Το μάτι του χαφιέ, όπως έγραφε ο Μανόλης Αναγνωστάκης, δεν τον άφησε ποτέ, ούτε η αστυνομία και όλες οι "υπηρεσίες" που "χρωμάτιζαν" και παρακολουθούσαν τους πολίτες από την Κατοχή μέχρι και μετά τη μεταπολίτευση.
Κρυβόταν είτε στις σκιές, είτε πίσω από ένα γραφείο ζητώντας να μάθει τα φρονήματα του ποιητή ή κάνοντας αποδελτίωση του Τύπου, επισημαίνοντας σε ποιες εφημερίδες δημοσίευσε ποίημά του ή σε ποια εκδήλωση πήγε ακόμα και τη δεκαετία το 1980, όπως προκύπτει από τα ντοκουμέντα που φέρνει σήμερα στο φως η "Αυγή" για τον ποιητή, γιατρό - ακτινολόγο και παλιό συνεργάτη της Μανόλη Αναγνωστάκη.
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είχε και αυτός "φάκελο φρονημάτων" καθώς από νεαρή ηλικία είχε στρατευθεί στην Αριστερά. Υπήρξε αρχισυντάκτης του φοιτητικού περιοδικού "Ξεκίνημα" (1944), πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε θάνατο για την παράνομη πολιτική του δράση (1949).
