Live τώρα    
17°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
13.4°C18.7°C
3 BF 63%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
12.0°C16.9°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 61%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C18.0°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
10 °C
9.9°C14.6°C
2 BF 76%
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ / "Διαλέξαμε τον δύσκολο δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο"
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ / "Διαλέξαμε τον δύσκολο δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο"

Ένα παιδάκι τρυπώνει στην αγκαλιά του πατέρα του. Εκείνος έχει μόλις τελειώσει την ομιλία του στο πάνελ, όπου μαζί με άλλους πρόσφυγες μιλούν για το μεγάλο ταξίδι έως την Ελλάδα, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα, τα όνειρα για το μέλλον. Πατέρας και παιδί είναι μαζί. Όπως μαζί ήταν από την πρώτη στιγμή που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Συρία. Αυτό ήταν άλλωστε το κεντρικό νόημα της εκδήλωσης που έγινε την Τετάρτη το απόγευμα στο Νομισματικό Μουσείο με θέμα την ένταξη των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων.

Η εικόνα του παιδιού που τρύπωσε στην αγκαλιά του πατέρα ήταν ένα από τα πιο τρυφερά στιγμιότυπα της συζήτησης που έγινε με τίτλο “Μαζί”. Μια λέξη που επιλέχθηκε γιατί αφενός αντιπροσώπευε την προσδοκία για την κοινωνία του μέλλοντος, αλλά και μια μικρή πραγματικότητα, όπως την είδαμε στο Μουσείο. Πρόσφυγες, Αθηναίοι, οργανώσεις, στελέχη του Δήμου της Αθήνας ήταν εκεί. Η εκδήλωση έγινε υπό την αιγίδα του συμβουλίου ένταξης μεταναστών του Δήμου και συμμετείχαν στη διοργάνωσή της 17 οργανώσεις.

Μίλησαν οι ίδιοι

Το διαφορετικό σημείο σε σχέση με πολλές άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες του παρελθόντος ήταν ότι για τα προβλήματα των προσφύγων, τις εμπειρίες και τους στόχους μίλησαν οι ίδιοι. Οι δημοσιογράφοι αυτή τη φορά είχαν άλλο ρόλο. Ο Δημήτρης Αγγελίδης από την "Εφημερίδα των Συντακτών" συντόνιζε και οι υπόλοιποι καταγράφαμε.

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Δ. Αγγελίδης είπε πως το προσφυγικό ζήτημα χωρίζεται σε τρεις περιόδους η πρώτη αφορά εκείνη που έφτασαν 800.000 άνθρωποι στη χώρα, η δεύτερη πριν από ενάμιση χρόνο όταν έκλεισαν τα σύνορα οι γειτονικές μας χώρες και η τρίτη αφορά το σήμερα και το αύριο, δηλαδή την ένταξη και ενσωμάτωση των μεταναστών. “Οι πρόσφυγες μπορούν να συνεισφέρουν στο χτίσιμο της δικής μας κοινωνίας” σημείωσε ο δημοσιογράφος και στη συνέχεια παρέδωσε τη σκυτάλη λέγοντας: “Οι πρόσφυγες έχουν τη δική τους φωνή και σήμερα μιλούν οι ίδιοι”.

“Αν πιστεύεις αλλού, φυλακή”

Τον λόγο πήρε πρώτα ένα ζευγάρι Ιρανών, που βρέθηκαν στον χώρο μαζί με το δεκάχρονο παιδί τους. Όπως είπαν, αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους γιατί άλλαξαν θρησκεία. Από μουσουλμάνοι έγιναν χριστιανοί. “Μέχρι το 2016 δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα, διότι δεν είχαν ενημερωθεί οι αρχές για την αλλαγή που κάναμε” είπε πρώτα ο Κούρου, εκπαιδευτικός όπως και η σύντροφός του. Αυτό που εντυπωσίασε τόσο εκείνον όσο και τη γυναίκα του όταν ήρθαν στην Ελλάδα “είναι η ελευθερία να πιστεύεις σε ό,τι θες. Είδα γυναίκες με μαντήλι να κυκλοφορούν στον ίδιο δρόμο με γυναίκες που είναι χριστιανές” είπε η Άβα. Για την πατρίδα τους είπαν πως δεν υπάρχει γυρισμός. “Τους περισσότερους που δεν φεύγουν, τους σκοτώνουν. Η αλλαγή θρησκείας θεωρείται το χειρότερο αδίκημα”.

