Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.0°C25.9°C
3 BF 34%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.4°C26.5°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.0°C24.4°C
2 BF 51%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.7°C21.0°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
24.0°C24.0°C
1 BF 40%
Μια ανοιχτή πρόσκληση στους ανθρώπους της εκπαίδευσης
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μια ανοιχτή πρόσκληση στους ανθρώπους της εκπαίδευσης

Το σχολείο Ειδικής Aγωγής της Ρόζας στην Καισαριανή κλείνει τα ογδόντα του χρόνια. Οι προπερσινές εκδηλώσεις από το περιοδικό «Παιδεία και Κοινωνία» (2015) στον κινηματογράφο Αλκυονίδα, η παρουσία μας στο σχολείο, έργο του Νικόλαου Μητσάκη (1936), και η δημοσιότητα που δόθηκε για το σπίτι της Ρόζας στο Γκύζη, στην Ιωάννου Σούτσου 10, με εκδήλωση στη γειτονιά της από τη Λαϊκή Συνέλευση Γκύζη, ανέδειξαν τις προτεραιότητες που χρειάζεται να υπηρετηθούν από τους σημερινούς εκπαιδευτικούς και ανθρώπους του πολιτισμού και της πολιτικής.

Στο σχολείο, οι ανάγκες αφορούν τις κτηριακές υποδομές. Στην προαγωγή του επιστημονικού έργου, η ανάγκη είναι να οργανωθεί στο σχολείο ένας χώρος αρχείου και βιβλιοθήκης. Στη γειτονιά της, να σημανθεί ο χώρος του σπιτιού της. Στην εκδοτική παραγωγή, να υπάρχει έστω ένα βιβλίο της και στην κοινωνική και πολιτική ζωή να έχουμε έναν Σύλλογο Φίλων της Ρόζας, ο οποίος να σταθεί ενεργά στο σχολείο της και να συστήσει αυτή την απαραίτητη βιβλιοθήκη συγκεντρώνοντας αρχεία, τεκμήρια και μαρτυρίες που αφορούν το έργο της.

Η γειτονιά στο Γκύζη έχει το όνομά της στα χείλη της, καθώς είτε στα χρόνια της κατοχής πήγαινε στο παζάρι των μαυραγοριτών στο Πεδίο του Άρεως να εξασφαλίσει τροφή στα παιδιά, είτε μεταπολεμικά μάθαινε γράμματα στα παιδιά που ήταν κοντά στο σπίτι της έχοντας μόνο ηθική ικανοποίηση. Στάσεις σήμερα πολύ δύσκολες να τις υιοθετήσει ένας εκπαιδευτικός.

Η διημερίδα του περιοδικού «Παιδεία και Κοινωνία» (Νοέμβριος 2015, τ. 102, σελ. 11 - 20) είχε πρωτότυπες ανακοινώσεις και σύγχρονες ερευνητικές προσεγγίσεις από την Αντωνία Χαρίση και τη Χρύσα Χρονοπούλου. Ειδικότερα, η Χρύσα Χρονοπούλου διατύπωσε την επιθυμία να χαρίσει το αρχειακό υλικό που κατέχει στη βιβλιοθήκη που θα δημιουργηθεί προς όφελος των μελετητών του έργου της Ρόζας. Η Αντωνία Χαρίση μπορεί να συμβάλει από μακριά σ’ αυτή την προσπάθεια και ετοιμάζει πρόσθετο επιστημονικό έργο για τη Ρόζα. Ο διευθυντής του σχολείου Γρηγόρης Πολυχρονάκης και ο ψυχολόγος Παναγιώτης Χηνάς είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να μας συγκεντρώσουν γύρω τους. Ο Παναγιώτης Κασσιανός, ο προηγούμενος διευθυντής του σχολείου, μπορεί να βοηθήσει κι αυτός από την καινούργια του θέση. Από τη συντακτική ομάδα του «Παιδεία και Κοινωνία», ο Άλκης Ρήγος και ο Παύλος Χαραμής είναι έτοιμοι να συνεισφέρουν κι αυτοί σ’ αυτή την ιδέα. Το ίδιο και τα μέλη του Σκασιαρχείου.

