Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Σποραδικές νεφώσεις
15 °C
13.1°C17.0°C
2 BF 66%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
13 °C
11.1°C15.3°C
0 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
9.0°C13.8°C
2 BF 69%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C14.1°C
2 BF 77%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
8 °C
7.9°C14.1°C
0 BF 87%
ΧΑΝΤΕΜ ΧΟΥΣΕΪΝ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΧΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ: / Χαντέμ Χουσεΐν: Το παιδί μου ζει μέσα από την αλληλεγγύη σας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΧΑΝΤΕΜ ΧΟΥΣΕΪΝ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΧΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ: / Χαντέμ Χουσεΐν: Το παιδί μου ζει μέσα από την αλληλεγγύη σας

Έξι χρόνια μετά, η απώλεια κάνει τα μάτια του 74χρονου Χαντέμ Χουσεΐν, πατέρα του Σαχζάτ Λουκμάν, να βουρκώνουν ακόμη. Δεν του είναι εύκολο να θυμάται. Σε ποιον θα ήταν; "Κλαίνε και τα μάτια μου, κλαίει και η καρδιά μου" μας λέει. Κάθε τόσο σκουπίζει τα δάκρυα με το λευκό του μαντίλι. Η φωνή του σπάει. Όμως συνεχίζει, επιμένει να ολοκληρώσει τα λόγια του, όπως συνεχίζει τον αγώνα για την απόλυτη δικαίωση στην υπόθεση του γιου του.

Παίρνοντας το αεροπλάνο να έρθει ξανά στην Ελλάδα, ο Χαντέμ ένιωθε αφόρητο πόνο. Σκεφτόταν πώς θα ήταν αν μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να κάνει ένα ταξίδι για να συναντήσει τον γιο του, να μιλήσουν, να γελάσουν και να αγκαλιαστούν. Το άλλο που φέρνει όμως σταθερά στον νου του είναι το πρόσωπο της αλληλεγγύης. Ένα πρόσωπο που έχει πολλά πρόσωπα, εκατοντάδες, χιλιάδες. Ανθρώπους που στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό της οικογένειας και συνεχίζουν να δίνουν έναν μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα. "Αυτοί είναι που κρατάνε ζωντανό τον Λουκμάν. Όταν κάποιος μου μεταφράζει το σύνθημα που φωνάζουν και γράφουν στα πανό ‘Ο Λουκμάν ζει’, ξέρω ποιοι τον κράτησαν εδώ. Ποιοι έκαναν το παιδί μου σημαία και σύμβολο ενός αγώνα ώστε να μην υπάρξει ποτέ ξανά κανένας που θα βρεθεί στη θέση του παιδιού μου. Να δολοφονηθεί από φασίστες". Κάπου εκεί στο πλήθος των διαδηλωτών και αλληλέγγυων "νιώθω ότι μπορεί να τον συναντήσω πάλι. Όταν βλέπω νεαρό κόσμο, σκέφτομαι μήπως, έτσι, σαν να ζω το πιο όμορφο ψέμα, εμφανιστεί ο Λουκμάν".

"Πίστευε ότι άνθρωπος είναι εκείνος που στηρίζει"

Βρισκόμαστε στα γραφεία της πάντα φιλόξενης Πακιστανικής Κοινότητας στην πλατεία Κοτζιά. Ο πρόεδρός της Τζαβέντ Ασλάμ κάνει τη μετάφραση. Μία από τις πιο δύσκολες μεταφράσεις που έχει ποτέ αναλάβει λόγω της έντονης συναισθηματικής φόρτισης.

Ο Χαντέμ θυμάται τα παιδικά χρόνια του γιου του, ενός παιδιού που ήταν ευαίσθητο και καλόκαρδο. "Δεν έβριζε κανέναν, δεν μάλωνε με κανέναν. Μεγάλωσε με βασική αξία ότι άνθρωπος είναι εκείνος που στηρίζει. Αν κάποιος κλαίει, να του πούμε 'εντάξει, εγώ θα σε βοηθήσω’".

Ο Λουκμάν μεγάλωσε στην πόλη Λάλα Μούσα και στη συνοικία Σαρντάρ Μπούρα. Ήταν μέσα σε όλα και είχε πολλούς φίλους. Όταν με κάποιο παιδάκι πήγαινε να τσακωθεί, απέφευγε να σκεφτεί εγωιστικά. "Μου έλεγε 'μπαμπά, αυτός ο φίλος μου είναι πολύ καλός, μήπως εγώ φταίω που θύμωσε;' και μου ζητούσε να πάμε να ζητήσουμε συγγνώμη. Ακόμη και χωρίς να φταίει. Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο γιατί ήταν τόσο καλός. Όταν μιλάω κλαίει και η καρδιά, κλαίνε και τα μάτια μου".

