνέβαλαν τελικά στην απόδοση της φανταστικής ατμόσφαιρας. Και πάνω απ’ όλα είδαμε ένα καστ ηθοποιών που έδωσαν την ψυχή τους στο σανίδι του Ριάλτο και φάνηκε πραγματικά να το ζουν και να το χαίρονται. Κι εμείς μαζί τους.

Σε δύσκολες εποχές, όταν ένας στυγνός και απάνθρωπος οικονομικός ορθολογισμός κυριαρχεί παντού, η δραπέτευση στην τρέλα είναι μια κάποια λύση. Στο έργο του Ζιροντού όμως δεν είναι παρά η πρόφαση. Η αφορμή για να χτυπήσει το καμπανάκι. Αλλά κι αν δεν είναι πρόφαση, είναι τουλάχιστον η πιο «μεγαλειώδης τρέλα». Η τρέλα των καλών.

Και στις δυο περιπτώσεις, ας είναι καλά εκείνοι που για μια ακόμα φορά μας το θύμισαν.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL