Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν σήμερα οι 63 δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας, όπως και οι πρόεδροί τους ατομικά, κατά του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016 και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του επίμαχου νόμου.
Στις 3 προσφυγές τους υποστηρίζουν, ότι ο ασφαλιστικός νόμος είναι αντίθετος στο Σύνταγμα, στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του ΟΗΕ και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, οι δικηγορικοί σύλλογοι αναφέρουν ότι με τις αιτήσεις ακύρωσης προσβάλλονται οι διοικητικές πράξεις που έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή του ν. 4387/2016 και προβάλλεται κατ’ εξοχήν ο απροκάλυπτα φορολογικός χαρακτήρας των ασφαλιστικών εισφορών και το δημευτικό αποτέλεσμα της σωρευτικής φορολογικής και εισφοροδοτικής επιβάρυνσης.
Ειδικότερα, διατυπώνονται, μεταξύ άλλων, οι εξής αιτιάσεις:
α) Ο αόριστος και ασαφής καθορισμός της έννοιας του «καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος», που αποτελεί τη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών των δικηγόρων, κατά παράβαση της συνταγματικής και υπερνομοθετικής αρχής της βεβαιότητας και προβλεψιμότητας του φόρου και της αρχής της ασφάλειας και βεβαιότητας δικαίου καθώς και της προβλεψιμότητας του νόμου, που απορρέουν από το άρθρο 78 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος και το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
β) Ο καθορισμός της φορολογικής βάσης υπολογισμού των εισφορών με κανονιστική απόφαση της διοικήσεως κατά παράβαση του άρθρου 78 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος.
γ) Η επιβολή φορολογικού ή οικονομικού βάρους επί πλασματικής βάσεως, με αδικαιολόγητα προνόμια υπέρ του ΕΦΚΑ και ανισότητα σε βάρος των δικηγόρων, ιδίως ως προς τον συμψηφισμό των εισφορών που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως και την άτοκη επιστροφή ή συμψηφισμό αυτών κατά παράβαση των άρθρων 78 παρ. 1 και 2, 43 παρ. 2 και 4 παρ. 1, 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 14 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου 1 αυτής.
δ) Ο πλασματικός προσδιορισμός του ελάχιστου ύψους του φορολογητέου εισοδήματος με βάση το οποίο υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές κατά παράβαση των άρθρων 4 παρ. 1 και 5, 20 παρ. 1, 25 παρ. 1 του Συντάγματος και των άρθρων 6 παρ. 1,13 της ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 αυτής και του άρθρου 14 παρ. 1 του ΔΣΑΠΔ του ΟΗΕ .
ε) Ο δημευτικός και άνισος χαρακτήρας των ασφαλιστικών εισφορών σε βάρος των δικηγόρων, κατά παράβαση των άρθρων 4 παρ 1 και 5, 25 παρ. 1 του Συντάγματος και των άρθρων 14 της ΕΣΔΑ .
στ) Ο απαγορευτικός και αποτρεπτικός χαρακτήρας των ασφαλιστικών και των λοιπών φορολογικών επιβαρύνσεων της δικηγορικής αμοιβής σε συνδυασμό με τα λοιπά δικαστικά δαπανήματα σε ό,τι αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο και σε δίκαιη δίκη των εντολέων των δικηγόρων, κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 1, 25 παρ 1 του Συντάγματος, των άρθρων 6 παρ. 1 και 13 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 14 παρ. 1 του ΔΣΑΠΔ του ΟΗΕ.
