Την ίδια ώρα που ένα παραδοσιακό συγκρότημα Τύπου, ο ΔΟΛ, φαίνεται να βρίσκεται κοντά στη διάσωσή του, έστω και με απώλειες για τράπεζες, εργαζομένους, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, η τύχη του Πήγασου, πάλαι ποτέ κραταιού συγκροτήματος, παραμένει αβέβαιη.
Στον Πήγασο συγκλίνουν, δύο κακές πρακτικές: Από τη μία πλευρά ο μεγαλομέτοχος, η οικογένεια Μπόμπολα, έχει εγκαταλείψει το καράβι στην τύχη του. Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες δεν έχουν αναλάβει καμία πρωτοβουλία.
Τι είδους πρωτοβουλία; Η διαδικασία της «εκκαθάρισης εν λειτουργία» που επιλέχθηκε στην περίπτωση του ΔΟΛ είναι μάλλον δύσκολο να εφαρμοστεί στην περίπτωση του Πήγασου. Κι αυτό διότι στον ΔΟΛ όλες οι δραστηριότητες (και το ενεργητικό) ήταν συγκεντρωμένες υπό μία εταιρεία, τη ΔΟΛ Α.Ε., οπότε την εκκαθάρισή της ανέλαβε ένας ειδικός διαχειριστής. Στην περίπτωση της Πήγασος, οι δραστηριότητες είναι διεσπαρμένες στις πολυπληθείς θυγατρικές, που σημαίνει αντίστοιχο αριθμό «ειδικών διαχειριστών», κατά συνέπεια υψηλότερα έξοδα διαχείρισης και πολλαπλές δημοπρασίες σε μια διαδικασία εκποίησης, εκ των πραγμάτων, κομμάτι - κομμάτι.
Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν οι τράπεζες; Αντί να σφυρίζουν αδιάφορα, θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να αναζητήσουν οι ίδιες επενδυτή ή επενδυτές. Ή να επιδιώξουν την πώληση των θυγατρικών του ομίλου που εκδίδουν τις εφημερίδες και τα περιοδικά του σε επενδυτή ή επενδυτές. Οφείλουν να αναλάβουν τάχιστα πρωτοβουλίες, καθώς κυβέρνηση και εργαζόμενοι είναι βέβαιο ότι θα τις δουν με θετικό μάτι.
