Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αραιές νεφώσεις
18 °C
16.6°C19.6°C
2 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
17 °C
14.7°C18.2°C
2 BF 59%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
15.5°C16.0°C
1 BF 77%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
18 °C
17.8°C19.1°C
5 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
15.9°C18.0°C
0 BF 63%
Κάρμεν in progress από τη Μετ
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Κάρμεν in progress από τη Μετ

Του Κυριάκου Π. Λουκάκου

Η παραγωγή θεάματος στην ιδιωτικά χρηματοδοτούμενη Μετροπόλιταν Όπερα αντιμετωπίζεται ως επενδυτική δραστηριότητα, με επιτελικό στόχο ευρύτητα και διάρκεια απήχησης ως βασική προϋπόθεση υπερκάλυψης της δαπάνης. Αυτή η δέσμια στρατηγική επιλογή έχει ως αναγκαίο επακόλουθο τη διασύνδεση της οπτικής σαγήνης με την εξαντλητικά μελετημένη και αφομοιωμένη, αλλά πάντως ουσιωδώς πιστή στο πρωτότυπο, αναβίωση των έργων. Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, αισθητικά και λειτουργικά συγκροτημένης σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, μια όπερα επανέρχεται στο θεατρικό και στο κινηματογραφικό δραματολόγιο της Μετ με επίκεντρο αναβάπτισης του ενδιαφέροντος όχι πρωτίστως τη σκηνοθεσία, όπως έχει καταλήξει να θεωρούμε δεδομένο στην εποχή μας, αλλά κυρίως την εναλλαγή διανομών και μαέστρων που την υπηρετούν. Παράλληλα φυσικά με τη διαρκή σημειακή παρέμβαση στη δεδομένη διδασκαλία και τη συνεχή τεχνολογική αναβάθμιση της λήψης, κρίσιμη για την ανά την υφήλιο τηλεθέαση.

Αυτή τη διάταξη προτεραιοτήτων επιβεβαίωσε με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο η δορυφορική αναμετάδοση της μεσημβρινής σαββατιάτικης παράστασης της 2ας Φεβρουαρίου, με μιαν ακόμη «Κάρμεν» του Ζωρζ Μπιζέ, στην ήδη καθιερωμένη σκηνοθεσία του Sir Richard Eyre, με σκηνικά και κοστούμια του Rob Howell και την ιδιωματική διεύθυνση του Louis Langrée. Η προβολή της, στις 9 του ίδιου μήνα, σηματοδότησε και τη μέχρι σήμερα καλύτερη τεχνική διαχείριση ήχου που έχουμε βιώσει στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη», ούτε υποτονική, όπως συνήθως, ούτε εκκωφαντική.

Η νέα προβολή αποκάλυψε, τόσο με ενέσεις υπαινιγμών στη σκηνική δράση όσο και με την επιστράτευση κατάλληλων ερμηνευτών, απόκρυφα στοιχεία μιας φαινομενικά τετριμμένης πλοκής. Ας ψηλαφίσουμε ορισμένα: Με τον αξιωματικό Θουνίγκα του Richard Bernstein ο Δον Χοσέ απέκτησε επιτέλους έναν πιστευτά επικίνδυνο αντίζηλο για την άστατη καρδιά της μοιραίας τσιγγάνας, στα γαλόνια αλλά και στην προσωπικότητα. Δυναμικά «έγραψαν», στη σκηνή και στον φακό, οι φίλες της Κάρμεν, η υψίφωνος Φρασκίτα (Sydney Mancasola) και η μεσόφωνος Μερτσέντες (Samantha Hankey). Όσο για την ίδια την Καρμενσίτα, ενσωματώθηκε διακριτά στον άτακτο στρατό των λαθρεμπόρων. Είναι αυτή εξάλλου που αποτρέπει, σβήνοντας τον ανδρικό αναπτήρα, την πυρπόληση του αξιωματικού στη β’ πράξη, αποδεικνύοντας τη στρατηγική επιρροή της σε μιαν ιεραρχία υποκόσμου. Η εύλογη, κατά την άποψή μας, εγκατάλειψη της δημοφιλούς για κάποιο διάστημα αυθεντικής διαλογικής φόρμας της opéra comique, υπέρ των αδομένων ρετσιτατίβων του Ernest Giraud, επέτρεψε στον σκηνοθέτη να αφαιρέσει ευεργετικά από την πλοκή τη γκροτέσκα υποβάθμιση του διδύμου των λαθρεμπόρων Ντανκάιρε (Javier Arrey) και Ρεμεντάντο (Scott Scully) σε στερεότυπα φάρσας. Η απειλή μάλιστα του τελευταίου στην Κάρμεν με το μαχαίρι του, ώστε να την αναγκάσει να τους ακολουθήσει, υπενθύμισε ότι η βία αποτελεί καθημερινότητα για εκείνην σ’ ένα παραστρατιωτικό περιβάλλον ανδρικής αυθαιρεσίας, αιτία δραματουργικά επαρκής για την εκ μέρους της υποτίμηση του κινδύνου που θα επιφέρει, μια πράξη αργότερα, τον αιματηρό της θάνατο.

Η Γαλλίδα Clémentine Margaine, φωνή με πλούσιο και ομοιογενές σώμα, υγιής σε όλη την έκταση πραγματικής μεσοφώνου, ενσάρκωσε την Κάρμεν με επίζηλη οικονομία και συνδυάστηκε έξοχα με τον καθολικά ιδεοτυπικό Δον Χοσέ του Roberto Alagna. Το γαλλικό κείμενο ήχησε από αμφότερους με σπάνια καθαρότητα και λάμψη. Είναι δε πιθανό ότι ο Γάλλος τενόρος συνέβαλε, με την καθοδήγησή του, στην ηχηρή επιτυχία της συζύγου του Aleksandra Kurzak. Η Πολωνέζα σοπράνο υποδύθηκε τη Μικαέλα με πλούσιο και εκφραστικό λυρισμό, όταν απαιτήθηκε δε σαν λέαινα απέναντι στη femme fatale. Ευσταλής και αριστοκρατικός, ο Ρώσος βαθύφωνος Alexander Vinogradov έπεισε με την αθλητική αυτοπεποίθηση του ταυρομάχου. Αισθησιακή, τέλος, η χορογραφία του Christopher Wheeldon για τους Junio Enrique και Maria Kowroski στο ατμοσφαιρικό πρελούδιο της γ’ πράξης. Μια μεγάλη βραδιά!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL