Τον Μάρτιο θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για την υιοθεσία και την αναδοχή από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της “Α”. Το νομοσχέδιο θα τεθεί σύντομα σε δημόσια διαβούλευση και δουλεύτηκε επί έναν χρόνο από μεγάλη επιστημονική ομάδα. Σκοπός του υπουργείου είναι να αντιμετωπιστεί το χρόνιο πρόβλημα της εγκατάλειψης παιδιών στα νοσοκομεία.
Χθες η αρμόδια αναπληρώτρια υπουργός Θεανώ Φωτίου μίλησε επίσης για πρόγραμμα που έχει ήδη ξεκινήσει και αφορά τη μετακίνηση βρεφών από τα δημόσια μαιευτήρια με σκοπό την αποκατάστασή τους σε ανάδοχες οικογένειες. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχωρήθηκε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τα Παιδικά Χωριά SOS και το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής, η αν. υπουργός ανέφερε ότι μέσα από τις δράσεις που γίνονται ειδικά τον τελευταίο χρόνο ικανοποιείται “ένα μακροχρόνιο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας”.
Στο πλαίσιο του προγράμματος μετακινήθηκαν τη Δευτέρα τα πρώτα μωρά από τα μαιευτήρια “Έλενα” και “Αλεξάνδρα” στον νέο χώρο που δημιουργήθηκε στο Αναρρωτήριο Πεντέλης (πρώην ΠΙΚΠΑ ή Νταού Πεντέλης), όπου ανακαινίστηκε πλήρως πτέρυγα. Στην πτέρυγα μπορούν να φιλοξενηθούν μέχρι 15 βρέφη και στόχος είναι η παραμονή τους στο Αναρρωτήριο Πεντέλης να μην υπερβαίνει τους 9 με 10 μήνες.
Το πρόγραμμα αφορά βρέφη από όλα τα δημόσια μαιευτήρια της χώρας, αλλά και βρέφη και παιδιά που φιλοξενούνται στον ξενώνα βρεφών SOS και στην Παιδόπολη Άγιος Ανδρέας.
Μέσα σε δύο χρόνια εκτιμάται ότι χάρη στο πρόγραμμα θα δημιουργηθεί μια “δεξαμενή” 150 ανάδοχων οικογενειών και θα αποκατασταθούν τουλάχιστον 100 παιδιά ηλικίας μέχρι 12 ετών.
Κατάλληλα πρόσωπα για την αναδοχή θεωρούνται ζευγάρια με ή χωρίς παιδιά και μεμονωμένα άτομα με ή χωρίς παιδιά ηλικίας από 30 έως 60 ετών. Τα πρόσωπα, που θα αναλάβουν τη φιλοξενία και τη φροντίδα των παιδιών, θα πρέπει να είναι σωματικά και ψυχικά υγιείς. Θα πρέπει να προσφέρουν ένα ζεστό και ασφαλές περιβάλλον σε παιδιά άλλων γονιών για το χρονικό διάστημα που προσδιορίζεται τόσο από τις ανάγκες κάθε παιδιού όσο και από τις δυνατότητες των γονιών, τη διαθεσιμότητά τους και την καταλληλότητά τους, όπως αυτή επαναξιολογείται ανά τακτά διαστήματα από τους αρμόδιους επαγγελματίες που υλοποιούν το πρόγραμμα.
Μέσω του προγράμματος επιδιώκεται να μειωθεί ο κίνδυνος της ιδρυματοποίησης και του κοινωνικού στιγματισμού των παιδιών και συγχρόνως να δημιουργηθεί μία «δεξαμενή» κατάλληλα εκπαιδευμένων και προετοιμασμένων γονέων για να δεχτούν και να μεγαλώσουν τα παιδιά στο πλαίσιο της αναδοχής.
