Ένοπλοι αστυνομικοί που νιώθουν απροστάτευτοι μπροστά σε μια αναρχική συλλογικότητα που πετάει τρικάκια με συνθήματα ή μπογιές, η οποία έχει αναγορευτεί από την αντιπολίτευση και από πρόθυμους δημοσιογράφους σε Νο1 απειλή για το κράτος, την τάξη, πιθανότατα και την παγκόσμια ισορροπία...
Η "Δέλτα", ο Δένδιας και η "Guardian"
Αστυνομικοί - μάρτυρες σε δίκη έφαγαν -λέει- ξύλο από αναρχικούς στα δικαστήρια και συνδικαλιστής αστυνομικός υποστήριξε δημοσίως ότι δεν έγιναν συλλήψεις γιατί ο επικεφαλής της διμοιρίας των ΜΑΤ στα δικαστήρια πήρε "εκ των άνωθεν εντολή". Βέβαια, λίγοι έμαθαν ή έγραψαν ότι η δίκη ήταν αυτή της αντιφασιστικής μοτοπορείας του 2012 στην οποία επιτέθηκαν ακροδεξιοί που φυσικά τότε τους έλεγαν "αγανακτισμένους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα" και οι αστυνομικοί φτάνοντας συνέλαβαν φυσικά μόνο τους αντιφασίστες, οι οποίοι έφτασαν με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης στον εισαγγελέα. Τι τους είχε συμβεί; Όπως τότε είχαν καταγγείλει και έχουν γίνει και μηνύσεις μάλιστα, αστυνομικοί της ΔΕΛΤΑ τους κακοποίησαν, ο ακριβής όρος τότε ήταν "βασάνισαν", και τους απείλησαν, χωρίς να λείπουν εμφυλιοπολεμικές εκφράσεις. Τότε μάλλον οι αστυνομικοί δεν ήταν απροστάτευτοι... Ο υπουργός Δημοσιας Τάξης Νίκος Δένδιας είχε δηλώσει μάλιστα ότι θα μηνύσει και τη βρετανική εφημερίδα "Guardian" που δημοσίευσε το θέμα. Είχαν βέβαια δημοσιεύσει και οι ελληνικές τα ίδια, αλλά η αγγλική εφημερίδα φαίνεται πείραξε διαφορετικά. Μήνυση βέβαια ο Δένδιας δεν έκανε στην "Guardian"... Ωστόσο, οι δαρμένοι αντιφασίστες έκαναν. Και έτσι, η δίκη των συναδέλφων των αστυνομικών που καταγγέλλουν ότι τους έδειραν είναι τις επόμενες εβδομάδες.
Πικάντικη λεπτομέρεια σε όλο αυτό είναι ότι οι αστυνομικοί που κατηγορήθηκαν για βασανισμούς ανήκαν στην..."αδικοχαμένη" ομάδα Δέλτα -αν πιστέψει κανείς τη Ν.Δ. και άλλους συνδικαλιστές της αστυνομίας όταν τη διέλυσε ο Ν. Τόσκας. Οι αστυνομικοί φυσικά δεν απολύθηκαν, απλά πήγαν σε άλλες υπηρεσίες και έσπασε η δυναμική που είχε δημιουργηθεί στους κόλπους της συγκεκριμένης ομάδας, η οποία μάλιστα είχε φτάσει να προβληματίζει ακόμα και αστυνομικούς εκείνη την εποχή.
Επικίνδυνη ζυγαριά
Και κάπως έτσι, λίγο η ΔΕΛΤΑ που διαλύθηκε και παραδοθήκαμε στην ανομία, λίγο ο Ρουβίκωνας που τον προσέχει η κυβέρνηση, λίγο οι μπογιές που θεωρούνται ένα και το αυτό με τις σφαίρες, πέρασαν τρία χρόνια αντιπολίτευσης. Και κάπως έτσι, όλα μαζί μπλέκουν γλυκά σε μια σούπα επικαιρότητας, σε μια επικίνδυνη ζυγαριά που οι γρατσουνιές που θέλουν μπεταντίν χαρακτηρίζονται παραλίγο δολοφονικές, ενώ την ίδια ώρα μοιάζει απολύτως φυσιολογικό να πατάει με το πόδι αστυνομικός ετοιμοθάνατο άνθρωπο. Η βία εκεί είναι σύμφωνα με τα εγχειρίδια, ο αστυνομικός δεν μπορεί να καταλάβει αν ο άνθρωπος πεθαίνοντας έκανε παθητική αντίσταση (!) με τους τελευταίους σπασμούς ζωής, ενώ ένας άλλος περιφέρει ένα πειστήριο - μαχαίρι με γυμνά χέρια.
Και η απάντηση σε όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από μια ΕΔΕ, ενώ η υπουργός Προστασίας του Πολίτη απαντά σε ερωτήματα όπως γιατί καλύπτετε τον Ρουβίκωνα ή πρέπει να δηλώνει ότι είναι ψευδές ότι δεν έδωσε εντολή για να μη γίνουν συλλήψεις.
"Fake" και αντιπολιτευτική ρητορική
Και όλη αυτή η βροχή μισών ή ψεύτικων πληροφοριών και ποινικής δικονομίας από το Facebook, την οποία όμως δυστυχώς υιοθετεί και πολιτικό προσωπικό της χώρας στο πλαίσιο αντιπολιτευτικών παιχνιδιών, σε κάνει να αναρωτιέσαι: δηλαδή ο κάθε υπουργός Προστασίας του Πολίτη ή Δημόσιας Τάξης (όπως θέλετε πείτε το) κάθεται στο Επιχειρήσεων της ΓΑΔΑ και λέει "ναι, ναι, κάντε συλλήψεις" ή "όχι, τον βλέπω για Ρουβίκωνα, πάρτε του μια σοκολάτα";
Και κανένας μας δεν ομολογεί ότι όλο αυτό το κύμα παράλογων στην ουσία συλλογισμών που μας βομβαρδίζουν δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα παιχνίδι κακής αντιπολιτευτικής ρητορικής στη μέση του οποίου έχει πιαστεί εξ αντικειμένου η αστυνομία.
Και είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι όταν εκπρόσωποι των αστυνομικών ξαφνικά μιλούν για αποδέσμευση από την πολιτική ηγεσία και τις ιδεοληψίες του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, αφήνοντας μάλιστα και υπόνοιες πως η πολιτική ηγεσία τους δένει τα χέρια. Το "αφήστε την αστυνομία να δράσει" που ακούμε δε από χείλη και πολιτικών και συνδικαλιστών δεν μπορεί να μην σε κάνει είτε να ανατριχιάσεις -ειδικά σε μια χώρα με τη δική μας πολιτική Ιστορία- είτε να αναρωτηθείς από τι ακριβώς τους συγκρατεί η πολιτική ηγεσία ή οι αντιλήψεις της. Τι ακριβώς δεν μπορούν να κάνουν τώρα που έκαναν πριν; Δεν είναι ξεκάθαρος ο ρόλος της αστυνομίας πια 44 χρόνια μετά την πτώση της χούντας;
ΕΔΕ και αστυνομική ατιμωρησία
Ποια είναι η "προστασία" που ζητούν λοιπόν οι συνδικαλιστές αστυνομικοί; Βρίσκεται πέραν από του θεσμικού τους ρόλου και των καθηκόντων τους ή απλά μας λένε εμμέσως "αφήστε μας να κάνουμε ό,τι θέλουμε" και ότι "εμείς είμαστε το κράτος"; Αυτή τη συζήτηση βέβαια δεν θα την κάναμε εάν τελικά είχαμε να κάνουμε με μια σύγχρονη, επαγγελματική αστυνομία, δίπλα στον πολίτη που τα κόμματα -κυρίως της Δεξιάς- δεν θα θεωρούσαν φέουδό τους. Και είναι ακόμα πιο στενάχωρο που από τη συζήτηση εν τέλει απουσιάζει το ουσιώδες, όπως τι έχει γίνει τελικά με τις περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας και την ατιμωρησία τους. Τι γίνεται με την εκπαίδευση των αστυνομικών; Τι έχει γίνει με τα κρούσματα ρατσιστικής βίας με θύτες ενστόλους; Με τους παραβατικούς αστυνομικούς, που η παραβατικότητά τους όμως συνδέεται με ρατσιστικό κίνητρο και με γνωριμίες στην Ακροδεξιά; Θυμίζουμε ότι τέτοιες "μεμονωμένες" περιπτώσεις είχε εντοπίσει ακόμα και το πόρισμα του Εσωτερικών Υποθέσεων επί Δένδια.
Ίσως θα ήταν ένα μεγάλο βήμα για τους συνδικαλιστές και μη αστυνομικούς να αναγνωρίσουν μια αλήθεια που πολλοί άλλοι επαγγελματίες έχουμε διαπιστώσει με πικρό τρόπο: "ο Νο1 εχθρός του αστυνομικού είναι ένας άλλος κακός αστυνομικός". Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον κακό δημοσιογράφο κ.λπ. Μόνο που τα υπόλοιπα επαγγέλματα δεν κρατούν όπλο στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους..
ΥΓ.: Μην περιμένουμε αυτοκάθαρση...
