Το αμερικανικό αλλά και το παγκόσμιο θέατρο έχασαν έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς, τον Νιλ Σάιμον, που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή, σε ηλικία 91 ετών, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, έπειτα από επιπλοκές της πνευμονίας από την οποία είχε προσβληθεί. Αντιμετώπιζε εδώ και καιρό πολλά προβλήματα υγείας, καθώς έπασχε και από Αλτσχάιμερ.
Ο Σάιμον υπήρξε ένας από τους πιο πετυχημένους θεατρικούς συγγραφείς στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, συνδυάζοντας χιούμορ, δράμα και ενδοσκόπηση χαρακτήρων. Γεννημένος στο Μπρονξ, στις 4 Ιουλίου του 1927, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς συνέπεσαν με την οικονομική κρίση αλλά και με την προβληματική σχέση των γονιών του. Όπως θα δηλώσει αργότερα, έβρισκε καταφύγιο στον κινηματογράφο, στις ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν και του Μπάστερ Κίτον. Ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει να γράφει, καθώς σε κάποια στιγμή ζήτησε τη βοήθειά του για ένα σκετς που έπρεπε να γράψει για το πάρτι της εταιρείας του. «Νομίζω πως ένας από τους λόγους που με έκαναν να γράφω κωμωδίες ήταν η επιθυμία να κρατήσω έξω από τη ζωή μου τα άσχημα, επώδυνα γεγονότα της παιδικής μου ηλικίας και να τα καλύψω με μια χιουμοριστική συμπεριφορά... Να κάνω κάτι για να γελάσω μέχρι να καταφέρω να ξεχάσω αυτό που με πόνεσε...»
Σχεδόν σε κάθε θεατρική σεζόν, από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, υπήρχε ένα νέο έργο του Σάιμον σε κάποια σκηνή του Μπρόντγουεϊ. Ένας κριτικός είχε γράψει ότι ο Νιλ Σάιμον "δεν είναι απλώς ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, αλλά θεσμός". Εκτός όλων των άλλων, ο Σάιμον έχει το ρεκόρ να είναι ο συγγραφέας με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ και για Τόνι (τα βραβεία θεάτρου). Είχε κερδίσει συνολικά στην καριέρα του τέσσερα βραβεία Τόνι, ένα βραβείο Πούλιτζερ και ένα βραβείο Μαρκ Τουέιν.
Ο Νιλ Σάιμον τιμήθηκε με το βραβείο του Kennedy Center το 1995 από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον για τη συμβολή του στις τέχνες και την κουλτούρα του 20ού αιώνα. "Προκαλεί εμάς και τον εαυτό του, να μην παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά" είχε πει ο Κλίντον κατά την απονομή του βραβείου.