Να θυμίσουμε επίσης ότι τα βίντεο της εκδήλωσης για τη Ρόζα είναι από τον Γιώργο Σπηλιάκο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την έρευνα. Ειδικά οι μαρτυρίες για το σχολείο των Νοτίων Προαστίων της Αθήνας, όπου εργάστηκε η Ρόζα μετά την εξορία, κατά τη δεκαετία του ’50. Στο μέλλον, ένα φιλμ για τη Ρόζα, είτε από την Πόπη Λεγάκη είτε από τον Λευτέρη Ξανθόπουλο, θα ήταν ευχής έργο. Και στο σπίτι της ΕΠΟΝ, σπίτι του Παναγή Δημητράτου, που τα σκαλιά του ανέβηκε και η Ρόζα, μια βιβλιοθήκη είναι απαραίτητη. Και οι ενέργειες για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στον χώρο, για να επικοινωνηθεί καλύτερα με τη νέα γενιά, έχουν ξεκινήσει με τη συμβολή της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ.

Όπως γίνεται και με το Σκασιαρχείο, με τα σχολεία της Καλογρέζας και του Μελισσίου (τυπογραφία και κινηματογράφος) ή με αυτά που χαρακτηρίζονται για την αρχιτεκτονική τους, πολλά σχολεία έχουν αρχίσει να αναζητούν την ιστορική τους σημασία στην εκπαίδευση και η στήριξη σ’ αυτά αφορά τη δυνατότητα τη δική τους να ενισχύσουν την ιδέα «για το τι σχολείο θέλουμε» μέσα από την ανάδειξη και της ιστορικότητάς τους. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε για το σχολείο αυτό της Καισαριανής.

Η Ρόζα έδωσε αφειδώς τη δουλειά της και τη συμβολή της στον φεμινισμό, τον εκσυγχρονισμό και στις δικτατορίες του μεσοπολέμου, μέχρι το 1940. Και μπορεί να της γίνει και κριτική. Όμως μετά την έδωσε στην Aντίσταση και την Κυβέρνηση του Βουνού. Σήμερα καλούμαστε να δώσουμε την αντιφασιστική δουλειά μας στο σχολείο της κρίσης, στο σχολείο της κοινότητας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Φτιάχνουμε αναγνωστικά, κάνουμε διαφοροποιημένη παιδαγωγική, τυπώνουμε, φτιάχνουμε βιβλιοθήκες, μοιραζόμαστε συναισθήματα, κάνουμε επιστημολογία για την παραγωγή της γνώσης, αυξάνουμε την (άμεση) δημοκρατία στην τάξη, αλληλογραφούμε, κινηματογραφούμε, κάνουμε σχολικούς κήπους και μαθητικούς συνεταιρισμούς, παίζουμε παιχνίδια αυλής, μαθαίνουμε μέσα/έξω από το σχολείο, πάμε περιπάτους, δουλεύουμε πάνω στην κοινότητα και την κοινωνική οικονομία, κάνουμε ιστορικές και αντιφασιστικές διαδρομές, συνυπάρχουμε στους δημόσιους χώρους πέρα από τον εξευγενισμό του διαχωρισμού των παιδιών, κατασκευάζουμε ξανά την παιδική ηλικία και γυρνάμε στη γειτονιά ως λαϊκοί δάσκαλοι και δασκάλες. Ο λαϊκός δάσκαλος, όπως «Ο πρώτος δάσκαλος» (1965), αυτή η καταπληκτική μεταφορά του βιβλίου του Αϊτμάτοφ από τον Αντρέι Κονσταλόφσκι, αυτό είναι το αίτημα.

Τέτοια είναι και η Ρόζα. Σ’ αυτήν οφείλουμε τη δυνατότητά μας να μιλάμε για «Παιδεία και Κοινωνία» και να το κάνουμε και τίτλο αυτού του μηνιαίου εντύπου που είναι ένθετο στην «Αυγή» της Κυριακής. Ας στέρξουμε την προσπάθεια των εκπαιδευτικών για το σχολείο της ώστε να μπορεί και η Ειδική Aγωγή να γιορτάσει(;) κι αυτή φέτος συμπεριληπτικά το μέλλον των παιδιών μας. Σύντομα θα έχουμε την ημερομηνία της πρώτης συνάντησης. (πληροφορίες: Γρηγόρης Πολυχρονάκης, 210 7211289).

Μπάμπης Μπαλτάς

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL