Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
Ραφίκα Σαουίς: / "Έγραφα συνθήματα σπάζοντας πέτρες"
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ραφίκα Σαουίς: / "Έγραφα συνθήματα σπάζοντας πέτρες"

«Citizen Alien»

Τα χνάρια της Ουρουγουανής αντισυμβατικής διανοούμενης Alcira Soust Scaffo, που αναδείχθηκε σε παγκόσμιο σύμβολο όταν το 1968 έμεινε έγκλειστη στα αποχωρητήρια του Πανεπιστημίου του Μεξικού για 14 μέρες, ως πράξη αντίστασης ενάντια στην εισβολή των δυνάμεων ασφαλείας για να καταπνίξουν τη φοιτητική εξέγερση, ακολούθησε και φέρνει στο φως η Ραφίκα Σαουίς μέσα από την περφόρμανς «Citizen Alien», βιντεοσκοπημένη προβολή, που παρουσιάζεται από αύριο έως τις 13 Δεκεμβρίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Τοσίτσα και Νοταρά 13, στα Εξάρχεια. Η Ραφίκα ταξίδεψε τον Σεπτέμβριο στο Μεξικό για να συλλέξει στοιχεία για την περφόρμανς που δημιουργήθηκε και παρουσιάστηκε εκεί με αφορμή τη φετινή επέτειο 50 χρόνων από τη σφαγή του Τλατελόλκο.


Alcira Soust Scaffo

Όπως μας εξηγεί η γνωστή για τις με πολιτική αιχμή παραστάσεις της Ελληνοσύρα καλλιτέχνις, στόχος της ήταν “ο εργαζόμενος ονειροπόλος νέος που παλεύει για την ελευθερία, ενάντια σε ένα σύστημα που τον εγκλωβίζει”. Η Alcira, δασκάλα και ποιήτρια, θύμα της φτώχειας και της σκληρής ζωής στο Μεξικό της εποχής, “είχε βρει καταφύγιο ως παράνομη μετανάστρια στο αυτόνομο και ανεξάρτητο πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας όπου ζούσε και εργαζόταν, με βάσει κάποια μικρά καθήκοντα που τις έδιναν καθηγητές της Σχολής Φιλοσοφίας. Είχε συνδεθεί με τους ποιητές της σκηνής του Μεξικού και ήταν φίλη με τον José Revueltas και τον Arturo Bolano”.

Η διαμαρτυρία της Alcira ήθελε να καταδείξει, όπως υπογραμμίζει η Ραφίκα, το πώς επηρεάζει έναν πολίτη η βία του συστήματος και του φασισμού. “Εγώ θα αναπαριστούσα την πράξη αντίστασης, ως μια άλλη 'μετανάστρια' στο Μεξικό, γεννημένη από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Σύρο. Και οι δυο χώρες αναγνωρίζουν την καταπίεση και τη 'δικτατορία' της δυτικής κουλτούρας και σκέψης. Έχει αφήσει το αποτύπωμά της στα σώματά μας, στη σκέψη μας, στην ψυχή μας.


Ραφίκα Σαουίς

Εγκλωβίστηκα σε μια ανοιχτή εγκατάσταση κατά προσομοίωση με την ίδια κοινόχρηστη τουαλέτα που διέμεινε η Ουρουγουανή ποιήτρια, φτιαγμένη από ερείπια που συμβολίζουν την αποσπασματικότητα του χρόνου. Το κίνητρό μου ήταν να μεταφέρω συμβολικά τον εγκλωβισμό του σύγχρονου ανθρώπου στο κοινωνικό σύστημα, σε ιστορική συνέχεια από το 1968 έως σήμερα και ανεξάρτητα από τη χώρα καταγωγής, σημαίνοντας τον κίνδυνο που ενέχει η άνοδος της Ακροδεξιάς και του εθνικισμού”.

Επιχειρώντας να μπει στη θέση της αγωνίστριας, η Ραφίκα θυμάται πως “το κρύο ήταν αβάσταχτο και οι βροχές συνεχείς. Γυμνή κάθε βράδυ μέσα στον στενό χώρο που θύμιζε το αποχωρητήριο όπου είχε κλειστεί η Alcira, έτρεχα γύρω γύρω ώστε να μην πέσει η πίεσή μου. Όσο περνούσαν οι μέρες, με 'έχτιζαν' μέσα σε κάτι που θύμιζε τάφο και ενώ θα περίμενε κανείς να είναι λίγο καλύτερα, αφού το έκθετο σώμα προστατευόταν, ήταν χειρότερα γιατί δεν έβλεπα ουρανό. Έγραφα συνθήματα σπάζοντας πέτρες, φτιάχνοντας χρώμα από τη λάσπη, χαράσσοντας με δύναμη στο πάτωμα 'Ελευθερία, Ισότητα, Αποδοχή, Ανοιχτά σύνορα'. Επισκέπτες δημιούργησαν έναν βωμό διαμαρτυρίας, γράφοντας σε ρολό χαρτί τις σκέψεις τους για τα σύνορα, το Μεξικό και την Αμερική. Εγώ τα άπλωνα παντού και σκεφτόμουν την Alcira. Σκεφτόμουν πόσο μόνη της ήταν”.


«Citizen Alien»

Η Ουρουγουανή και η ηρωική της αντίσταση ενέπνευσε αρκετά από τα διηγήματα του Μπολάνιο. Είναι η Auxilio Lacouture στο “Φυλαχτό” και το «The Savage Detectives». “Και στα δυο αυτά έργα, η αντίστασή της εξυψώνεται σε ένα παγκόσμιο σύμβολο του εργαζόμενου ονειροπόλου νέου που παλεύει για την ελευθερία, ενάντια σε ένα σύστημα που τον εγκλωβίζει. Ακριβώς όπως και σήμερα. Γι’ αυτό κι όταν βγήκα ύστερα από 8 μέρες, από την εγκατάσταση, με μελανιές και πληγές στα πόδια από τσιμπήματα εντόμων, αναρωτιόμουν ποιος τελικά είναι εγκλωβισμένος; Εγώ που βρισκόμουν μέσα στον κλειστό χώρο ή αυτός που είναι έξω; Έτσι στήσαμε με τον εικαστικό Μιχάλη Αργυρού τις προβολές στον χώρο από τη βιντεοσκόπηση του εγκιβωτισμού μου, μέσα από τις οποίες κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί ποιος είναι τελικά ο φυλακισμένος; Η κοπέλα πίσω από τα κάγκελα ή εμείς που τη βλέπουμε πίσω από αυτά;”.

Μάνια Ζούση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL