Σε γόρδιο δεσμό εξελίσσεται η τύχη του Mega όσο οι μέτοχοι δεν προχωρούν σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, όπως ζητούν οι τράπεζες εδώ και δύο χρόνια. Ο κόμπος φαίνεται να φτάνει στο χτένι, δεδομένου ότι επίκειται η έναρξη της διαδικασίας αδειοδότησης, σύμφωνα και με τους υπολογισμούς του ΕΣΡ, στο επόμενο διάστημα και, όπως όλα δείχνουν, έως το τέλος του έτους.
Τα μηνύματα ωστόσο παραμένουν αντιφατικά. Για πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο βγήκε στον αέρα ένα υποτυπώδες ζωντανό πρόγραμμα και αναμένεται να ξαναβγεί αυτό το Σ/Κ από τη ΔΕΘ. Πρόσφατα συγκροτήθηκε σε σώμα το νέο Δ.Σ. Αν και οφείλονται 12 μισθοί στους εργαζόμενους, τους τελευταίους μήνες καταβάλλονται κάποια από τα οφειλόμενα. Είναι βάσιμη η αισιοδοξία των εργαζομένων; Όταν παλαιά υψηλόβαθμα και μεσαία στελέχη εγκαταλείπουν το κανάλι; Όταν οι μέτοχοι, αντί να βάλουν το χέρι στην τσέπη, διαπραγματεύονται και πάλι σήμερα με τις τράπεζες την ένταξη στο αρ. 106β του Πτωχευτικού Κώδικα για προστασία από τους πιστωτές; Ορισμένοι έχουν αναθαρρήσει. Είναι βάσιμη όμως αυτή η αισιοδοξία;
Διαρροές από τους μετόχους και τα υψηλόβαθμα στελέχη του καναλιού κάνουν λόγο για οργανωμένη προσπάθεια να έλθει σε συμφωνία το Mega με τους πιστωτές του, που θα περιλαμβάνει κούρεμα των χρεών του σε τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές. Αν επιτευχθεί τέτοια συμφωνία σύμφωνα με το άρθρο 106β του Πτωχευτικού Κώδικα, θα απομένει η τυπική επικύρωσή της από το Δικαστήριο. Το Mega θα ρυθμίσει τα δάνειά του, θα πάψει να καταβάλλει υπέρογκους τόκους, θα αποδεσμευθούν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί και τα διαφημιστικά του έσοδα, θα επανεκκινήσει με νέο πρόγραμμα.
Πόσο εύκολο όμως είναι να επιτευχθεί η πολυπόθητη συμφωνία του Mega με την πλειοψηφία των πιστωτών του, δηλαδή τις τράπεζες; Δεν είναι απλό. Μια τέτοια συμφωνία προϋποθέτει ότι οι τράπεζες θα συναινέσουν σε κούρεμα των απαιτήσεών τους, συμπαρασύροντας Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και λοιπούς πιστωτές: σύμφωνα με τον νόμο, η πλειοψηφία των πιστωτών επιβάλλει την απόφασή της στη μειοψηφία. Και οι τράπεζες έχουν την πλειοψηφία.
Εκτός όμως από την πλειοψηφία των απαιτήσεων, οι τράπεζες έχουν εγγυήσεις για τα δάνεια που έχουν χορηγήσει. Στις εγγυήσεις περιλαμβάνονται η ταινιοθήκη του Mega και το μεγαλύτερο μέρος από τα διαφημιστικά του έσοδα. Άραμ θεωρητικώς, οι απαιτήσεις τους είναι σχετικά εξασφαλισμένες είτε βρεθεί λύση για την επαναλειτουργία του καναλιού είτε όχι. Όμως, αφού έχουν εξασφαλίσεις που καλύπτουν σε σημαντικό βαθμό τις απαιτήσεις τους, γιατί να δεχθούν κούρεμα των χρεών του MEGA προς αυτές; Ποιό τραπεζικό στέλεχος θα αναλάβει την ευθύνη;
Μια λύση θα ήταν να αποδεχθούν ότι η αξία της ταινιοθήκης και τα προσδοκώμενα διαφημιστικά έσοδα υπερεκτιμήθηκαν στο παρελθόν. Όμως και πάλι, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να κάνει αυτή την εκτίμηση; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για τις τράπεζες, οι οποίες παραμένουν σε ακινησία εδώ και ενάμιση χρόνο, αναμένοντας τις κινήσεις των μετόχων.
Οι κινήσεις των μετόχων, εάν πρόκειται για την επαναλειτουργία του καναλιού -με πολύ χαμηλότερο προϋπολογισμό, όπως διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους πρόσφατα ο Γ. Βαρδινογιάννης-, μπροστά στη δυσκολία κουρέματος από τις τράπεζες, δεν μπορεί παρά να είναι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Και μάλιστα σχετικά σύντομα, εάν θέλουν να λάβουν μέρος στη διαδικασία αδειοδότησης.
