Της Κατερίνας Ιγγλέζη*
Οι εξορυκτικές εταιρείες, λόγω του μεγάλου περιβαλλοντικού αποτυπώματος που αφήνουν οι δραστηριότητές τους αλλά κυρίως λόγω της απληστίας τους για το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος, συμπεριφέρονται στις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται ως αποικιοκράτες. Καταπατούν τη νομοθεσία, αλλάζουν τους νόμους όπως τους συμφέρει, καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό, χρησιμοποιούν τους εργαζόμενούς τους ως ιδιωτικό στρατό.
Φυσικά η Eldorado Gold δεν θα διαφοροποιούνταν από αυτόν τον κανόνα. Πολύ περισσότερο που βρέθηκε σε μια χώρα που μαστιζόταν από μια ολέθρια για την κοινωνία οικονομική κρίση, που ασφυκτιούσε από την μέγγενη των Μνημονίων και με κυβερνήσεις του δόγματος «επενδύσεις με κάθε κόστος», που έβαζαν τα συμφέροντα και τα κέρδη των εταιρειών πάνω ακόμη και από τις ανθρώπινες ζωές. Για προστασία του περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος ούτε λόγος.
Σ' αυτό λοιπόν το πολιτικοοικονομικό περιβάλλον ξεκίνησε τις δραστηριότητές της η Eldorado στην Ελλάδα. Αδειοδοτήθηκε για μια σειρά έργα χωρίς ουσιαστικό έλεγχο στις τεχνικές μελέτες τους, καταπάτησε την ελληνική νομοθεσία χωρίς καμία νομική συνέπεια. Όταν τις δημιουργούσαν πρόβλημα κάποιες υπηρεσίες που εφάρμοζαν τον νόμο, τότε ερχόταν η κυβέρνηση και με φωτογραφικές διατάξεις το έλυνε. Οι σπάνιοι έλεγχοι που γινόταν στα εργοτάξιά της ήταν τυπικοί και πάντα κατόπιν συνεννόησης. Και αν καμιά φορά τα ευρήματα ήταν επιβαρυντικά για την εταιρεία, τότε καταχωνιάζονταν στο συρτάρι του υπουργικού γραφείου.
Υπήρχε βέβαια ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η τοπική κοινωνία που αντιδρούσε και ανέπτυξε ένα πολύ ισχυρό κίνημα που ευαισθητοποίησε και κινητοποίησε χιλιάδες ανθρώπους όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Τότε μπήκαν σε εφαρμογή οι γνωστές από τριτοκοσμικές χώρες τακτικές, πάντα βέβαια με την αμέριστη βοήθεια των φιλικών κυβερνήσεων. Συκοφάντηση του κινήματος, χαρακτηρισμός των κατοίκων ως τρομοκρατών, άγρια καταστολή, ποινικοποίηση, μέχρι και φυλακίσεις
Και εκεί που όλα έδειχναν ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα καταστροφικά σχέδια της Eldorado άλλαξε η κυβέρνηση στην Ελλάδα και μαζί της η πολιτική απέναντι σε τέτοιου είδους «επενδύσεις». Στα υπουργικά γραφεία βρέθηκαν κάτι περίεργοι τύποι που αντικατέστησαν το «επενδύσεις με κάθε κόστος» με τις αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος, του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου.
Οι μελέτες ελέγχθηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς, τα αποτελέσματα των ελέγχων βγήκαν από τα υπουργικά συρτάρια και έγιναν πορίσματα και πρόστιμα, οι έλεγχοι στα εργοτάξια έγιναν ουσιαστικοί και αιφνίδιοι. Το περιβάλλον για την Eldorado έγινε, για τα δικά της μέτρα, «εχθρικό».
Η νέα τακτική της εταιρείας απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: ο εκβιασμός. Ή με αφήνετε να συνεχίσω ανενόχλητη να λεηλατώ τον φυσικό πλούτο της χώρας χωρίς ελέγχους και περιορισμούς, να συμπεριφέρομαι δηλαδή ως αποικιοκράτης, ή αφήνω άνεργους 600 εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση, η πρώτη κυβέρνηση αυτής της χώρας που δεν συμπεριφέρεται ως «μπανανία», δεν υπέκυψε και δεν θα υποκύψει στους εκβιασμούς. Είναι υποχρεωμένη να διασφαλίσει το περιβάλλον, την υγεία των κατοίκων, των εργαζομένων και το δημόσιο συμφέρον της χώρας.
Η φέρουσα ικανότητα της περιοχής είναι θέμα που μέχρι σήμερα δεν είχε απασχολήσει τους κυβερνώντες. Στόχος των προηγούμενων κυβερνήσεων ήταν να ξεπουλήσουν τη Χαλκιδική έναντι πινακίου φακής και να την καταστρέψουν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εξορυκτικών πολυεθνικών.
Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να δώσουμε λύσεις στο πρόβλημα της Χαλκιδικής. Η μονοκαλλιέργεια των μεταλλείων δεν μπορεί να συνεχιστεί, η μεταλλευτική δραστηριότητα κλείνει τον κύκλο της στη Χαλκιδική και εμείς θέλουμε και μπορούμε να ανοίξουμε έναν νέο δρόμο παραγωγικής ανασυγκρότησης στην περιοχή.
* Η Κατερίνα Ιγγλέζη είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Χαλκιδική