Μεγαλώνοντας έμαθε την τέχνη της ηλεκτροκόλλησης. Μικρός ρωτούσε: "Μπαμπά, ο δάσκαλος δεν είναι όπως ο μπαμπάς;". Τα επόμενα χρόνια απάντησε: "Για όλη μου τη ζωή πατέρας για μένα είσαι εσύ και ο δάσκαλος". Τα πολύ μεγάλα ποσοστά ανεργίας όμως στο Πακιστάν, δεν του επέτρεψαν να ασκήσει όσα έμαθε και το 2008 ήρθε στην Ελλάδα, στην οποία όχι μόνο δεν θα κατάφερνε τελικά να κάνει τη ζωή του καλύτερη, αλλά θα την έχανε.

Όταν έμαθαν για τη δολοφονία

"Ήταν Παρασκευή" θυμάται ο πατέρας και συνεχίζει: "Ο μεγάλος αδερφός του Λουκμάν βγήκε έξω στη γειτονιά και είδε κάποιους να μιλούν. Εκεί έμαθε τι συνέβη. Ερχόμενος σπίτι, ήθελε να κρύψει ότι και πονούσε. Όμως τα μάτια και το πρόσωπό του έδειχναν ότι πολύ άσχημο είχε συμβεί. Για να το κρύψει, έπεσε στο κρεβάτι και σκεπάστηκε με το σεντόνι. Όμως ακούγονταν φωνές σαν λυγμοί. Τον ρωτάω ‘τι έγινε; γιατί δεν μας απαντάς;’. Απαντούσε ότι δεν είναι καλά, ότι μάλλον είχε πυρετό και πονούσε λίγο. Το απόγευμα μας πήρε από την Ελλάδα ο γαμπρός μου και μας ενημέρωσε τι έγινε".

"Δεν τους συγχωρούμε"

Σήμερα, οι δολοφόνοι του Λουκμάν συμπληρώνουν έξι χρόνια στη φυλακή. Είναι μια εξέλιξη που δίνει κάποιο θάρρος στον Χαντέμ. Γι' αυτό και νιώθει την ανάγκη να ευχαριστήσει τον κόσμο που δείχνει αλληλεγγύη και την ελληνική Δικαιοσύνη. Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλει να μειωθεί η ποινή. "Γιατί αυτά που έκαναν δεν μπορεί κανένας πατέρας ή μητέρα να τα συγχωρέσει" τονίζει.

Ο Τζαβέντ Ασλάμ αναφέρει ότι αποτελεί αίτημα της πακιστανικής κοινότητας να βοηθηθεί όσο περισσότερο γίνεται η οικογένεια, η οποία είναι πάρα πολύ φτωχή. "Ζητήσαμε πριν έναν μήνα από την ελληνική Βουλή και το κράτος να δοθεί άδεια παραμονής και εργασίας στον μεγάλο αδερφό, ώστε να δουλέψει στη θέση του Λουκμάν για να μπορέσει να βοηθήσει την οικογένεια. Δεύτερον, ζητήσαμε να δίνεται μηνιαία οικονομική στήριξη".

"Έχασα το παιδί μου, βρήκα κόσμο που βοηθά πάντα"

Καταλήγοντας, ο Χαντέμ ευχαρίστησε ξανά την ελληνική κοινωνία. "Ο ρόλος που παίξανε οι άνθρωποι εδώ θα μου μείνει αξέχαστος. Η μία πλευρά είναι ότι έχασα το παιδί μου, η άλλη ότι γνώρισα έναν κόσμο που πάντα ήταν και είναι έτοιμος να βοηθήσει. Μου είναι δύσκολο να πω ονόματα, γιατί δεν ξέρω πολλά, αλλά τουλάχιστον θέλω να εκφράσω την εκτίμησή μου στην τωρινή κυβέρνηση, που με έχει διευκολύνει πολύ και για την οποία ακούω από συμπατριώτες μας να λέει πολύ καλά λόγια, στην ΚΕΕΡΦΑ και στους αναρχικούς, που κάθε μέρα είναι δίπλα μου στα δικαστήρια και τους νιώθω σαν οικογένειά μου".

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL