Κερασιές ανθίζουν στον ύπνο σας
ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του
μεθυστικά αρώματα αξεθύμαστα
σας μυρώνουν
Ωστόσο μη διαβάζετε βράδυ
το Μαύρο Δάσος του Μέσκου
μουγγρίζουν τ' αγρίμια του
δεν θα σας αφήσουν να ησυχάσετε
αν δεν έχει περάσει να τα ταΐσει
κοκκινολαίμηδες, σπίνοι, αηδόνια
κι άλλα μεσκόπουλα
μεσάνυχτα κελαηδυσμένα
Όλα τα 'χει νοιαστεί
στα χειμάδια του
απλώνει τη χούφτα του
και τρέχουνε να πιούνε νερό
ελάφια και λύκοι
νυφίτσες και πέρδικες
Λυπημένος έως θανάτου
που δεν το μπόρεσε
και με τους ανθρώπους
(όμως θα το συνεχίζει... κι απ’ τον ουρανό)
Γιάννης Κουβαράς
