Της Λήδας Καζαντζάκη
Ο χάρτης εικονίζει τον κόσμο. Όπως προσπαθεί ο άνθρωπος να τον δει για να τον κατανοήσει αλλά και να τον κατακτήσει. Είναι ο κόσμος ο μέγας της μορφολογίας της γης, ονειρικός σαν τις προϊστορικές χαράξεις του και τις σύγχρονες συνθέσεις της Χρύσας Ρωμανού. Είναι ο κόσμος της ιστορίας των ισχυρών από την εποχή της Αθηναϊκής Συμμαχίας και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέχρι την εποχή των μεγάλων ανακαλύψεων, όταν η χαρτογραφία σε συνδυασμό με την άνθιση της τυπογραφίας τον 15ο και τον 16ο αιώνα μετατράπηκε σε απαραίτητο και γι' αυτό πιο ακριβές βοήθημα των θαλασσοπόρων για την κυρίευση του εμπορίου των θησαυρών της Ανατολής και ο κόσμος των ισχυρών του 20ού και του 21ου αιώνα, όταν με τη βοήθεια της τεχνολογίας άρχισαν να αλλάζουν ξανά σύνορα και εθνικές ταυτότητες. Είναι και ο κόσμος ο μικρός και προσωπικός που έγραψε ως οικείο τοπίο ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και αποτύπωσαν ως «Γυμνές Πόλεις», καθρέφτες των κοινωνικοπολιτικών και εσωτερικών δρώμενων οι Καταστασιακοί στα τέλη της δεκαετίας του 1950, που μεταμόρφωσε σε εξπρεσιονιστικά αποδοσμένα «mental maps» της σχέσης του με την πόλη του ο Γερμανός καλλιτέχνης Φραντς Άκερμαν.
Είναι το υλικό με το οποίο ο εικαστικός Γιάννης Χρηστάκος φέρνει στο φως το ευρύ πεδίο αναστοχασμού του για την έννοια της ταυτότητας και της λειτουργίας της τέχνης. Έτσι όπως το χρησιμοποιεί στην τελευταία του έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης (Κήπος του Λαού) της Πινακοθήκης του Δήμου Κέρκυρας που αποκαλεί «Προσωπικές χαρτογραφήσεις». Ο Χρηστάκος πορεύεται μέσα στον χρόνο πάνω σε σχέδια αρχιτεκτονικά, νέους -αστικούς- χάρτες, αποτυπώματα δορυφορικά. Τα μεταμορφώνει σε τοπία προσωπικά, βαμμένα αχνά ή βουτηγμένα μέσα στο βαθύ κίτρινο του σταχυού. Θυμίζουν πλατανόφυλλα με τις «νευρώσεις» τους πλασμένες υπομονετικά κι επίμονα, όπως και στα σχεδόν ξεχασμένα, παραδοσιακά κεντήματα μέσα από τα οποία αναδύονται πλάσματα ζωόμορφα κι αφηρημένα, εγγράφονται τριαντάφυλλα. Φέρνουν στη μνήμη τα διαρρηγμένα από την ξηρασία χωράφια όπου υψώνονται γραμμές κάθετες και επιθετικές σαν κοφτερές βελόνες ή λεπίδες που τα καθορίζουν. Προβάλλουν εικόνες ψηφιακές με ένα λουλούδι ανάμεσά τους, φτιαγμένο με ένα απλό κατακόκκινο νήμα. Με τη βοήθεια της κλωστής, αυτού του σφραγισμένου από τον μύθο και τόσο απτού στο έργο του στοιχείου, που τυλίγει σε διαφορετικά μορφώματα και ξετυλίγει σε ευθείες γραμμές, μας επαναφέρει στην ουσία των πραγμάτων. Εκεί όπου το υπαρκτό συνδέεται με το φαντασιακό, στα βάθη του εαυτού μας και των καταβολών μας που καμιά δύναμη δεν μπορεί να ξεριζώσει.
Info: Γιάννης Χρηστάκος, «Προσωπικές χαρτογραφήσεις» Αίθουσα Τέχνης (Κήπος του Λαού), Τμήμα Περιοδικών Εκθέσεων της Πινακοθήκης του Δήμου Κέρκυρας
Διάρκεια έκθεσης: 3 Αυγούστου - 2 Σεπτεμβρίου
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, εκτός Δευτέρας και αργιών, 10 π.μ.-4 μ.μ.
