«Μία ακόμα σελίδα στη βίβλο του σκοταδισμού» χαρακτηρίζει την εικόνα του εμβρύου που “θέλει να ζήσει και δεν το αφήνουν” αναρτημένη στις στάσεις του Μετρό, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος, προσθέτοντας ότι «φέρνει στο προσκήνιο θέσεις ενάντια στις αμβλώσεις και μαζί με αυτές αναχρονιστικές, συντηρητικές, οπισθοδρομικές αντιλήψεις για τη θέση των γυναικών στην οικογένεια και την κοινωνία».
Στην ίδια ανακοίνωση ο ΟΓΕ σημειώνει αναρωτόμενη «πόσο ελεύθερη είναι μια κοπέλα να προχωρήσει ή όχι στη διαδικασία της άμβλωσης; Πώς θα στηριχθεί ουσιαστικά η ατομική της απόφαση να συνεχίσει ή όχι την κύηση, τη στιγμή που υπάρχει παντελής έλλειψη γνώσης από επιστημονικούς και κρατικούς φορείς για όλες τις παραμέτρους, τις συνέπειες από τη μια ή την άλλη επιλογή; Είναι αξιοσημείωτη η παντελής έλλειψη σεξουαλικής αγωγής και οικογενειακού προγραμματισμού από επιστημονικούς και κρατικούς φορείς για να μην αποτελεί η άμβλωση μέσο αντισύλληψης σήμερα το 2020».
Τέλος η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος τονίζει ότι «διεκδικούμε, μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ολόπλευρη προστασία της μητρότητας και δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και οικογενειακού προγραμματισμού».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΟΓΕ:
Η εικόνα του εμβρύου που “θέλει να ζήσει και δεν το αφήνουν” αναρτημένη στις στάσεις του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας αποτέλεσε μία ακόμα σελίδα στη βίβλο του σκοταδισμού, που φέρνει στο προσκήνιο θέσεις ενάντια στις αμβλώσεις και μαζί με αυτές αναχρονιστικές, συντηρητικές, οπισθοδρομικές αντιλήψεις για τη θέση των γυναικών στην οικογένεια και την κοινωνία.
Λίγες ώρες αργότερα, αναρτήθηκε στα ίδια ταμπλό το σύνθημα “τα σώματα μας μας ανήκουν” προβάλλοντας την “αυτοδιάθεση του σώματος” ως αντίπαλο δέος στο σκοταδισμό.
Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Του νομίσματος της πολιτικής που καθιστά ατομική - οικογενειακή υπόθεση ό,τι θα έπρεπε να είναι κοινωνική υποχρέωση και ευθύνη. Πρόκειται για την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τσακίζει τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία, που τις καταδικάζει να ζουν με μισθούς πείνας, που βάζει τη μητρότητα στο απόσπασμα γιατί θεωρείται κόστος για την εργοδοσία και το κράτος, που εμπορευματοποιεί την Υγεία και την Πρόνοια, αναγκάζοντας τις γυναίκες του καθημερινού μοχθου να ακριβοπληρώνουν υπηρεσίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, τις ιδιαίτερες βιολογικές τους ανάγκες.
Αυτή την “ελευθερία” υπόσχονται στις γυναίκες και οι σκοταδιστές και οι ψευτοπροοδευτικοί. Γι αυτήν την “ελευθερία” διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους με δημοσιεύματα κάθε τύπου τις τελευταίες ημέρες.
Αλήθεια, πόσο ελεύθερη είναι μια κοπέλα να προχωρήσει ή όχι στη διαδικασία της άμβλωσης; Πώς θα στηριχθεί ουσιαστικά η ατομική της απόφαση να συνεχίσει ή όχι την κύηση, τη στιγμή που υπάρχει παντελής έλλειψη γνώσης από επιστημονικούς και κρατικούς φορείς για όλες τις παραμέτρους, τις συνέπειες από τη μια ή την άλλη επιλογή; Είναι αξιοσημείωτη η παντελής έλλειψη σεξουαλικής αγωγής και οικογενειακού προγραμματισμού από επιστημονικούς και κρατικούς φορείς για να μην αποτελεί η άμβλωση μέσο αντισύλληψης σήμερα το 2020.
Η ΟΓΕ παλεύει για να κατακτήσουν οι γυναίκες όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις προκειμένου να είναι πραγματικά ελεύθερες να αποφασίσουν πότε και αν θα φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, μόνες ή μαζί με τον σύντροφό τους. Παλεύει για να είναι πραγματικά ελεύθερες από προκαταλήψεις και αναχρονιστικές αντιλήψεις.
Διεκδικούμε, μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ολόπλευρη προστασία της μητρότητας και δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και οικογενειακού προγραμματισμού.