Με εμφανή νευρικότητα λόγω του πρωτόγνωρου άγχους να μιλά μπροστά σε πολύ κόσμο, αλλά και με μόνιμο το χαμόγελο στο πρόσωπο, ο 17χρονος Ζαΐμ από το Πακιστάν περιέγραψε τη δική του εμπειρία. “Θα χρειαστώ διερμηνέα γιατί δεν μιλώ καλά τα ελληνικά” ξεκίνησε να λέει μιλώντας στα ελληνικά και χειροκροτήθηκε απ’ όλους τους παρευρισκόμενους. Στη συνέχεια μίλησε για το ταξίδι του, που ξεκίνησε μετά από έκρηξη στο σχολείο που πήγαινε στο Πακιστάν το 2014. Το σχολείο καταστράφηκε, συμμαθητές του πέθαναν και ο ίδιος ξεκίνησε σε ηλικία μόλις 14 ετών ένα ταξίδι για το άγνωστο. “Ήμουν για 7 ώρες στο νερό με άλλα 14 άτομα” είπε. Σήμερα βρίσκεται σε ξενώνα της ΜΚΟ Praxis στη Γλυφάδα και πηγαίνει κανονικά στο σχολείο.

Ο Ζαΐμ δεν είναι το μοναδικό παιδί, στην προκειμένη περίπτωση ασυνόδευτο, που έφτασε στα μέρη μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε στις 19 Ιουνίου η Ύπατη Αρμοστεία και μοίραζε χθες στον χώρο η ΜΚΟ Save the Children, το 31% των 8.000 προσφύγων που έχουν έρθει στην Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου του 2017 είναι παιδιά.

“Ευχαριστούμε την Ελλάδα που μας έβαλε σε δομές και μας περιέθαλψε χωρίς κανέναν διαχωρισμό” είπε ο πολύτεκνος πατέρας από τη Συρία, που πήρε το παιδί στην αγκαλιά του. Πιθανότατα στο μέλλον θα μετεγκατασταθούν στη Γερμανία, όπου βρίσκεται το ένα από τα έξι του παιδιά.

“Τα όνειρα είναι για να γίνονται πραγματικότητα” σημείωσε ο Ασέφ από το Αφγανιστάν, που βρίσκεται 10 χρόνια στην Ελλάδα και το πρώτο διάστημα στη χώρα το έζησε άνεργος, άστεγος και χωρίς πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Σήμερα όμως η κατάσταση είναι διαφορετική για εκείνον. “Οι σπουδές μου σε σχολή του Αφγανιστάν διακόπηκαν λόγω των πολιτικών μου πεποιθήσεων. Είχα όμως όνειρο ζωής να τα καταφέρω να σπουδάσω. Οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή”. Κι αυτή η στιγμή μετά από πολύ κόπο έφτασε και ο τόπος όπου το όνειρο έγινε πραγματικότητα ήταν η Ελλάδα. Πήρε πτυχίο Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τώρα κάνει μεταπτυχιακό στον τομέα της βιώσιμης ανάπτυξης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

Πιο όμορφη κάνει τη ζωή των μικρών προσφύγων στο καμπ της Ελευσίνας ο ζωγράφος Μοχάμεντ, Κούρδος που γεννήθηκε στο Ιράκ. Εδώ και τρεις μήνες μαθαίνει στα παιδιάκια ζωγραφική και προσπαθεί να τους δώσει λίγη χαρά ώστε να απαλύνει τον τόσο πόνο που προκάλεσε ο πόλεμος. Όσο για τα δικά του όνειρα, ανέφερε ότι θέλει να μάθει τη γλώσσα και να σπουδάσει στην Ελλάδα. Τα όνειρα στη χώρα του μπορούν να έχουν μόνο δύο χρώματα, όπως είπε: “άσπρο - μαύρο”.

Ο ρόλος της Τέχνης

Δύο νεαρά παιδιά από το Αφγανιστάν που βρίσκονται στο καμπ του Σχιστού στάθηκαν στη σημασία που έχει η Τέχνη στην καθημερινότητά τους. Το προηγούμενο διάστημα ανέβασαν παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου παρουσίασαν τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν για να φτάσουν στην Ελλάδα, αλλά και όσα συμβαίνουν στο Αφγανιστάν και τους εξωθούν στην προσφυγιά. Στο τέλος του έργου που ανέβασαν μόνο γυναίκες και μοιράζονται την ιστορία τους, διαβάζουν προς τους θεατές τα παρακάτω λόγια: “Εσείς οι θεατές ακούσατε την ιστορία μιας Αφγανής, την οποία υποδύθηκε και εξιστόρησε η ίδια”.

Ακούστηκαν κι άλλες ιστορίες από τους πρόσφυγες. Μια σελίδα όμως δεν είναι αρκετή. Βέβαια οι πρόσφυγες, όπως και στη χθεσινή εκδήλωση, έχουν τη δική τους φωνή. Πρόσφατα η Ναζμί, 24χρονη κοπέλα από το Αφγανιστάν, μαζί με 13 ακόμη γυναίκες δημιούργησαν μια οκτασέλιδη εφημερίδα, που κυκλοφόρησε μέσω της "Εφημερίδας των Συντακτών", όπου κατέγραψαν την εμπειρία τους από τη ζωή στην Ελλάδα. “Θα θέλαμε να είμαστε μια φωνή για την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Διαλέξαμε τον δύσκολο δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο. Με την εφημερίδα κάναμε την ατυχία της ζωής μας επιτυχία” είπε.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL