Παλιότερα η Τεγοπούλου της «Ελευθεροτυπίας», πριν από λίγους μήνες ο Στ. Ψυχάρης του ΔΟΛ και επίκειται ο Φ. Μπόμπολας του Πήγασου. Μεσολάβησαν και ορισμένοι μικρότεροι: Λυμπέρης, Κωστόπουλος, Γιαννίκος, Καλοφωλιάς, Λιακουνάκος κ.ά.
Οι παλιοί εκδότες πάνε στον «παράδεισο», απολαμβάνοντας τα "μερίσματα" από τις εταιρείες τους, και αφήνουν πίσω τους συντρίμμια καταχρεωμένων επιχειρήσεων από δάνεια, που τα φορτώνουν στις τράπεζες, δηλαδή σε εμάς όλους που τις χρηματοδοτούμε, αφήνουν ανέργους χωρίς αποζημιώσεις και εξαντλημένους από μήνες ολόκληρους απληρωσιάς, αφήνουν χρέη στο Δημόσιο και στα ταμεία και πιστωτές πάσης φύσεως που αναζητούν ματαίως τις αμοιβές τους.
Γιατί; Γιατί μπορούσαν. Με τα λεφτά των αλλονών που εκταμιεύονταν αφειδώς επί χρόνια, με παρεμβάσεις στις τράπεζες από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Με τη σειρά τους, οι παλιοί εκδότες δεν ήταν αχάριστοι, εξυπηρετούσαν και τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κατά περίπτωση.
Το κενό τους καλύπτεται. Νέοι επιχειρηματίες έρχονται στο προσκήνιο, αντικαθιστούν τους παλιούς και μπαίνουν στον χώρο των ΜΜΕ επενδύοντας φρέσκο κεφάλαιο. Ο Β. Μαρινάκης φαίνεται ο πιο πρόθυμος και ακολουθείται από τον Ιβάν Σαββίδη και τον Δ. Μελισσανίδη.
* Η παλιά διαπλοκή φεύγει, η νέα διαπλοκή έρχεται. Πράγματι. Η έκφραση, ως μομφή εναντίον της κυβέρνησης, ακούγεται κυρίως από τα αριστερά. Ως η «διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ». Η αλήθεια είναι ότι η νέα διαπλοκή είναι και αυτή της Ν.Δ. Η διαπλοκή επιστρέφει με αναδιάρθρωση. Δυναμική, πλουσία και με όρεξη. Τα νέα τζάκια των μίντια τοποθετούνται σαφώς στην πολιτική σκακιέρα και βρίσκονται στα δεξιά. Ακριβώς απέναντι από την κυβέρνηση.
* Η νέα διαπλοκή πληρώνει. Τουλάχιστον προς το παρόν. Σε αντίθεση με τους κρατικοδίαιτους και συνεχώς δανειοδοτούμενους παλιούς μιντιάρχες, οι νέοι βάζουν το χέρι στην τσέπη, τουλάχιστον με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Νίκου Παππά για το παλιό καθεστώς: «Γίνεται πλέον συνείδηση όλων, ακόμη των επιχειρηματικών ομίλων, ότι η ιδιοκτησία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν μπορεί να συνυπάρχει με ‘δανεικά με αέρα’, με απλήρωτους εργαζόμενους και χωρίς επενδύσεις».
Αναφερόμενος στο σήμερα και στις νέες επενδύσεις, πρόσθεσε: «Ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες πέρυσι το καλοκαίρι, απέδειξε ότι υπάρχουν κεφάλαια που μπορούν να επενδυθούν και τα οποία μπορούν να στηρίξουν το οπτικοακουστικό περιεχόμενο. Οι εποχές που οι ιδιοκτήτες σήκωναν το τηλέφωνο και ζητούσαν πολιτική παρέμβαση στις τράπεζες για ‘δάνεια με αέρα’, ώστε να μη βάλουν το χέρι στην τσέπη, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί».
